مرتضی کِیمنش یکی از اعضای هیئت مدیره جمعیت دانشجویی مردمی امام علی(ع) است که مهندسی مکانیک در دانشگاه خواجهنصیر خوانده است. او از سال 84 از طریق آیین کوچهگردان عاشق با جمعیت امام علی(ع) آشنا شده و تا الآن هم فعال است.
آیین «کوچهگردان عاشق»، «طفلان مسلم»، «کعبه کریمان»، «صفای سعی»، «شام عیاران»، «یلدا با کودکان کار»، «یلدا در کوچههای فقر»، «هفتسین برکت» «طرح فاطیما»، «هزار بار زندگی»، «تدریس عشق»، «کودکان بیکتاب» و چندین عنوان زیبای دیگر طرحهایی است که یک موسسه خیریه دانشجویی در مناسبتهای مختلف برپامیکند، مجموعهای که کارش تنها کمک مالی به بچههای فقیر نیست بلکه برنامههای فرهنگی هم برای آنها دارد.
«وحید کمرروستا» از سال 84 در اردوهای جهادی حضور پیدا کرده است و دلیل اصلی حضور خود در این اردوها را دغدغه خدمترسانی به محرومان و مستضعفان و وجود الگوهای تأثیرگذاری چون حاج عبدالله والی و شهدای دانشجوی جهادگر معرفی میکند. او همچنین مسئول گروههای جهادی استانهای تهران و البرز است و از سال 89 تا کنون در مرکز مطالعات راهبردی هدایت جهادی، به عنوان دبیر، مشغول خدمترسانی است.
با پيروزي انقلاب اسلامي، ضرورت بازسازي روستاها و احياي كشاورزي به عنوان نخستين گام در دستيابي به آرمان و اهداف انقلاب مطرح و منجر به تأسيس نهادي مستقل و مردمي تحت عنوان «جهادسازندگي» شد. امام خميني(ره) 4 ماه پس از سقوط نظام شاهنشاهي با درك اهميت روستا در تأمين استقلال سياسي و اقتصادي با صدور فرماني خواستار شدند تا نهادي براي رسيدگي و رفع محروميت روستاها تشكيل شود.
آیتالله مجتهدی از یکی از اساتید خود نقل میکردند که اعمال دینی را مثل میوهها ببینید! همان طور که میوهها را «نوبر» میکنید تا از خاصیت و ویتامینهای آن بهره ببرید، هر عمل را هم حداقل یک بار در عمرتان نوبرانه بچشید تا خاصیت آن به شما تزریق شود!
انقلاب اسلامی ایران مرهون تلاشها و مجاهدتهای سه عنصر اصلی است: امام، امت و گروهها و مجموعههایی که عدهای از مردم با تشکیل و راهاندازی آن به طور خودجوش و مخفیانه تلاش کردند تا پیام امام(ره) را به امت برسانند. این تشکلهای مردمی در سراسر ایران حضور داشتهاند و هرکدام بنا به توانایی و اقتضائات منطقهای فعال بودهاند. یکی از این مجموعههای فعال در شهر قم «انجمن ولی عصر(عج)» بود.
انتهای یک کوچه بنبست در چند قدمی میدان امام خمینی(ره) تهران، ساختمانی قدیمی و تقریبا مخروبه است که قبلا محل «سازمان اقتصاد اسلامی» بوده است. در اتاقک کوچک نگهبانی ابتدای ورودی، با عزتالله مطهری همصحبت شدیم که حالا به لطف برنامههای تلویزیونی دهه فجر همه مردم ایران او را میشناسند.
ساختمان حزب موتلفه اسلامی در خیابان خردمند تهران محل رفتوآمد افرادی است که جزء تشکیل دهندگان اولین تشکلهای فعال در انقلاب اسلامی بودهاند. مجموعهای که با اشاره و فرمان امام خمینی(ره) در سال 41 و با جمله «موتلف شوید!» تشکیل شد و همچنان پس از نیم قرن به فعالیتش ادامه میدهد. فضای ساختمان و تجهیزات آن همچنان رنگ و بوی دهه اول انقلاب را دارد هرچند آدمهایی که آنجا حاضرند، ترکیبی از نسل دیروز و امروز هستند.
زوایای پنهان زیادی درباره انقلاب اسلامی و گروهها و مجموعههای فعال در پیروزی آن وجود دارد. زوایایی که بازگشایی هرکدام میتواند بخش مهمی از تاریخ انقلاب و فداکاری مردم این سرزمین را برای نسل امروز روشن کند تا بدانند چه خون دلهایی برای انقلاب اسلامی خورده شده است. محمدصادق کوشکی سالها درباره گروههای مختلف انقلابی تحقیق کرده و یادداشتهای فراوانی در این باره دارد. در این گفتار او به بررسی گوشههایی غفلت شده و کمتر پرداخته شده از تاریخ فعالیتهای تشکیلاتی در مسیر پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته است.
