
سرویس حاشیه نگاری: روابط عمومیها یکی از مهمترین بخشهای هر سازمان در اطلاع رسانی از عملکرد آن سازمان است. صدا و سیما نیز همچون دیگر سازمانها برای ارتباط گیری با مخاطبان خود احتیاج بخش روابط عمومی دارد تا هم بتواند در گزارش عملکرد این سازمان به مخاطبان خود فعال باشد و هم بتواند نظرات مردم و مخاطبان خود را دریافت کند و براساس این نظرات برنامه ریزی ساخت و تولید سایر برنامههای رسانه ملی را انجام دهد.
این در حالی است که مسئولین سازمان صدا و سیما در تصمیمات جدیدی که در راستای کاهش هزینههای این سازمان عریض و طویل گرفتهاند، اقدام به حذف روابط عموميهای شبکههای مختلف این سازمان کردهاند.
درست است که رسانه ملی با ۳۵ تا ۵۰ هزار کارمند رسمی، پیمانی و قرارداد کار معین، یکی از بزرگترین رسانههای جهان از منظر حجم نیروی انسانی محسوب میشود و در این شرایط وخیم اقتصادی نیاز مبرمی به کاهش هزینههای خود دارد و به همین خاطر مجبور است که با تعدیل نیرو و حذف ساختارهای موازی و کمتحرک به کاهش هزینههای جاری و دستمزد نیروی انسانی این سازمان، کمک کند ولی واحد روابط عمومی یکی از نیازهای حیاتی هر رسانهای محسوب میشود که حذف آن به معنی خودکشی رسانهای محسوب میشود.
در زمانی که جنگ روز دنیا، جنگ از طریق رسانههاست چگونه میتوان انتظار داشت که رسانه ملی با این همه دشمن حرفهای کاربلد، وارد کارزار شود؛ بدون آنکه بتواند بفهمد که مخاطبش چه انتظاری از آن دارد؟!