از «یکشنبه عظیم» تا نبرد آتی؛ حزب‌الله خلع سلاح نمی‌شود

به گزارش حلقه وصل: در سایه تحولات پرشتاب لبنان و فشارهای خارجی برای بازنگری در ساختار امنیتی کشور، به‌ویژه در خصوص خلع سلاح حزب‌الله، فضای سیاسی داخلی دستخوش تنش‌های جدی شده است. در این میان، مواضع صریح و تند برخی از رهبران مقاومت نشان‌دهنده عزم آنان برای مقابله با «توطئه بین‌المللی» علیه محور مقاومت است.

عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رأی الیوم با انتشار یادداشتی در این خصوص، از نقش دولت لبنان در پذیرش طرح‌های آمریکایی و پیامدهای احتمالی آن بر ثبات داخلی و حاکمیت ملی این کشور انتقاد کرد. 

وی نوشت: این‌که حاج محمد رعد، رئیس فراکسیون پارلمانی «حزب‌الله»، تأکید می‌کند که خلع سلاح «حزب‌الله» به عنوان تسلیم شدن در برابر دیکته‌های اسرائیل و آمریکا، نوعی خودکشی، خیانت به حاکمیت ملی و هدیه‌ای رایگان به رژیم اشغالگر است، به این معناست که مقاومت در لبنان تصمیم گرفته به هر قیمتی شده با توطئه خلع سلاح خود مقابله کند.

به اعتقاد وی، دوگانه لبنانی، متشکل از رئیس‌جمهور جوزف عون و نخست‌وزیر نواف سلام، با پذیرش سند آمریکایی که فرستاده آمریکا، تام براک، آن را آورده بود و با تعهد به خلع سلاح «حزب‌الله» تا پایان سال، ‌تنها شتاب‌زده عمل نکردند، بلکه شریک در این توطئه بودند و انتخاب کردند که با شعله‌ور کردن آتش جنگ داخلی، ابزاری برای اجرای آن باشند.

فریب آتش‌بس و پروژه نابودی مقاومت
عطوان ادامه داد که اگر فرستاده آمریکایی، آموس هوکشتاین، توانست لبنانی‌ها را فریب دهد و آتش‌بس مشکوکی را تحمیل کند که بر اساس حملات موشکی به ضاحیه جنوبی بنا شده بود و با طرح ترور و انفجارها همراه بود، قطعاً جانشین او باراک، در پروژه نابودی کامل مقاومت، چیدن ناخن‌های آن، کندن دندان‌هایش و در نهایت کشاندن لبنان به آغوش پوسیده عادی‌سازی روابط، موفق نخواهد شد.

تهدید واقعی امنیت لبنان از کجاست؟
کسی که امنیت لبنان را تهدید می‌کند، آن جوانی نیست که با موتور سیکلت در ضاحیه جنوبی تظاهرات مسالمت‌آمیز برپا می‌کند و شعار مقاومت و کرامت سر می‌دهد، بلکه کسی است که می‌خواهد لبنان را به ریویرا اسرائیلی تبدیل کند؛ کشوری بی‌حاکمیت و بی‌کرامت، پس از غرق کردن آن در دریایی از خون‌های پاک.

خلع سلاح؛ خلع هویت و حاکمیت
بنا بر این یادداشت، خلع سلاح یعنی خلع حاکمیت و هویت ملی عربی و اسلامی؛ درست همان‌طور که در عراق و لیبی اتفاق افتاد، با شعارهایی چون دموکراسی، مبارزه با استبداد، تقویت حقوق بشر، تحقق رفاه اقتصادی و صلح داخلی. رهبری سیاسی و نظامی جوان حزب‌الله، با بالاترین سطح آگاهی، در برابر افتادن در این دام اسرائیلی با پوشش آمریکایی، ایستادگی کرده و عملکردی تحسین‌برانگیز داشته است.

آمادگی کامل مقاومت برای مقابله
به باور عطوان، مقاومت لبنان توان خود را بازیافته، صفوف خود را منظم کرده و اکنون در سطح بالایی از آمادگی نظامی و روحی قرار دارد تا با دشمن آمریکایی-اسرائیلی و همه مزدوران آن‌ها، چه در داخل لبنان و چه در محیط عربی، مقابله کند. وگرنه، این ایستادگی آگاهانه و افتخارآمیز در برابر توطئه خلع سلاح و پیامدهای آن ممکن نبود.

تفاوت جنگ داخلی اول و دوم؛ تغییر هدف و ماهیت
سردبیر رأی الیوم نوشت: «ما به‌خوبی می‌دانیم که تفاوت میان جنگ داخلی اول لبنان که ۱۵ سال به طول انجامید، با شرایط کنونی در این است که در آن زمان، آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل به‌طور مستقیم در کنار کسانی ایستادند که خواهان خلع سلاح مقاومت بودند؛ اما آن جنگ علیه سلاح غیرلبنانی، یعنی فلسطینی‌ها، بود. اکنون اما شرایط تغییر کرده است؛ هدف، سلاح ملی لبنانی و محور مقاومت و عزت است».

