پخش برنامههای یک شکل به طور همزمان در شبکه های مختلف سیما باعث شده تا این سوال به وجود بیاید که آیا مسئولین صدا و سیما خودشان برنامهها را میبینند؟!
چند وقتی است ویدئویی در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که در آن ادعا میشود برنامههای تلویزیونی با گرفتن مبالغی از افراد، آنها را برای حضور و گفتوگو در شبکههای مختلف دعوت میکنند. اتفاقی که هنوز تلویزیون به آن ورودی نداشته است.
سریالهای تلویزیونی با وجود پیشرفتی که به لحاظ محتوا و تکنیک در طول سالهای گذشته داشتهاند، موضوع امام(ره) یا پرداختن به مسائلی از این دست، چندان در حوزه دغدغههای جدی مدیران تلویزیون درحوزه سریال نیست.
شاید سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی در چهار پنج سال اخیر کارهای مستند درخور توجه و مهمی پیرامون امام خمینی(ره) ارائه داده باشد؛ ولی نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که اولا دست صدا وسیما در این عرصه از فیلم و سریال خالی است و ثانیا در این سالها صداوسیما غالبا رویکردی مناسبتی به امام خمینی داشته است.
ابراهیم فیاض با انتقاد از برنامه خندوانه که از صدا و سیما در حال پخش است، گفت: صدا و سیمای جمهوری اسلامی نيهیلیسم را تبلیغ می کند و لذا معتقدم اگر دنیا نيهیلیستی می شود بخاطر فرهنگ محوری و رسانه محوری است و لذا مسائلی که مطرح می شود همه در راستای وحشت زدگی و ترس و هراس است.
رییس سازمان صدا و سیما قول جدی برای حمایت از تولیدات دفاع مقدس داد و اینکه برای پخش تیزرهای تلویزیونی فیلمها در رسانه ملی همکاری گستردهای خواهند داشت.
سیدعزتالله ضرغامی رئیس پیشین رسانه ملی عکسی از شام عروسیاش را در سال 61 منتشر کرد.
یک تهیهکننده سینما از بیانضباطی، خوابآلودگی، بازیگوشی و استفاده از مواد مخدر برخی سینماییها در پشت صحنه فیلمها انتقاد کرد.
مدیران جدید رسانه ملی اقدام به تغییر ساختار این شبکه به کانال تلویزیونی دادند و اداره آن را به مدیر شبکه پنجم سیما که از این بعد قرار است به عنوان شبکه سراسری اقتصاد فعالیت کند، سپردند تا کانال بازار نیز به عنوان یکی از زیرمجموعههای شبکه اقتصاد صدا و سیما فعالیت کند.
اگر برخورد صدا و سیما با این دونفر با قاطعیت بود و نه دیگر به فرزاد حسنی اجازه میداد که در رادیو برنامه زنده داشته باشد و نه به آزاده نامداری که برای تلویزیون مستند بسازد، آنگاه شاید این دونفر نه از ترس آبرویی که گویی برایشان اهمیتی ندارد؛ بلکه حداقل از ترس از دست دادن موقعیت شغلیشان هم که شده بود به این گونه بحثها خاتمه میدادند.
در زمانی که جنگ روز دنیا، جنگ از طریق رسانههاست چگونه میتوان انتظار داشت که رسانه ملی با این همه دشمن حرفهای کاربلد، وارد کارزار شود؛ بدون آنکه بتواند بفهمد که مخاطبش چه انتظاری از آن دارد؟!
آنچه برای اهالی رسانه سوال برانگیز است اتفاقات هفته های اخیر است. برنامه پربیننده «ثریا» این هفته برای چندمین بار است که بدون دلیل مشخص به روی آنتن نمی رود و متاسفانه هم مسئولین این برنامه و هم مسئولین صدا و سیما از پاسخ گویی در رابطه با دلیل روی آنتن نرفتن این برنامه خودداری می کنند.
تهیهکننده برنامه توقیفشدهی «مصیر» گفت: متاسفانه نگاهی که در بین بسیاری از مدیران میانی رسانه ملی قرار دارد، این است که رسانه را صرفا ابزاری برای سرگرمی میبینند و معتقدند که رسانه فقط باید اوقات فراغت مردم را پر کند این در حالی است که تلویزیون به مصداق فرمایش امام خمینی(ره) باید دانشگاه باشد و بتواند قدرت تشخیص و تحلیل مردم را بالا ببرد.
اگر به سایت این مسابقه تلفنی مراجعه کنید، در آن توضيح داده شده كه اين مسابقه به صورت «رايگان» برگزار ميشود اما وقتی با شمارهای که جهت شرکت در مسابقه اعلام شده تماس میگیرید، اپراتور به شما اعلام میکند که برای حضور تا پایان مسابقه باید مبلغ ناچیز 10 هزار تومان را بپردازید!
مستند «بازی روباه» با نگاهی به مراحل ساخت و پشتصحنه فیلم سینمایی «روباه» آخرین اثر سینمایی بهروز افخمی از شبکه مستند سیما پخش میشود.
اگر بخواهیم از منظر محتوا به برنامههای مناسبتی رسانه ملی نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که در برخی موارد (که البته تعداد کمی هم نیستند) اصلا آن مناسبت موضوعیت ندارد و فقط بازه زمانی اتفاقات فیلم را در بر میگیرد.