
سرویس حاشیه نگاری: وقتی بچه ی آبادان باشی بخصوص از گهوارهای های سال 42، بدون شک سالهای انقلاب و دفاع و مقدس را به شکل دیگری تجربه کردهای! پرویز شیخ طادی از همین افراد است و پس از اتمام جنگ و زمین گذاشتن اسلحه ی نبرد حق علیه باطل، وارد عرصه فرهنگی شد و همکاری اش را با حوزه هنری آغاز کرد. از لحاظ هنری متولد سینمای دفاع مقدس است و مشقِ سینما را با دستیاری صحنه فیلم مهاجر آغاز میکند. با تشخیص درست و شناخت خوبش از حاتمی کیا، خود را در پشت صحنه ی فیلم های او آبدیده میکند و اندوخته های سینمایی خود را از این کارگردان به خوبی تکمیل میکند.
شیخ طادی همکاری اش با حاتمی کیا را در طراحی صحنه و لباس تا فیلم روبان قرمز ادامه میدهد. بعد از نزدیک ده سال همکاری با حاتمی کیا، تصمیم میگیرد تا اندوخته خودش را به مرحله اجرا بگذارد. در سال 78 اولین فیلم سینمایی بلند خود را مینویسد و کارگردانی میکند. همانطور که قابل پیش بینی است فیلمی با موضوع دفاع مقدس که حال و هوای متفاوتی دارد و چشم انتظاری خانواده های شهدا را به تصویر میکشد. "دفتری از آسمان" اولین فیلم شیخ طادی است که با استقبال خوبی مواجه میشود. اما مسیر فیلم سازی شیخ طادی نشان میدهد، او به دنبال چیزی فراتر از دغدغه ی روزمره فیلمسازانِ دیگر سینمای ایران در سر دارد و به دنبال سینمایی پیشرو با دیدی جهانی به آن است. آثار سینمایی اش از فیلم "سینه سرخ" به بعد به مثابه سینمای استراتژیکی است که جمهوری اسلامی از لحاظ دولتی به غیر از دوره محدود مدیریت مجید شاه حسینی در فارابی، برای آن تلاش خاصی نکردهاست.
شیخ طادی در ابتدا تلاش میکند تا با پرداختن به یک موضوع انسانی اشتراکات و نزدیکی های بین دو دین اسلام و مسیحیت را به نمایش بگذارد و به بحث گفتگوی بین ادیان میپردازد. "سینه سرخ" با یک فضای دراماتیک و استفاده از عناصری هنری به خوبی با مخاطبی در سطح عمومی جهان میتواند ارتباط برقرار کند. با وجود اینکه این اثر در داخل کشور مورد بایکوت نانوشتهای قرار میگیرد و تا چهار سال پس از ساخت آن هم به صورت کاملا محدود اجازه اکران پیدا نمیکند، اما حکایت پخش بین المللی آن متفاوت است و خیلی بهتر صورت میگیرد. به گفته عوامل فیلم، بازتابهاي بينالمللي در بيش از 15 كشور، نشان داد كه "سينه سرخ" كار موفقي بوده است. تقريبا جايي نبود كه بازخورد عالي نداشته باشد. نکته جالب در مورد این فیلم آن است که در اکثر کشورهای خارجی بحثهای خوبی حول فیلم شکل گرفته و سوال از چیستی اسلام را در بین مخاطبانِ غیر مسلمان به وجود میآورد.
در فیلم بعدی شیخ طادی به سراغ قضیه فلسطین میرود و ظلم رواشده به آنها را بیان میکند. "شکارچی شنبه" متفاوت ترین فیلمی است که تاکنون در مورد ماجرای فلسطین و غاصبان آن به نمایش درآمدهاست. شیخ طادی در این فیلم چهره ی رژیم صهیونیستی را از درون برای مخاطب عیان میکند و به تصویر میکشد. این فیلم با جنجالهای خبری فراوانی در بین صهیونیستها و رسانههای آنها روبه رو شد و با اعمال فشار آنها البته اجازه نمایش و پخش چندانی در خارج از کشور پیدا نکرد.
شیخ طادی در اثر بعدیاش یعنی "روزهای زندگی" دوباره به سراغ سینمای دفاع مقدس بازگشت و البته این بار نگاه استراتژیک خود را به کار بست و به نمایش یک زندگی در دل جنگ پرداخت. پیوند مقاومت و جنگ با زندگی روزمره یک زوج پزشک در واقع نمایش یک زیست جهادی بود که شیخ طادی با آموخته های خود توانست بهترین فیلم جشنواره فجر سیام را رقم بزند. این فیلم آنقدر دراماتیک و تاثیرگذار بود که حتی استاد توانمندی مثل داوود میرباقری خالق مختارنامه و سریال های مذهبی فاخر، از تماشایش سرذوق میآید و خودش میگوید در صحنه هایی از فیلم به گریه میافتد. نکته جالب اینجاست که شیخ طادی این فیلم را با بودجهای 300 میلیونی میسازد. بالاخره شیخ طادی کارش در روزهای زندگی دیده میشود و عنوان بهترین کارگردانی جشنواره سیام فجر را به خود اختصاص میدهد.
نگاهی به مسیر طی شده این کارگردان نشان میدهد که در این سالها همواره ثبات قدم خود را حفظ کرده و ناملایمات و نامهربانی هایی که در طول این سالها با او و فیلم هایش شده تاثیری بر روند شیخ طادی نداشتهاست.
او در آخرین اثر خود به سراغ ماجرای داعش و عقبهی فکریِ آن و حامیانش رفتهاست. "امپراطور جهنم" عنوان فیلمی است که شیخ طادی با خلاقیت بالای خود این بار ماهیت گروهک های تروریستی تکفیری و پشتوانه ی عبری، عربی و آمریکایی آن را افشا کرده است. این فیلم پیش از نمایش هم اثرات خودش را در منطقه و بخصوص رسانه های سعودی گذاشت و در رسانههای عربی بازخوردهای بسیاری داشت و روزنامهها و خبرگزاریهای متعدد به ساخت آن واکنش نشان دادند که از جمله میتوان به العربیه، وطن، الیوم، پایگاه خبری عربی ۲۱، اخبار ۲۴ سعودی و ... اشاره کرد. شنیده ها حاکی از بازی متفاوت استاد علی نصیریان به عنوان یک مفتی سعودی در این فیلم دارد که به گفته کارگردان مخاطب را متحیر خود میکند.
پرداختن به مسئله داعش و گروه های تروریستی از موضوعاتی بود که لزوم آن در سینما بسیار حس میشد و ورود استراتژیست سینمای ایران یعنی پرویز شیخ طادی به این موضوع و حضورش در جشنواره سی وششم فجر، جذابیت و غنای بیشتری به این رویداد فرهنگی و هنری میبخشد.