شکست ابزارهای آمریکا و اسرائیل در لبنان
ابزارهای آمریکا و اسرائیل در لبنان در هیچ جنگ آینده‌ای پیروز نخواهند شد، بلکه بهای سنگینی خواهند پرداخت؛ و همراه با آن‌ها، حامیانشان در واشنگتن و تل‌آویو نیز متضرر خواهند شد. افسران شریف ارتش لبنان، که اکثریت را تشکیل می‌دهند، هرگز در جنگ توطئه‌گرانه خلع سلاح مقاومت مشارکت نخواهند کرد، بلکه در سنگر مقاومت خواهند ایستاد و با تمام شرافت و مردانگی خواهند جنگید.

خروج وزرای شیعه و سقوط مشروعیت دولت و فروپاشی توافق طائف
عطوان یادآور شد که خروج وزرای جنبش‌های حزب‌الله و امل  از نشست «ضرار» دولت لبنان، که موضوع خلع سلاح مقاومت در صدر دستور کار آن قرار داشت، مشروعیت را به‌طور کامل از آن دولت سلب کرد و باعث شد دیگر نماینده اکثریت قاطع ملت لبنان نباشد. این خروج همچنین مشروعیت را از «توافق طائف» نیز سلب کرد؛ توافقی که نماد صلح داخلی و همزیستی لبنانی بود، و لبنان را نجات داد و وحدت ملی آن را حفظ کرد؛ توافقی که سلاح حزب‌الله را قانونی دانست، آن را از خلع سلاح مستثنی کرد و بقای آن را به‌عنوان نماد مقاومت در برابر خطر اسرائیل، با افتخار تثبیت نمود.

با شلیک نخستین گلوله در هرگونه رویارویی میان مقاومت و توطئه‌گران علیه سلاح آن، به معنای نابودی کامل سایر بندهای توافق طائف خواهد بود؛ از جمله ساختار طایفه‌ای کنونی و تقسیم «ناعادلانه» مناصب عالی، به‌ویژه ریاست جمهوری و نخست‌وزیری.

شکست‌های آمریکا و اسرائیل؛ تجربه‌های عبرت‌آموز
این نویسنده و تحلیلگر سرشناس جهان عرب ادامه داد: آمریکا از شکست‌ها مصون نیست، همان‌طور که اسرائیل نیز چنین نیست. آمریکا در عراق و افغانستان شکست خورد و اخیراً در یمن، جایی که مردان آن هیبت نظامی آمریکا را با ضربه به ناوهای هواپیمابر و ناوشکن‌هایش درهم شکستند. 

اسرائیل نیز دو بار در لبنان شکست خورد: نخست در سال ۲۰۰۰ و دوم در جنگ کرامت سال ۲۰۰۶. سومین شکست در غزه رقم خورد، به‌دست رزمندگان کتائب‌الاقصى و سرايا القدس. کسی که در جنگی که وارد ماه بیست‌وسوم خود شده، نتوانسته سلاح مقاومت در غزه را خلع کند، قطعاً در خلع سلاح حزب‌الله نیز ناکام خواهد بود. شکست چهارم در جنگ ۱۲ روزه با ایران رخ داد، جایی که موشک‌های «خیبر»، «فتاح» و «سجیل» شهرهای بزرگی مانند تل‌آویو، حیفا، عسقلان، صفد، اسدود و بندر «ام‌الرشراش» (ایلات) را هدف قرار دادند و اسرائیل را وادار به التماس برای آتش‌بس کردند.

دعوت به بازگشت به معادله طلایی
وی در ادامه از رئیس‌جمهور لبنان و نخست‌وزیر آن خواست که فوراً از تصمیم خلع سلاح مقاومت عقب‌نشینی کنند تا لبنان نجات یابد و به معادله طلایی «ارتش، ملت، مقاومت» بازگردد؛ معادله‌ای که حاکمیت و صلح داخلی لبنان را حفظ کرده است. نباید بار دیگر در دام ویرانگر آمریکا و اسرائیل گرفتار شوند، بلکه باید از تجربه‌های تلخ لیبی، عراق و نهایتاً سوریه درس بگیرند.

پیروزی‌های مقاومت و آینده‌ای پرحادثه برای اسرائیل
نویسنده در خاتمه نوشت: «اسرائیل و آمریکا با وجود تداوم جنگ‌هایشان علیه فلسطین، عراق، لبنان و ایران، در تمامی جنگ‌های اخیر خود شکست خورده‌اند. یادآوری پیروزی بزرگ مقاومت در آن یکشنبه بزرگ مفید است؛ روزی که موشک‌های دقیق حزب‌الله قلب تل‌آویو، اتاق عملیات ارتش اسرائیل و مقر بزرگ‌ترین پایگاه جاسوسی جهان، یعنی واحد ۸۲۰۰ را هدف قرار دادند. این موشک‌های مبارک هنوز وجود دارند _ بیش از ۷۵۰۰ عدد از آنها _ و تولید آن‌ها توسط فرماندهی جوان نظامی از سر گرفته شده است. این فرماندهی تمامی تدابیر لازم را اتخاذ کرده تا هر روز برای رژیم اشغالگر، روزی پرحادثه باشد… و روزها در پیش‌اند».