حسن روحانی در مرز بازنشستگی سیاسی/ چرا شاه کلید نفوذی‌ها در لندن هنوز نگران مذاکره است؟

سرویس سیاست حلقه وصل- نه در برابر دوربین رسانه‌ها حاضر می‌شود و نه به مراسم‌های رسمی می‌رود، این روزها همه می‌پرسند رئیس‌جمهور سابق ایران «حسن روحانی» کجاست؟ برخی اخبار حکایت از آن دارد که رئیس دولت تدبیر در خانه مجلل خود در شمال تهران به استراحت مشغول بوده و بیشتر وقت خود را در رسیدگی به امور شخصی سپری می‌کند. روحانی برخلاف سنت روسای جمهور قبلی از گرفتن دفتر از سوی نهاد ریاست جمهوری سر باز زده و در منزلش به برخی امور رسیدگی می‌کند.

روزنامه آفتاب یزد در گزارشی  از وضعیت حسن روحانی خبر داده است که رئیس‌جمهور سابق اغلب اوقات خود را به کوه‌نوردی در شمال تهران سپری می‌کند. در این گزارش آمده است روحانی این روزها از جانب اطرافیان خود طردشده و حتی آن‌ها تلفن او برای رفتن به کوه‌نوردی را نیز پاسخ نمی‌دهند!

این روزنامه اصلاح‌طلب نوشته است که حسن روحانی منزوی‌شده و کنج عزلت گزیده است. این روزنامه در ادامه گزارش خود خبر عجیبی نیز منتشر کرده و مدعی شده است حسن روحانی به دلیل عدم انتصاب به‌عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام قهر کرده است. آفتاب یزد می‌نویسد: «برخی نیز موضوع غیبت روحانی را به‌ حکم او در مجمع تشخیص مصلحت نظام گره می‌زنند و بر این باورند که چون حکمی برای او صادر نشده روحانی تصمیم به انزوا گرفته است. دراین‌بین برخی نیز بر این باورند که روحانی به این دلیل که کارنامه موفقی در زمان ریاست جمهوری خود ارائه نداده است و از آنجایی‌ که اهل مشورت نیست، حکمی برای حضور او در مجمع صادر نشده است» [۱]

دو رئیس‌جمهور پیش از روحانی هیچ‌کدام بعد از پایان مأموریت خود انتظار انتصاب در مقامی حکومتی نداشته‌اند، یکی از آن دو، موسسه خصوصی باران (البته با رانت دولتی) را تشکیل داده و دیگری عضو ساده مجمع تشخیص مصلحت نظام است، این ادعا که رئیس دولت تدبیر انتظار داشته پس از پایان دوران ریاست جمهوری خود در سمتی عالی منصوب شود، تنها زاییده رسانه‌های اصلاح‌طلب در ماه‌ها اخیر بوده است.

روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «روحانی در پرده آخر» می‌نویسد: حسن روحانی در آخرین شب ریاست‌جمهوری خود در تلویزیون اعلام کرد که به کارهای علمی و فرهنگی بازخواهد گشت. یک‌ماهی از رفتنش گذشته و هیچ خبری از او نیست؛ حتی از سوی مقام معظم رهبری نیز حکمی برای عضویتش در مجمع تشخیص مصلحت نظام صادر نشده است. هرچند این شایعه وجود دارد که حسن روحانی یکی از گزینه‌های ریاست بر مجمع تشخیص مصلحت نظام است؛ اما آخرین حضور او در مجمع به حدود پنج ماه قبل از فوت هاشمی رفسنجانی برمی‌گردد.

دو هفته بعد از پایان ریاست‌جمهوری خاتمی در مرداد سال ۸۴ او در مراسم تودیع حسن روحانی در شورای عالی امنیت ملی گفته بود هر چه نظام بدهد می‌پذیریم، اشاره او به مشارکت اصلاح‌طلبان در قدرت پس از شکست در انتخابات بود، به نظر می‌رسد پروژه داشتن پایی در قدرت همچنان میان اصلاح‌طلبان و میانه‌روها طرفداران جدی داشته و برخی می‌خواهد از کارت روحانی برای دسترسی به یکی از نهادهای مهم حکومتی استفاده کنند.