موسسه سفیر فیلم امسال در جشنواره عمار، با فیلمهای بسیاری شرکت کرد که تقریبا همگی مستند بودند. مهرداد خوشبختی مسئول روابط عمومی این موسسه با خبرنگار حلقه وصل درباره قوتها و ضعفهای جشنواره عمار سخن گفته است:
محسن یزدی مدیر مرکز مستند سوره حوزه هنری است. امسال سه فیلم از این مرکز در جشنواره عمار حضور داشت که دو مورد از آنها را او تهیهکنندگی کرده است. «روزهای خرداد»، «رمز راز ملکه» و «ققنوس». یزدی درباره مستندهای ذکر شده و سیاستهای جشنواره عمار با خبرنگار حلقه وصل سخن گفته است:
محمدحسین نیرومند چهره شناخته شدهای در فضای هنری کشور است. او امسال جزء داوران جشنواره عمار هم بود. نیرومند در گفتوگو با خبرنگار حلقه وصل درباره این جشنواره فیلمهایش صحبت کرده است:
عباس سلیمینمین بیانی رسا و کوبنده دارد و بدون تعارف و رودربایستی نقدهایش را به جریانهای مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بیان میکند. همین بیان نقادانه است که او را چندبار در مساله دانشگاه آزاد به دادگاه و دادسرا کشاند و البته هربار پیروز از این محیط بیرون آمد. سلیمینمین پیش از انقلاب در دانشگاههای خارج از کشور بوده و اکنون با محیطهای دانشجویی ارتباط نزدیکی دارد. در گفتوگوی پیش رو وی ما را با نگاه خود به آفتها و وظایف تشکلهای دانشجویی بیشتر آشنا میکند.
چند روز بعد در زمستان ۸۳، دانشجویان عدالتخواه بعد از نماز ظهر و عصر نزد رهبری رفتند. ایشان کارتنخوابی دانشجویان را جالب توصیف کردند و گفته بودند که من پیگیر خبرهای آن اتفاق بودم
بیشک چهرههای شاخص جامعه اسلامی، خاطرات خوش این تشکل دانشجویی را از روزها و شبهای گرم و پرحرارت برگزاری همایشهای آموزشی سالیانه دانشجویان به یاد میآورند. این چهرهها و فعالان، از این «تجربه» تشکیلاتی به عنوان وجه ممتاز جامعه با دیگر تشکلهای دانشجویی نام میبرند. تجربهای که مبنای جهانبینی دانشجویان جاد نام گرفته و ریشههای تنومندی در ذهن و زیست آنان دوانده است.
بعد از انقلاب بسیج و بسیجی را همه میشناختند. عبارتی که مولود انقلاب اسلامی بود و فداکاری در روزهای جنگ و حماسه، بسیج را در ذهن همه ایرانیها برای همیشه ماندگار کرد.
تا زمانی که «جنبش دانشجویی» به «بیداری دانشجویی» بدل نگردد علیرغم قدرت تاثیرگذاری آن بر تحولات در هر زمان، امکان انحراف و بازیچه قرار گرفتن آن وجود دارد، چرا که لفظ «جنبش» در بردارنده مفهوم تحرک توام با انتقاد و اعتراض همیشگی است که در زمانهای مختلف بنا به افت و خیز آن، زمینه سوءاستفاده گروهها را هم فراهم میکند
موفقيت و استقبال از این شیوه جدید و كم هزينه، راه را برای گسترش این امر مهم هموار کرد و خود الگویی برای تشکلهای مرتبط با جنبش و دیگر تشکلها شد و هر کدام از تشکلها، به فراخور نیاز مخاطبان خویش اقدام به تولید و توزیع جزوه میکردند.
اعلام این اعتراضها هم راههای مختلفی دارد، هدف این است که مدیران بفهمند جامعه آگاه است. به جای اینکه دانشجویان برای نشان دادن اعتراض خود در جایی تحصن کنند، اگر همان اعتراض را از طریق رسانهها انتقال دهند قطعاً موفقتر هستند.
بهترین و ضروریترین نیاز و خدمت به تشکل دانشجویی، ارائه ارزیابی خودآگاهانه و واقعی از جایگاه و پایگاه آن و نیز شفافسازی گفتمان و شعارهای محوریای است که این مجموعه باید ارائه نماید و ذیل آن متشکل گردد.