به گزارش حلقه وصل، حجتالاسلام «محسن قرائتی» استاد تفسیر قرآن کریم بیش از 30 سال است به تدریس معارف قرآن و اهلبیت(ع) میپردازد و سالها است که پنجشنبهها در برنامه درسهایی از قرآن میهمان خانههای ایرانیان است.
با توجه به تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر توجه به انس عمومی با قرآن و توجه به مفاهیم الهی،حلقه وصل در سال جدید گزیدهای از تفسیر قرآن حجتالاسلام قرائتی در سالهای گذشته را در اختیار علاقهمندان قرار میدهد.
در ادامه بخشی از تفسیر قرآن حجتالاسلام قرائتی در برنامه درسهایی از قرآن با موضوع «امید و یأس» که در 7 بهمنماه سال 1374 ایراد شده است، تقدیم میشود.
- کسی که میگوید: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً»(انشراح/5) امید دارد. در قرآن دوازده کله «عسر» و 36 کلمه «یسر» وجود دارد. خداوند در قرآن نمونههایی را برای کسی که عسر و سختی میبیند و مایوس میشود، نقل کرده است.
انوع گناهان/ کد بخشش چیست؟
- در قرآن گناهان دو دسته هستند. 1- گناه کبیره. 2- گناه صغیره. آیهاش این است. « ان. . . یکفر عنکم سیئات» یعنی اگر گناهان بزرگ را انجام ندهید. گناه کوچک را هم نادیده میگیرد.
- در قرآن داریم: «ان الله ذنوب جمیعا» خدا همه را میبخشد. بخشش یک حساب و کتابی دارد. کد دارد. کد بخشش چیست؟ اول اینکه واقعاً آدم پشیمان شود. دوم اینکه تصمیم بگیرد که دیگر گناه نکند. سوم اینکه اگر مسئلهی مالی است، از آن بگذرد. اگر مسئله آبروریزی بود، جبران کند. اگر تهمتی است، دست بردارد. اگر کتمانی است، بیان کند. یأس از گناهان کبیره است. اگر کسی گناه بکند ولی امید داشته باشد، این امیدش بیشتر اجر دارد از کسی که عبادت کند ولی مأیوس باشد.
چرا انسان مأیوس میشود؟
- قرآن میگوید: «وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ کانَ یَؤُساً»(اسراء/83) «وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ»(فصلت/49) آیات زیادی داریم که خدا میگوید: چرا مأیوس میشوی؟ مأیوس نشو. چرا انسان مأیوس میشود؟ برای اینکه خدا را نشناخته است و قدرت او را نمیداند. هدف را نشناخته است. آدم وقتی یک هدف مقدسی داشته باشد، آنقدر آن را دنبال میکند تا بالاخره انجام شود.
- قرآن میگوید: «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»(طه/132) پیغمبر به زن و بچهات که دستور نماز میدهی «وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها» مقاومت کن و خسته نشو.
هیچ کس جز کافر مأیوس نمیشود/ چگونه گناهان را پاک کنیم
- قرآن میگوید: هیچ کس جز کافر مأیوس نمیشود. یعنی کسی که خدا را دارد، به بن بست نمیرسد. «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ»(زمر/36). خداوند نمیتواند تو را تأمین کند. قرآن میگوید: «یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ»(زمر/53) ای گنهکاران مأیوس نشوید.
- قرآن میگوید: تا گناه کردی فوری نماز بخوان. گناهت پاک میشود. «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»(هود/114)
اسلام دنیا را خواهد گرفت
- «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ...» (مائده/9) خدا به مؤمنین وعده داده است که حکومت با اهل ایمان است. «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ» (اعراف/128). جهان دست متقین خواهد افتاد. «وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى»(طه/132). جهان دست متقین خواهدافتاد. «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ»(قصص/5) جهان دست مستضعفین خواهد افتاد، «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ»(توبه/33) جهان دست مسلمانها خواهد افتاد؛ «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ»(توبه33، فتح28، صف9) این آیه سه بار تکرار شده است. ترجمهاش این است که اسلام دنیا را خواهد گرفت؛ میگوید: نشد ندارد.
- قرآن میگوید: «غَفُوراً رَحیماً» «وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ»(یونس/107) «غَفُوراً رَحیماً»(نساء/23) میدانی فرق این دو چیست؟ غفور یعنی ببخش. مثل اینکه پدر پسرش را میزند. میگویند: او را ببخش. میگوید: او را میبخشم. اما دیگر دوستش ندارم. اما رحیم یعنی اینکه هم او را میبخشم و هم دوستش دارم. داریم «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابین»(بقره/222) این خیلی مهم است. نمیگوید: اگر یک بار توبه کنی، من تو را دوست دارم. میگوید: اگر هزار بار هم توبه را بشکنی و باز هم برگردی، تو را دوست دارم. نمیگوید: «یُحِبُّ التَّائبین»، در قرآن «یُحِبُّ التَّائبین» نداریم. اما «یُحِبُّ التَّوَّابین» داریم.