توصیه های جالب برای بهتر شدن خندوانه

برنامه خنداونه از جمله جدیدترن آثار طنز صدا و سیما است که هم مورد استقبال بسیار مناسب مخاطبان رسانه ملی قرار گرفته است و هم به شبکه نسیم، نشاط تازه ای  بخشید و برای این کار باید به رامبد جوان تبریک گفت.

اگرچه که این برنامه هر از چند گاهی به دلیل پرداختن به موضوعاتی خاص مورد هجمه برخی از کاربران شبکه های اجتماعی قرار می گیرد اما باید اعتراف کرد که در میان مخاطبین عام جای بسیار خوبی برای خود دست و پا کرده است و این روزها خیلی ها انتظار دیدن این برنامه را در ساعت 11 شب می کشند.

در ارزیابی چرایی مقبولیت و محبوبیت خندوانه می توان بر این باور بود که ما اساسا به چنین برنامه هایی نیاز داریم که با حفظ حریم اخلاق و با برنامه سازی و مجریان خوب، طروات را در جامعه ایجاد کنیم و یقینا چنین برنامه هایی مطلوبیت خاص خود را پیدا می کند و می تواند بهتر از این هم باشد.

نیاز است با برنامه ریزی بیشتر آن را از گفتگو محور بودن صرف خارج کرده و از یک سری «پلی بک» استفاده کرد و هم چنین انتخاب افراد نیز مقداری هدفمندتر باشد و با این کار آن را ارتقا بخشید.

در چند موردی که خودم برنامه را دیدم، محیط پر طروات و خوبی را ایجاد کرده است و به خصوص اجرای رامبد جوان نیز به این طراوت می افزاید.

از آنجایی که خودم یک برنامه ساز بودم، می دانم که می توان به یک برنامه انتقاد کرد اما میزان تشویق ها نسبت به این برنامه باید بسیار بیشتر از انتقاد در مورد آن باشد و انتقادها نیز در جهت بهتر شدن این برنامه است.

برای نمونه اگر خودم چنین برنامه ای داشتم، سعی می کردم تا از «پلی بک»های بیشتری استفاده کنم و از محیط های بیرونی را نیز با آن در می آمیزم.

همچنین در انتخاب مهمان نیز باید دقت بیشتری کنیم(البته اشخاصی که تا به حال آمده اند، گزینه های خیلی خوبی بودند) اما باید به سراغ گزینه های بهتر و موثر تر رفت و تا به حال نیز افرادی که دعوت شده اند، وجیه المله بوده و از محبوبیت خوبی میان مردم برخوردار بودند.

برخی مطرح می کنند که آیا علت استقبال خوب مخاطبین در فقدان چنین برنامه هایی در صدا و سیما و یا در محتوای خوب آن بوده است باید پاسخ داد که اگر بخواهم برنامه های طنز در صدا و سیما را با برنامه های هم ردیف خود در کشورهای غربی مقایسه کنم، فکر می کنم که یکی از نقاط قوت آنها برنامه های «Talk Show» است که با افراد به این شکل گفتگو می کنند و برنامه «اپرا» از جمله برنامه های معروف آمریکا است که یک خانم سیاه پوست در سطح بسیار بالایی آن را اجرا می کند و هم مسائل اجتماعی خوبی در ان مطرح می شود و هم نتیجه گیری هم می کنند.

اما اگر چنین برنامه هایی صرفا با طنز همراه باشد بعد از مدتی امتیازات خود را از دست می دهد و باید به سمت هدفمندی برود و برای این کار به مشاوران روانشناس و جامعه شناس نیاز است تا اتاق فکری مناسبی تشکیل شود.

برای مثال هفته گذشته یک هنرمند جوان به خندوانه آمد و برنامه خوبی هم بود اما نتیجه ای از آن حاصل نشد و من فکر می کنم که این توان در سازمان وجود دارد به سمت تولید چنین برنامه هایی برود و رامبد جوان هنرپیشه ای است که در سریال های اجتماعی به خوبی بازی کرده است و باید تلاش کند تا این شو را به سمتی ببرد که بتوان از ان یک نتیجه اجتماعی خوب هم بگیرد. 

البته صرف خنده هم خوب است اما این توان وجود دارد که به آن هدف داد و اگر رامبد را ببینم هم به او این مطالب را خواهم گفت. متاسفانه بسیاری از سریال های ما جنبه درام های تلخ را دارد و علی رغم اینکه مردم(و به خصوص خانواده ها) پیگیری می کنند اما طراوتی در آنها وجود ندارد و به مدیران سازمان هم گفته ام که یک مقدار باید به سمت تولید کمدی های هدفدار برویم.