تهران: میرشکاک: انقلاب هویت تازه‌ای در ادبیات ایجاد کرد/ جمشیدی: باید شجاعانه به سمت تکریم مولفان و نویسندگان انقلاب اسلامی برویم

به گزارش حلقه وصل، مراسم یادبود اولین سالگرد درگذشت مرحوم فیروز زنوزی‌جلالی نویسنده انقلاب و دفاع مقدس  با عنوان «راوی دریا» عصر روز گذشته چهارشنبه 5 اردیبهشت 97 با حضور محسن مومنی‌شریف رئیس حوزه هنری، یوسفعلی میرشکاک، مرضیه تجار، علیرضا قزوه، محمدعلی گودینی و جمعی از نویسندگان و اهالی فرهنگ و هنر در تالار مرحوم امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد.

در ابتدای این مراسم علیرضا قزوه رئیس مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری در سخنانی بر لزوم پرداختن به آثار مرحوم زنوزی جلالی و فردی و معرفی و گنجاندن آثار آنها در کتاب های درسی  فضای مجازی تاکید کرد.

وی در ادامه به موضوع فضای مجازی گریزی زد و گفت که اکنون فضای مجازی در اختیار سلبیریتی هایی است که هیچ عمقی نداشته  و در برهه های تاریخی برای ملت تصمیم میگیرند، این درحالی‌ است که ما هنرمندان با عمق بسیاری داریم که نقش مهمی در تاریخ انقلاب دارند  و در میان آنها امیرحسین های فردی ها جایشان خالی است  و باید بیشتر آن‌ها را معرفی کرد.

پس از علیرضا قزوه حبیب احمدزاده پشت تریبون حاضر شد و از نحوه آشنایی اش با فیروز زنوزی جلالی گفت. او گفت که بزرگترین ویژگی مرحوم زنوزی این بود که رابطه دوستی و بحث کاری را  هیچگاه با هم مخلوط نمیکرد. او پیش قدمی در سلام کردن را  از دیگر ویژگی‌های فیروز زنوزی برشمرد وگفت  که او در هر دیدار به عنوان اولین نفر سلام گرم و از ته دلی می‌کرد.

این نویسنده دفاع مقدسی اظهار کرد که بهترین کار به جای برگزاری برنامه هایی برای گرامیداشت مرحوم زنونی جلالی، ترویج آثار آن مرحوم  در سطح پرسنل و خانواده نیرو دریایی ارتش و جامعه و حمایت از تفکر و زحمتی که آن مرحوم در این مسیر کشید، است.

«راضیه تجار» نیز یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود که از دغدغه‌های فیروز زنوزی‌جلالی و فعالیت‌های این نویسنده در حوزه داستان کوتاه و دفاع مقدس گفت.

"پدر من به این خیلی اعتقاد داشت تا کسی را اذیت نکرده و حق کسی را ضایع نکند و همیشه  میگفت حق باید به حقدار برسد و همچنین ارادت زیادی به حضرت علی(ع) داشت و همیشه آخر کلامش یاعلی(ع) می‌گفت.او برای نوشتن کتاب مخلوق دوبار قرآن را به فارسی خواند و با داستان‌ هایش خیلی ارتباط داشت." این جملاتی بود که فرزاد زنوزی جلالی فرزند مرحوم فیروز زنوزی جلالی پس از آن که بر روی سن حاضر شد، در وصف پدرش گفت.

خسرو آقایاری یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود. او در سخنانی گفت که مرحوم زنوزی جلالی چهره ای  آرام و متین و افتاده داشت و همیشه او را یک قامت بلندتر از چالش ها و مواضع سیاسی را می دیدم و از این جهت به ایشان ارادت داشتم که هرگز خودش را دستخوش جریانهای سیاسی نکرد و مستقل بودند و  شخصیت فرهنگی‌اش بر دیگر شخصیت هایش قالب بود و به شدت به مسئله حق حساس بود.

یوسفعلی میرشکاک شاعر کشورمان در ادامه این مراسم با بیان اینکه داستان مرگ همیشه ساحت توجه انسان شیعی بوده است، اظهار کرد: جسم اگر به شیوه مسلمانان دفن نشود مردار است و دوستی ما نیز در عالم بخاطر قرب ارواح است.

وی با طرح این سوال که چرا برخی نویسنده بزرگتر از آثارشان هستند، گفت: التزام بیش از اندازه به اخلاق، انقلاب و بقیه شعون پس از 1357 علت بزرگی امیرحسین فردی در آثارش بود.

این منتقد ادبی گفت: در عالم هنر اگر منیت در اثر مداخله کند، نَفس قلم را می‌گیرد. در عالم نویسندگی در ده سال اخیر موفقیت‌مان بیشتر از سه دهه گذشته است. چون ممیزی نویسندگان در آن ایام زیاد بود در حالی که امروز یک شاعر با نوشتن رمان «برادرم انگلستان» کار ارزشمندی در حوزه ادبیات ارائه می‌کند.

