تحریف تاریخ از شبکه‌های معاند به سکوهای نمایش خانگی رسید!

تحریف تاریخ از سوی غربی‌ها و شبکه‌های فارسی‌زبان غربی همان کاری است که دشمن برای هویت‌زدایی از ایرانیان انجام می‌دهد اما این کار در داخل کشور و در یک سریال با ایرادهای فاحش روایی و سپس پخش آن از سکوهای نمایش خانگی را چگونه می‌توان توجیه کرد؟!

به گزارش حلقه وصل: تحریف تاریخ از سوی غربی‌ها و شبکه‌های فارسی‌زبان غربی همان کاری است که دشمن برای هویت‌زدایی از ایرانیان انجام می‌دهد اما این کار در داخل کشور و در یک سریال با ایرادهای فاحش روایی و سپس پخش آن از سکوهای نمایش خانگی را چگونه می‌توان توجیه کرد؟!

نمونه اخیر این موضوع سریال سخیف «تاسیان» است. سریالی که حتی نام آن با حواشی همراه است چرا که تیتراژ عنوان فرعی این سریال «روزی، روزگاری» است و در کنار آن عنوان «تاسیان» آمده است. یکی از معانی عبارت «تاسیان» یعنی غم و اندوه برای چیزی یا کسی که از دست رفته است. حالا وقتی عبارت فرعی آن را با معنای تاسیان در نظر بیاوریم آن وقت به نظر می‌رسد منظور القای غم و اندوه برای روزگاری است که فیلم در آن روایت می‌شود. سریالی که در همین چند قسمت پخش شده بیش از آنکه روایت جذاب و همراه‌کننده‌ای داشته باشد به تیزرهای تبلیغ مشروبات الکلی و شکستن قبح آن شبیه شده است.

روایت ضعیف و پر اشکال این سریال، شامل سال‌های آخر رژیم پهلوی است که در آن شخصیت اصلی سریال با نام «امیر»(با بازی هوتن شکیبا) که در چاپخانه‌ای مشغول به کار است به سفارش برادرش که در سریال فردی ضد رژیم پهلوی است متنی را علیه سلطنت چاپ می‌کند و وقتی می‌خواهد آنها را به برادرش در جلسات شب‌های شعر گوته برساند توسط ساواک دستگیر می‌شود.

از ساواک مهربان! در این سریال که بگذریم. مشکل اصلی در این سریال تحریف تاریخ انقلاب است. به عبارتی این سریال به‌گونه‌ای است که محمدرضا شریفی‌نیا در نقش پدر امیر به همراه دیگر پسرش(که مشی و دیدگاهی مغایر با امیر دارند) نمایندگان طیف عمومی مردم ایران یعنی طیف مذهبی هستند هم در نقش مبارزه با رژیم شاهنشاهی نقشی بسیار منفعل و با ایرادهای شخصیتی نشان داده می‌شوند.

در مقابل دو طیف قبلی، شاهد طیف دیگری نیز در سریال هستیم که نمایندگان جریان‌های چپ(کمونیستی، مارکسیستی و...) و منورالفکرها (از قبیل برخی شاعران و اهالی سینما) افراد فعال در مبارزه با رژیم پهلوی هستند و از قضا در این سریال مرکز این مبارزه مراکزی از قبیل«شب‌های شعر انستیتو گوته» نشان داده می‌شود.

این رویداد آن هم در آستانه انقلاب مردم ایران یکی از مشاوره‌هایی بود که توسط غربی‌ها و به طور خاص توسط آمریکایی‌ها به محمدرضا پهلوی ارائه شده بود تا با کمتر کردن فضای امنیتی جامعه ایران این شب‌های شعر را عرصه‌ای برای نمایش آزادی بیان نشان دهد و دیگر هدف نیز این می‌توانست باشد که انقلاب و اعتراض عمومی جامعه مسلمان ایران را به نفوذ کمونیسم در ایران تقلیل دهد و آن را زنگ خطری حتی برای جامعه مسلمان ایران نشان دهد.

باید از سازندگان چنین سریال‌هایی پرسید که مگر چند درصد مردم ایران مخاطب این شب‌های شعر بودند و به برگزاری آن توجه داشتند؟ حتی اگر هنوز هم از بسیاری از کسانی که آن دوران را درک کرده‌اند بپرسیم شاید بگویند برای نخستین‌بار است که نام آن را می‌شنوند، اما بی‌شک همه آنها دستگیری و تبعید امام خمینی(ره) را به یاد دارند و اعتراض‌های گسترده‌ای که متعاقب آن انجام شد و منجر به شهادت و دستگیری بسیاری از مردم کوچه و بازار گردید.

منبع: کیهان