البته برخی کارشناسان سیاسی اعتقاد دارند که مطرح کردن نام روحانی به‌عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت تنها برای ایجاد یک حفاظ امنیتی در برابر بازخواست احتمالی است. خبرگزاری فارس نوشته است که تا امروز بیش از ۵۰۰ هزار نفر از دانشجویان، طلاب و اقشار مختلف مردم با امضای نامه‌ای از حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق به کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی شکایت کردند. با توجه به شرایط موجود «بازنشستگی سیاسی» بهترین گزینه برای آینده رئیس جمهور سابقه ایران است، او می تواند با بهره بردن از این وضعیت به علایق شخصی خود به درستی برسد. [۲]

دسته‌کلید یا شاه‌کلید؛ کدام‌یک قفل را باز کرد؟

سال ۹۶ سعید حجاریان با دعوت برای رأی دادن به روحانی، گفته بود «روحانی با یک دسته‌کلید برای حل مشکلات آمده است، البته دو سال پس‌ از آن سخنرانی در ستاد مرکزی انتخاباتی روحانی به ناگهان ورق برگشت و تئوریسین اصلاحات عنوان کرد که روحانی شاه‌کلید نداشته و نتوانست بر مشکلات کشور غلبه کند. اشاره حجاریان به آن بود که رئیس دولت تدبیر  اجازه برقراری ارتباط با آمریکا را نداشته و ناکام مانده است. بعد از پایان کار روحانی بدون آنکه گشایشی در رفع تحریم‌ها ایجاد شود، دولت سیزدهم با اقدامات جهادی و انقلابی توانست گره بیماری کرونا را بازکرده؛ در حوزه بین‌المللی تحرکات اساسی در وضعیت دیپلماتیک ایران ایجاد کند؛ حال مردم حق‌ دارند از خود بپرسند که در عرض این مدت کوتاه رئیسی چه کرد که روحانی در انجام آن ناکام بود؟

پاسخ به این سؤال شاه‌کلید ماجراست، جریانی که کشور را قفل کرده و بهبود وضعیت را به همکاری با آمریکایی‌ها و تسلیم کردن مقاومت به آن‌ها گره‌ زده بود توسط مردم از کار برکنار شده و یک نیروی جهادی پرکار، اما کم‌ادعا جای آن را پرکرده است. «شاه‌کلید نفوذی» در ماه‌های آخر دولت روحانی با قطع برق، آب، افزایش سرسام‌آور قیمت کالاهای اساسی چنان دره عمیقی زیر پای دولت جدید حفر کرد که تنها راه باقی‌مانده برای دولت رئیسی ادامه راه دولت روحانی برای مذاکره با دشمن باشد.

یکی از اعضای حزب منحله مشارکت در صبح روز پیروزی رئیسی در انتخابات در جلسه‌ای گفته بود که وضعیت تغییری نخواهد کرد؛ رئیسی همان روحانی است؛ او مجبور است با آمریکایی‌ها مذاکره کند! اشاره او بدان بود که چنان پیش پای دولت مین‌گذاری شده است که دولت سیزدهم چون دولت قبل باید برای فروش نفت و وارد کردن واکسن دست به‌سوی کدخدا دراز کند.

نگرانی محمد علی شعبانی از عدم برگزاری نشست برجامی در نیویورک

البته برنامه عوامل تخریب‌گر به‌هم‌خورده و کشور با مدد به بازوان مقاومت و رهنمودهای رهبر انقلاب در مسیر درست رو به‌ پیشرفت قرار گرفته است؛ به هم خوردن صحنه چنان به مذاق عامل نفوذی دولت روحانی که این روزها در لندن زندگی می‌کند تلخ آمده که در یادداشتی با کدهای خاص و به نقل از منبعش در وزارت خارجه نوشته است: اگر تا میانه مهرماه (اوایل اکتبر) در وین مذاکرات شروع نشود؛ قافیه را بد باخته‌ایم. عامل سرویس امنیتی انگلیس در تهران جای خالی رؤسای سابقش را به خوبی حس می کند!