
به گزارش حلقه وصل، هیئت میرفت اما هیئتی نبود. دعوا میکرد اما دعوایی نبود. یک چیزی بین اینها هم نبود. لات نبود اما مشتی بود. شبیه هیچ کس نبود. مجید خودش بود. خاص و با مرام. از یک جایی به بعد به شدت زینبی(س) شد. پای روضه رقیه(س) دوام نمیآورد و قَسمش پهلوی شکسته حضرت زهرا(س) شده بود. همه میگفتند عوض شده است. فرمانده شهید مدافعان حرم، مرتضی کریمی در این تحول دخیل بود. دوستی با مرتضی کریمی همه را تغییر میداد.
مجید خیلی سخت خود را لابهلای مدافعان حرم جای داد و رفت. هیچ کس تصور هم نمیکرد مجید مدافع حرم شده باشد. چندی بعد خبر شهادتش آمد. خبر شهادت مرتضی کریمی هم. اما پیکرشان نیامد. شهدای بی پیکر، جاویدالاثر و یا مفقود الجسد و...نام گرفتند.
خبر شهادتش خیلیها را تکان داد. همه آنهایی که فکر میکردند مجید با خالکوبی روی دستش یا سابقه قلیانهایی که مرتب میکشید، نمیتواند در کنار شهدای مخلص مدافع حرم جای بگیرد. اما غیرت، هیئت و ولایتمدار بودن مجید بود که از او یک «عباس» تمام عیار ساخت. یک سرباز حرم؛ یک شهید مفقود در جغرافیای زینب(س)... مجید با مجروحیت از ناحیه پهلو شهید شد و در حریم زینب(س) و رقیه(س) ماند تا به همه ثابت کند راه را اهل بیت(ع) نشان دادهاند.
شهید مجید قربانخانی متولد سال 1369 تهران بود که در دی ماه سال 94 داوطلبانه برای دفاع از حریم آل الله به سوریه اعزام شد و به دست تروریستهای تکفیری به شهادت رسید. مستند «قصه مجید» در ادامه قابل مشاهده است: