پنج درس‌ حمله به قطر برای ما

حمله اخیر صهیونیست‌ها با چراغ سبز ترامپ به قطر، حقایقی روشن برای ما دارد.

به گزارش حلقه وصل: محسن مهدیان در یادداشتی نوشت: حمله اخیر صهیونیست‌ها با چراغ سبز ترامپ به قطر، حقایقی روشن برای ما دارد.

نخست، آمریکا بار دیگر ثابت کرد که مذاکره برای او روی دیگر جنگ است. صهیونی–آمریکایی‌ها با زبان صلح لبخند می‌زنند تا با دست موشک بپاشند. همان‌ها که در غزه کودکان گرسنه را به بهانه صف غذا به خاک و خون کشیدند، رهبران حماس را نیز زیر نام صلح هدف گرفتند. همان‌ها که در حین مذاکره با ایران، بی‌پروا به خاک ما تجاوز کردند.

دوم، به قطر بنگرید! این کشور در آمریکایی شدن چیزی کم نگذاشت: بزرگ‌ترین پایگاه آمریکا در منطقه را تقدیم کرد، میلیاردها دلار خرج توسعه‌اش نمود، در عملیات‌های آمریکا پشتیبانی شد، تسلیحات مدرن خرید و حتی «کاخ پرنده» چندصد میلیون دلاری به ترامپ هدیه کرد. اما چه شد؟ باز هم آماج حمله شد.

سوم، تجربه قطر فریاد می‌زند که مشروعیت ملی و پشتوانه مردمی سپر واقعی امنیت است. کشوری که به مردم و منطقه‌اش تکیه کند، استوار می‌ماند؛ نه کشوری که امنیت و توسعه اش در گروگان آمریکایی هاست. خلاصه اینکه ظاهرگراها و خودحقیرپندارها ببینند که ملاک پیشرفت آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای نیست، بلکه ریشه‌های عمیق در دل مردم و خوداتکایی راهبردی است.

چهارم، این حمله پرده از بی‌اعتباری ضمانت‌های بین‌المللی برداشت. قطر با آن همه قرارداد و رابطه، در لحظه خطر هیچ حمایتی ندید. این یعنی امضاهای آمریکا و غرب جز کاغذی بی‌ارزش چیزی نیست.

پنجم، اگر کشوری توان بازدارندگی و قدرت پاسخ نداشته باشد، در لحظه تجاوز تنها تماشاگر است. قطر نه توانست پیش‌بینی کند، نه توانست مانع شود و نه توانست پاسخ دهد. نداشتن قدرت واقعی یعنی محکوم شدن به سکوت و نظاره‌گری؛ تجاوز را می‌بینی، اما دستت بسته است.

این‌ها همه یک پیام روشن دارد: تنها راه ما اقتدار بومی، استقلال راهبردی و تکیه بر مردم است. هرچه جز این، سرابی بیش نیست.