وی عنوان کرد: امیرحسین فردی التزام مضاعف به ادبیات متعهد داشت در حالی که من نمی‌توانستم ده صفحه چنین بنویسم. من فیروز زنوزی‌جلالی را از نشریه فردوسی و پیش از انقلاب اسلامی می‌شناختم و خیلی به او تأکید می‌کردم خاطرات شخصی‌اش را بنویسد.

این شاعر انقلاب اسلامی بیان کرد: اگر انقلاب ما در اقتصاد کاری از پیش نبرد اما به جد می‌گویم انقلاب هویت تازه‌ای در ادبیات ایجاد کرد. این در شرایطی بود که اگر حافظ شیرازی نیز انقلابی بود، شبه‌روشنفکران بایکوت‌اش می‌کردند و می‌گفتند شعر او به درد نمی‌خورد.

مصطفی جمشیدی نویسنده ادبیات انقلاب در ادامه این مراسم گفت: فیروز زنوزی‌جلالی همانند نویسندگان متعهد بر جایگاه خود ایستاد و با غیرت ذاتی، مهربانی و عصبیت در کارهایش مقابل ادبیات ابتذال ایستاد. من جوانمردی را در زنوزی‌جلالی دیدم. او آنچه در توان داشت برای اعتلای تعهد به ادبیات انقلاب اسلامی به کار بست.

این نویسنده افزود: ما نیز باید شجاعانه به سمت تکریم مولفان و نویسندگان انقلاب اسلامی برویم. نقد آثار این عزیزان به گونه‌ای تکریم آن‌ها خواهد بود.

داود امیریان نویسنده و طنز پرداز ادبیات انقلاب اسلامی در این مراسم گفت: فیروز زنوزی‌جلالی در لباس نیروی دریایی خیلی خوشتیپ بود. من ماجرای مقاومت خرمشهر را دوست داشتم و من خیلی علاقه‌مند بودم درباره آن بشنوم اتفاقا فیروز زنوزی‌جلالی در مقاوت خرمشهر حضور داشته بود و برای من تعریف می‌کرد که چگونه در دریا بدون سنگر با دشمن مبارزه کرده بودند.

محسن مومنی‌شریف رئیس حوزه هنری به عنوان آخرین سخنران در سخنانی گفت: امیدواری زنوزی‌جلالی به ادبیات زیاد بود به همین خاطر ایشان به دنبال کارهای سخت می‌رفت.

وی گفت: زنوزی‌جلالی مملو از حرف‌های زیادی و جدیدی در ادبیات بود. جرأت و شجاعت برای کارهای سخت از جمله ویژگی‌های زنوزی‌جلالی بود. او کار را جدی تا آخر ادامه می‌داد. همسر ایشان نیز در موفقیت‌های‌شان خیلی نقش داشتند. نویسندگانی که در کارشان موفق بوده‌اند همسرهایشان در این موفقیت نقش و تاثیرگذار بودند.

رئیس حوزه هنری با اشاره به بایکوت ادبیات انقلاب اسلامی از سوی شبه‌روشنفکران گفت: همان طور که آقای میرشکاک گفتند، اگر حافظ انقلابی بود جریان شبه‌روشنفکری او را بایکوت می‌کردند.

مومنی شریف بیان کرد: عالم غیب هم جزئی از ادبیات رئالیسم است که باید به آن توجه کنیم. پرداختن به ادبیات متعلق به عالم غیب اتفاقی است که در فضای ادبیات کم است. ما باید به ادبیات رئالیسم برسیم و در این زمینه نیازمند به کار جدی هستیم. بحث مرگ اندیشی موضوعی بود که زنوزی‌جلالی توانایی ورود به آن را داشت اما فرصت پرداختن دقیق به آن را پیدا نکرد.

برپایه این گزارش، مرحوم فیروز زنوزی‌جلالی متولد 1 آبان 1329 در خرم‌آباد نویسندهٔ معاصر کشورمان بود. رمان‌هایی چون «مخلوق» و «برج 110» ازجمله آثار برجسته وی هستند. زنوزی جلالی در سال 1387 جایزه ادبی جلال آل‌احمد را برای رمان «قاعده بازی» دریافت کرد. او همچنین برنده جایزه قلم زرین شد.

زنوزی جلالی از زمستان 1394 دچار بیماری سرطان ریه شده بود. شیمی‌درمانی وی در 29فروردین 1396به خاطر وخامت حال متوقف شد و در صبح روز 5 اردیبهشت‌ماه 1396 در بیمارستان درگذشت.

«توپ، پاشنه، سمت، ساعت دو»، «سکان، سمت، میانه‌ی اروند»، «قصه 83» و «سال 82» از جمله آثار مرحوم فیروز زنوزی جلالی است که توسط نشر سوره مهر چاپ و به بازار کتاب عرضه شده است.