وصله ناجور

بهتر است به این فکر کنیم که چطور ممکن است یکی از چهره‌های شاخص گفتمانی که سال‌هاست دم از فمنیسم اسلامی و تجدیدنظر در قانون حجاب و... حتی محکوم کردن تلویحی مواردی چون تعدد زوجین شرعی... میزند، بر علیه یک زن، آن هم زنی که همسر دومش به شمار می‌آید... هفت تیرکشی کند و به قتلش برساند؟!!

12:16 - 24 خرداد 1398

بحثی در مورد ضرورت نبوت و اشاره هایی به خاتمیت؛

از نچیتیویسم تا نبوت

فضای سیاسی و فرهنگی یک جامعه نیز وقتی فوتبالی می‌شود، دیگر مهم نیست چه سیاستها و کدام تفکری درست تر است. بلکه هر کنشگر اهل سیاستی دقیقا تلاش می‌کند مثل یک هوادار فوتبال از حزبش دفاع کند. حتی اگر مثلا تفکر «سازش و برجام» سال‌ها گل بخورد و همه چیز را ببازد! گاهی این جنس هواداری سیاسی کارش به اصول عقاید و ادیان نیز می‌رسد. یعنی وقتی می بیند که عقاید دینی و گرایش‌های مذهبی به ضرر او و حزب سیاسی اش تمام می‌شود، بدش نمی آید که گروه هایی مثل آتئیست‌ها و ملحدین فعال تر شوند و اینجا ست که ملاحظه میکنیم اکثر گروه های تلگرامی ضدانقلاب، از سلطنت طلب‌ها گرفته تا جنبش مثلا سبز، پر می‌شوند از شبهات دینی و مذهبی!

12:11 - 24 خرداد 1398

حقایق دینی ثابت و درک دینی تکاملی

وقتی دین کهنه می شود!

درست است که گروه‌های الحادی حرفی برای گفتن ندارند اما این به این معنا نیست که حرف هم نمی‌زنند! وگرنه شاید شما هم دیده باشید که در اکثر مواقع، اتفاقا کسانی بیشتر حرف میزنند و وراجی میکنند که حرفی برای گفتن ندارند! برای همین اکثر بزرگان و حکما گفته‌اند که رابطه‌ای بین میزان سکوت یک فرد و میزان عقلانیت او وجود دارد. گویا هر قدر مغز کسی خالی تر باشد، دهانش پرتر است! و این روزها، مخصوصا فضای مجازی، عرصه جولان همین کسانی ست که مغزشان خالی ست و دهان شان پر و مدام در حال ابراز نظر. (صبح تا شب در این گروه و آن گروه تلگرامی و زیر صفحه اینستاگرامی این و آن مشغول انتشار حرفهای مفت شان هستند!)

11:55 - 24 خرداد 1398

گفت‌وگو با انسان‌های لال اولیه

کثافط! توهین نکن!

به نظر نگارنده، یکی از اصلی‌ترین سیاست‌های رسانه‌ای دشمنان نظام ایجاد خشونت و فضای به شدت قطبی و عصبی است. یعنی نباید فراموش کنیم که گاهی ادبیات این گونه رسانه‌ها حتی از محتوای پیام‌هایی که ارسال می‌کنند مهمتر است و شاید یکی از اهداف مهم اینها، رواج دادن همین ادبیات است! میدانیم که این همان کاری ست که به عنوان مثال در سال‌های منتهی به جنگ داخلی سوریه انجام دادند. به طوری که بسیاری از طیف‌های اجتماعی و مخصوصا قومیت‌های نژادی و فرقه های مذهبی، به درجه‌ای از خشم و انزجار از دیگران رسیده بودند که فقط یک جرقه کوچک لازم داشتند تا این عصبیت و نفرت‌ها فواران کند و تبدیل به گلوله های تیربار و خمپاره شود...