اما چند نکته:
یک: پس از همکاری قوه قضائیه، دولت و مجلس و همچنین پس از چند بار رفت و برگشت میان مجلس و شورای نگهبان، در هر صورت با همه نقاط قوت و ضعف، اکنون قانون مربوط به حجاب و عفاف، هم در مجلس تصویب شده است و هم به تأیید شورای نگهبان رسیده است.دو: از طرفی، 30 مهر، هم میهن به نقل از مجتبی رحماندوست نماینده تهران، اسلامشهر، پردیس، ری و شمیرانات در مجلس نوشت: «علت تأخیر در ابلاغ لایحه عفاف و حجاب در خواست دولت از مجلس است. دولت از زمان تأیید این لایحه توسط شورای نگهبان درخواستی مبنی بر تأخیر در ابلاغ داشت». وی افزود: «البته نمی‌توانم دلیل این درخواست دولت را توضیح دهم اما این فرصت دولت اکنون پایان یافته و طی چند روز آینده لایحه عفاف و حجاب ابلاغ می‌شود».
پس از آن، اول آبان، فارس به نقل از احمد راستینه، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در مورد قانون حجاب و عفاف گزارش داد: «برخی از دستگاه‌ها ملاحظاتی را به رئیس مجلس اعلام کردند و قرار شد که این ملاحظات را ظرف مدت کمی برطرف کنند و بسترهای لازم برای اجرای قانون فراهم شود؛ لذا رئیس مجلس تأکید کردند که دستگاه‌ها بسترهای لازم را باید فراهم کنند و به‌زودی این قانون به دولت ابلاغ خواهد شد».
با همه اینها، هنوز معلوم نیست که این قانون - با وجود تصویب و تأیید شدن- در چه مرحله ای قرار گرفته است؟ این در حالی است که جامعه، در خلأ زندگی نمی کند و باید هرچه زودتر جلوی آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی مانند کشف حجاب و پوشش‌های زننده را گرفت. مخصوصاً در وضعیت فعلی که بحث حجاب و عفاف، جزو اولویت‌های فرهنگی دشمن برای ضربه زدن به هنجارهای جامعه و خانواده ها محسوب می شود.
سه: از طرفی، موضوع حجاب و عفاف، هم از منظر آموزه های اسلامی اهمیت ویژه دارد، هم پشتوانه قانون اساسی دارد و هم الزام از جانب قوانین مصوب مجلس به همراه دارد. در کنار اینها، اساساً موضوع حجاب و عفاف که به مباحث امنیت اخلاقی و روانی جامعه و بنیان خانواده ها بر می‌گردد، مطالبه همیشگی مردم و خانواده ها -مخصوصاً خود بانوان- است.
اگر هنجارشکنان و بی بند و بارها احساس کنند که پیام های عقب نشینی از سوی برخی مسئولین صادر می شود و یا احساس کنند که تساهل و تسامحی وجود دارد، قطعاً جرأت بیشتری برای هنجارشکنی پیدا می‌کنند. بر همین اساس، باید هر چه زودتر تکلیف قانون حجاب و عفاف مشخص شود.