به گزارش حلقه وصل، در روزهای اخیر جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینما جشنی با عنوان آیین سپاس در تالار لاکچری تشریفات اقدسیه برگزار کرده است که در آن با حضور اعضای این تشکل، از خود تجلیل کرده‌اند!
در دهه پنجاه خورشیدی علی مرتضوی شریک مجله پرتیراژ آن زمان به نام ستاره سینما، جشنی با عنوان جایزه سپاس برگزار می‌کرد که گویا جامعه صنفی تهیه‌کنندگان ضمن الگوبرداری از جشن سینمایی دوره پهلوی، هم نام آن، هم شباهت تندیس‌ها را وام گرفته است! البته حتی جشن سپاس علی مرتضوی به محتوا و کیفیت توجه می‌کرد و محلی برای توجه به سینمای دغدغه‌مند مهجور مانده آن زمان در برابر ابتذال فیلمفارسی بود که جایزه خود را به آثار موج نو و سینماگران روشنفکر می‌داد، اما جامعه صنفی تهیه‌کنندگان از سازندگان و بازیگران آثار مبتذلی همچون رحمان ۱۴۰۰ که حتی دولت قبل نیز به دلیل شدت ابتذال پای آن نایستاد و در میانه اکران با اعتراض خانواده‌های متدین فیلم را توقیف کرد و پرونده سازندگان آن را به دستگاه قضایی ارسال کرد، تقدیر کرده است!
موضوع قابل توجه این جشن، مهمانان آن بودند. درحالیکه جامعه صنفی تهیه‌کنندگان در سالهای اخیر مدام از وحدت تهیه‌کنندگان دم زده و خواستار صنف واحد شده است، در این جشن از تهیه‌کنندگان نامدار دیگر تشکل‌های صنفی حوزه تهیه‌کنندگی دعوت نکرده اما در مقابل از هنرور تا بازیگر فراموش شده دوره فیلمفارسی تا تعدادی پاپاراتزی فضای مجازی که به نام خبرنگار و رسانه فعالیت دارند، را به عنوان مهمان به تالار تشریفات اقدسیه برده است! از دیگر مهمانان این جشن، حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی دولت اعتدال بود که در همان ماه‌های پایانی دولت، سید ضیا هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان علیه او موضع می‌گرفت و حتی در نقدی تند اعلام کرد که انتظامی از سینما هیچ چیز نمی‌داند و سینمای ایران را نابود کرده است! اگر رییس اعتدالی وقت سازمان سینمایی از سینما نمی‌داند و آن را نابود کرده، در جشن جامعه صنفی تهیه‌کنندگان چه کار می‌کند؟!
از دیگر مهمانان این جشن که مورد تقدیر قرار گرفت علی سرتیپی است. علی سرتیپی در دولت فعلی با حکم محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی عضو شورای راهبردی اکران شد. همان شورایی که هر روز سید ضیا هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان و برگزار کننده این جشن، علیه آن توییت می‌زند! شورای راهبردی که کمک حال شورای صنفی نمایش شد تا ضمن مقابله با بی‌عدالتی و تبعیض در اکران، امثال حسین فرحبخش عضو شورای صنفی نمایش قبلی و عضو هیات مدیره جامعه صنفی تهیه‌کنندگان نتواند خارج از نوبت و به فاصله دو سه ماهه از ساخت فیلم جدیدش و در مقابل فیلم‌هایی که بیش از دو سال در نوبت اکران هستند، فیلم‌های خودش را اکران کند و کمک دولتی هم بگیرد!
جدا از تناقضات این جشن و رییس برگزار کننده آن، سوال این است که بودجه این مراسم لاکچری از کجا تامین می‌شود؟ آن هم در روزگار بد اقتصادی مردم بواسطه تحریم‌های ظالمانه آمریکا که قاطبه سینماگران و سایر هنرمندان را در فشار معیشت سخت قرار داده اما عده‌ای متفرعانه، در اقدسیه جشن سپاس از یکدیگر می‌گیرند! البته انتظار نمی‌رود سید ضیا هاشمی درباره این بریز و بپاش و محل بودجه آن شفاف سازی کند چون پیش از این نیز درباره نحوه دریافت ساختمان این تشکل در خیابان سهروردی تهران از اسفندیار رحیم مشایی لیدر جریان انحرافی در دولت احمدی‌نژاد هم شفاف‌سازی نکرد. ساختمانی به نام صنف اما به کام رییس مادام‌العمر آن که این هبه جریان انحرافی را به دفتر شخصی خود تبدیل کرده است!
انتظار به حقی است که جامعه صنفی تهیه‌کنندگان ضمن توضیح فواید برگزاری این جشن برای سینمای ایران و سینماگران، درباره محل این بریز و بپاش شفاف‌سازی کند و از طرفی افرادی که مدام ژست انقلابیگری در سینما می‌گیرند اما به اپوزیسیون مدیریت دولت انقلابی آن هم به دلیل قطع شدن رانت دوستان و هم تشکلی‌های خود، در سینما تبدیل شده‌اند حداقل از بازیگران و تهیه‌کنندگان آثار مبتذل تقدیر نکنند و آن‌ها را به سمت ابتذال تشویق نکنند، چون حداقل در دیگر کشورها به این قبیل فیلم‌های سخیف زرشک زرین می‌دهند نه جایزه سپاس!