رسانه به جای تحصن

همه آحاد جامعه مسئولیت‌ها و وظایف سیاسی مشترکی در قبال اتفاقات و رویدادهای کشور دارند اما دانشجویان به دلیل اینکه پایگاه دانشگاهی دارند، طبعاً انتظار از آنها این است که با توجه به شرایط محیط و موقعیت اجتماعی‌شان که در شمار گروه تحصیل‌کرده‌ها قرار می‌گیرند، چند کار انجام دهند: در مرحله اول باید از طرف تشکل‌های دانشجویی برای دانشجویان و اعضای خود کارگاه آموزشی برپا کنند، از این جهت که شناخت و درک درستی از وظایف، اختیارات و تعاملات و جایگاه قانونی قوای سه‌گانه به دست بیاورند. به نظر می‌رسد که در این بخش، دانشجویان از آگاهی کمی برخوردار هستند.

در مرحله بعد دانشجویان باید از فعالیت‌های این ارگان‌ها آگاهی پیدا کنند و نسبت به نوع کارکرد و فعالیت آنها بی‌تفاوت نباشند. برای دانشجو به عنوان یک شخص موثر در سرنوشت جامعه باید مهم باشد که قوه مقننه چه چیزی را تصویب و چه چیزی را رد می‌کند! یا قوه مجریه چه کاری انجام می‌دهد و همچنین قوه قضائیه تا چه حد بر پایه عدالت موفق است.

بعد از این مرحله به نظر می‌رسد که تشکل دانشجویی دو کار می‌تواند انجام دهد: اولاً به این قوا کمک کند. کمک‌ها می‌تواند مختلف باشد از جمله مهم‌ترین آنها در زمینه کمک فکری است، بسیاری از طرح‌هایی که اجرا شده یا در حال اجراست، نیاز به مشاوره‌های گسترده‌تری دارد که اتفاقا بخش‌های دانشجویی با توجه به جوان و پویا و خوش‌فکر بودنشان می‌توانند به عنوان مشاوران جوان در تصمیمات قوای سه‌گانه موثر باشند.

دوماً: باید برای خود جایگاه نظارتی داشته باشند. یعنی کارهای آنها را مورد نقد و بررسی قرار دهند و اگر مثبت بود آنها را حمایت و اگر نیاز به اصلاح دارد به طور جدی آن را پیگیری کنند.

مهم‌ترین حرکت تشکل‌ها وگروه‌های دانشجویی این است که ضریب و میزان آگاهی اجتماعی را بالا ببرند. حرکت‌های آگاهی بخش دانشجویی می‌توانند روی فضای فرهنگ جامعه اثری بگذارد که سران قوا به ناچار، وادار به اصلاح رفتارها و گفتارهایشان بشوند؛ تا لازم نباشد در خیلی از مواقع، مقام معظم رهبری پای کار بیایند و گوش آنها را بتابانند.

اعلام این اعتراض‌ها هم راه‌های مختلفی دارد، هدف این است که مدیران بفهمند جامعه آگاه است. به جای اینکه دانشجویان برای نشان دادن اعتراض خود در جایی تحصن کنند، اگر همان اعتراض را از طریق رسانه‌ها انتقال دهند قطعاً موفق‌تر هستند. دانشجو جزء طیف روشنفکر تعریف می‌شود و طیف روشنفکر وظیفه‌اش آگاهی‌بخشی است. اگر آگاهی بالا رود خیلی از مشکلات حل می‌شود.

اگر مقامات به چالش کشیده شوند و در جمع‌های دانشجویی مناظره داشته باشند به خودی خود، باعث می‌شود آن جریان عقب‌نشینی کند.