وی ادامه داد: محمدحسین مهدویان سابقه چنین کاری را پیش از این داشته است و حالا به نوعی آن را در این فیلم تکرار کرده است. ویژگی این اثر در زحماتی که برای آن کشیده شده بود و باورپذیری آن مشخص بود. البته من فکر می کنم این فیلم نباید در بخش سینمای داستانی حضور می داشت بلکه باید به بخش «سینما حقیقت» می رفت و آنجا بهتر مطرح می شد.
کارگردان «امکان مینا» درباره این اثر بیان کرد: این اثر مخاطب مستند را به راحتی می تواند به خود جذب کند چون اثر بسیار خوبی بود. طراحی صحنه، بازسازی ها، بازی ها، اجرا و همچنین استفاده از صداهای واقعی در این کار بسیار ارزشمند بود.
تبریزی باورپذیری را یکی از شاخصه های «ایستاده در غبار» دانست و مطرح کرد: این اثر به واقعیت ها بسیار نزدیک بود و شما هنگام تماشای آن احساس می کردید که به گذشته پرتاب شده اید، گذشته ای که به همین شکل بوده است و همه این تصاویر را هم به شکل مستند نشان داده و این کار در ژانر خود کار بسیار ارزشمند است و کاملا موفق عمل کرده است.
این کارگردان سینمای ایران در پایان درباره ابعاد گوناگون شخصیت محوری این مستند حاج احمد متوسلیان که در این فیلم به آن پرداخته شده بود، عنوان کرد: ما تاکنون فیلمی نداشتیم که به این شکل به ابعاد مختلف چنین شخصیت هایی بپردازد و آنچه که به عنوان نظرات دیگران آمده و ضبط شده است به خوبی در این اثر مورد استفاده قرار گرفته بود.