به گزارش حلقه وصل، ظاهرا رسانههای خارجی هم همچون بسیاری از رسانههای داخلی و البته سینماگران منتظر هستند تا با پایان مذاکرات هستهای و اعلام رفع تحریمهای علیه کشورمان ببیند دولت تدبیر و امید برای افزایش امید در دل سینماگران چه تدبیری را به خرج خواهد داد.اما باز هم تفاوت در نوع و نگاه و دغدغهها در این مورد هم به چشم میخورد. سینماگر ایرانی دغدغه نان دارد و بدنبال امنیت شغلی است و رسانه بیگانه در این حوزه هم مسایل سیاسی را دخیل می کند و به دنبال بازگشت فیلمسازی که به کشورش پشت کرد و علیه انقلاب اسلامی که او در همین کشور رشد کرد و چهره شد است.
طبیعتا روی سخن ما با رسانه خارجی که این هدف را دنبال میکند نیست چرا که سیاست وجودی چنین رسانهای مطرح کردن هر مسالهای که به موضوع حقوق بشر در ایران منجر شود و یا سیاهنمایی اوضاع اجتماعی،فرهنگی و سیاسی کشورمان است اما عجیب این است که مدیر سینمای «انقلاب اسلامی» که سالها خود رایزن فرهنگی ایران در فرانسه بوده است چرا در چنین دامی میافتد و در پاسخ به سوالی مغرضانه برای بازگشت کارگردان «فصل کرگدن» عنوان میکند:«دربها برای بازگشت او به ایران و کار باز است».
ماجرا از این قرار است که خبرنگار روزنامه وال استریت ژورنال اخیرا به بهانه تاثیر توافق هستهای بر سینمای ایران و بخصوص بر شرایط دو سینماگر مختلف یعنی «جعفر پناهی» و «بهمن قبادی» که اولی به حکم دستگاه قضا امکان فعالیت ندارد(هرچند از زمان صدور حکم سه فیلم زیر زمینی ساخته است) و دومی به دلیل ساخت فیلم ضد ایرانی «فصل کرگدن» امکان فعالیت در کشورش را ندارد؛ به سراغ حجتالله ایوبی رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفته است و از مدیر سینمای ایران در رابطه با مذاکرات اخیر پرسیده که ایوبی نیز در جوابی گفته است:«اگر قبل از این سینمای ایران می توانست از پنجره وارد دنیا بشود با توجه شرایط فعلی میتوان از درب اصلی وارد شد. ما تمام فیلمسازان را به کار کردن تشویق می کنیم. مخصوصا کسانی که در زمان دولت قبلی کار نکردند.
او در مورد شرایط جعفر پناهی هم گفته است:«جعفر پناهی یک مورد خاص است چون تنها فیلمساز ایرانی است که مشکل قضایی دارد و دولت و وزارت ارشاد کاری از دستش برنمیآید. از طرف خودم و دستگاه قضایی به دنبال راه حلی هستیم تا به شکل قانونی راه حلی برای مورد آقای پناهی پیدا کنیم.»
ایوبی درباره بهمن قبادی هم به وال استریت ژورنال گفته است:«درب برای همه هنرمندان ایرانی باز است و من میدانم که بهمن قبادی مشکلی نخواهد داشت اگر به ایران بیایید و در ایران فیلم بسازد».
اما چند نکته مهم در صحبتهای مدیر سینمای ایران نهفته است که یا آقای ایوبی آنها را میداند و به سبک بسیاری از فیلمسازان شبهه روشنفکر خواسته است تا در مقابل یک رسانه خارجی(آمریکایی) ژست روشنفکری بگیرد و یا اینکه اساسا نمیداند این افراد چه ساختهاند که این دومی از اولی هم بدتر و تاسفبارتر است.
اگر فرض را بر پز روشنفکری مدیر سینمای ایران بگذاریم باید بگوئیم که آقای ایوبی اولا در همین مدت اخیر شما تمام تلاشتان را برای بازگرداندن برخی فیلمسازان خاص کردید و نتیجه آن فیلمهایی نظیر «استراحت مطلق»و «دلم میخواد» ساخته شد؛ که اولی یک توهین به معنای واقعی کلمه بود و بسیاری مخاطبین از نیمههای فیلم از سالن خارج میشدند و دومی هم توسط اداره نظارت و ارزشیابی آن هم در زمان خودتان توقیف شده است، پس برای مدیری که قرار است برای سینمای انقلاب اسلامی فعالیت کند،گرفتن پز روشنفکری آن برای برخی از فیلمسازان امتحان پس داده در مقابل رسانههای خارجی کار بیهودهای است.
نکته بعدی این است که انگار آقای ایوبی یادشان رفته است در جشنواره برلین گذشته چه گذشت. نامهای که ایشان به کاسلیک دبیر جشنواره برلین در محکومیت انتخاب فیلم «تاکسی» نوشتند همچنان در حافظه تاریخی بسیاری از اهالی سینما و رسانه باقی مانده است و از طرف دیگر جعفر پناهی به نظر میرسد به هیچ وجه به مذاکره او احتیاج نداشته باشد چرا که از زمان ابلاغ حکم محکومیت 20 سالهاش برای ممنوعیت فیلمسازی و خروج از کشور تاکنون سه فیلم ساخته است(این یک فیلم نیست،پرده بسته و تاکسی) و در همه جشنوارههای خارجی هم حضور داشته و جوایز این جشنوارهها را هم بدست آورده است و این شرایط نه تنها برای یک فیلمساز ممنوعالکار بد نیست بلکه در سایه لطف نظام ایدهآل هم هست!
اما اگر فرض را بر احتمال دوم بدهیم. یعنی بخواهیم به خودمان بقبولانیم که مدیر سینمای ایران نمیداند بهمن قبادی چه ساخته است که اینچنین مشتاقانه در مورد بازگشت او به وطن صحبت می کند. باید بگوئیم جناب مدیر سینمای جمهوری اسلامی ایران، بهمن قبادی که خبرنگار وال استریت ژورنال با تاسف بابت شرایط زندگی او در عراق و حضور در اروپا و آمریکا برای فیلمسازی نام میبرد؛ همان کسی است که فیلم ضد ایرانی و ضد انقلاب اسلامی «فصل کرگدن» را با گنجاندن صحنههای تجاوز ماموران امنیتی نظام به یک زن بازداشت شده(با بازی مونیکا بلوچی) ساخت و این فیلم به دلیل رویکرد ضد انقلاب اسلامیاش مورد توجه رسانهها و جشنوارههای خارجی قرار گرفت.
بنابراین باید به رئیس سازمان سینمایی گفت که هرچند تلاشهای شما برای ایجاد فضای امید در سینما قابل تحسین است(موردی که حداقل در دو سال گذشته نتایج آنرا در فیلمهای روی پرده کمتر دیدهایم) اما مشکل امروز سینمای ایران نه بازگشت یک فیلمساز پشت کرده به وطن است و نه فیلمسازی قانونی یک فیلمساز ممنوعالکار؛ بلکه در درجه اول شما باید خودتان را مدیر سینمای انقلاب اسلامی بدانید و برای امنیت شغلی سینماگرانی تلاش کنید که برخی از آنها به دلیل همین عدم امنیت شغلی امروز به دستفروشی روی آوردهاند.
منبع: فارس