
در سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی به پدرم برای محافظت از خودشان کلت کمری داده بودند. یک سال پدرم به سفر حج رفته بودند و ما برای استقبال از ایشان به فرودگاه رفتیم اما چون دیر رسیدیم پدرم با این تصور که کسی به استقبال نیامده به خانه برگشته و پشت در مانده بودند. با طولانی شدن بازگشت ما به خاطر شرایط حساس دهه شصت و ترور آدمهای بیگناه مثل نقل و نبات توسط منافقین، مجبور شده بودند از دیوار خانه بالا بروند و وارد ساختمان شوند. پدرم نه سیاستمدار بود و نه نظامی، فقط در سخنرانیهایش روی منبر از انقلاب اسلامی و آرمانهایش دفاع میکرد. در مدتی که فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز »را تماشا میکردم یاد آن سالها افتادم.
ماجرای فیلم «ماجرای نیمروز» خیلی دقیق به حوادث سال شصت و جنایات وحشیانه گروهک تروریستی سازمان مجاهدین خلق بعد از عزل بنیصدر اشاره دارد. بااین حال آنچه بیش از هر چیز در فیلم مورد نظر قرار گرفته، پروژه «نفوذ» به بدنه اصلی نظام و در ردههای بالاست که همه اینها محصول «اعتماد نابجا» به افرادی با ظاهر مذهبی و مومن است. در عین حال،فیلم نیمنگاهی نیز به ترور مردم عادی طرفدار انقلاب اسلامی در کوچه و بازار نیز دارد اما این موضوع در حاشیه قرار دارد چون روایت اصلی داستان نیست!
فیلم مستند داستانی «ماجرای نیمروز» بیش از هر چیز جنگ داخلی و دشمن خانگی را مدنظر قرار میدهد و تلاش میکند تلاش نیروهای انقلابی در مبارزه با منافقین و دشمنان داخلی را به نمایش بگذارد و نشان دهد اهمیت این مبارزه کمتر از اهمیت جنگ با دشمن خارجی نبوده و نیست و در این راه بسیار موفق است. تلاش احمد مهرانفر برای راضی کردن یکی از فرماندهان جنگ برای بازگرداندن وی از میدان جنگ به تهران و نیز صحنه عصبانیت او از یکی از نیروهایی که مرخصی گرفته تا به جبهه برود، موید این حرف است.
سینمای ایران و به خصوص سینمای فجر، سالها چشم انتظار فیلمی با چنین محتوایی بود. این فیلم هیچ وقت کهنه نمیشود و قابلیت پخش در دهههای بعد را هم دارد. ضمن اینکه میتواند با سربلندی در جشنوارههای بین المللی برای دفاع از مظلومیت انقلاب اسلامی و مردم حضور یابد و ماهیت رسوای منافقین و حامیان آنها را رسواتر کند. حوادث تروریستی اخیر در هفدهم خردادماه امسال که توسط داعش صورت گرفت، بار دیگر یادآور خاطرات تلخ دهه شصت بود و یک بار دیگر نشان داد که تا وقتی جمود فکری هست، ترور و خونریزی هرگز پایان نمییابد.
اکران موفق این فیلم و استقبال مخاطبان نشان داد مردم تشنه دانستن درباره حوادث انقلابند اگر کسی باشد آن را درست و دقیق روایت کند.