سرویس حاشیه نگاری: «عزیزان من فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است، چرا؟ چون فرهنگ به معنای هوایی است که ما تنفس میکنیم، شما ناچار هوا را تنفس میکنید چه بخواهید و چه نخواهید، اگر تمیز باشد آثاری دارد و اگر تمیز نباشد آثاری دیگر؛ فرهنگ کشور مثل هواست اگر درست باشد آثاری دارد مثلا در مورد تولید داخلی که صحبت کردیم اگر بخواهیم مصرف تولیدات داخلی به معنای واقعی کلمه تحقق یابد باید فرهنگ تولید داخلی در ذهن مردم جا بیفتد.
اگر بخواهیم مردم اسراف نکنند و ولنگاری نکنند باید باور کنند. فرهنگ یعنی باورهای مردم، ایمان مردم و عادات مردم؛ آن چیزی که مردم با آن روزانه سر و کار دارند و الهامبخش آنان است اگر در حوزه اجتماعی مثلا قانونگرایی یک فرهنگ است تعاون اجتماعی، تشکیل خانواده و ازدواج و تعداد فرزندان، فرهنگ است. اگر بینش و جهتگیری مردم درست باشد آثاری دارد و اگر غلط باشد طوری دیگر میشود نظیر آنهایی که به همان بلایی دچار میشوند که بنیان خانواده را ویران و شهوات را راه انداختند.»
اینها صحبت های سال گذشته رهبر انقلاب درباره فرهنگ است، موضوعی که متاسفانه در هیاهوی تبلیغات کاندیداهای ریاست جمهوری به فراموشی سپرده شده است.
حتی صدا و سیما هم به راحتی از کنار موضوع فرهنگی می گذرد و مناظره ها را با موضوعات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی تنظیم کرده است. آنها فرهنگ را در حاشیه مسائل اجتماعی می بینند و برای این موضوع مهم که مانند هواست، هیچ شانی قائل نیستند.
متاسفانه خود نامزدها در سخنان تبلیغاتیشان، به این موضوع مهم و حیاتی حتی اشاره ای هم ندارند. فرهنگ، همیشه مظلوم است و گویا این مظلومیت باید در همه دولت ها تسری پیدا کند. تفاوتی نمی کند که اصولگرا یا اصلاح طلب یا میانه رو نامزد باشند، تبلیغ کنند و رای بیاورند؛ هر کدام باشند، گَرد مظلومیت از چهره فرهنگ و هنر پاک نخواهد شد.
گویا هیچ کس باور ندارد که همه مشکلات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی جامعه ناشی از مشکلاتی است که در فرهنگ جامعه وجود دارد وجز دولت، چه کسی متولی اصلی چنین امری است؟ دولتمردانی که برنامه ای برای اصلاح وضعیت فرهنگی جامعه ندارند، گویا اصلا برنامه ای ندارند چرا که همه حرف های کلی و بایدها و نبایدهایی که در مناظره ها و سخنرانی هایشان می گویند، بدون اصلاح اوضاع فرهنگی جامعه، هیچ تاثری نخواهد داشت.
حرف های کلی که برخی نامزدها بر زبان می رانند و برنامه هایی که اندکی از آنان ارائه می کنند، تنها به یک شرط ضمانت اجرایی خواهد داشت و آن هم اینکه هوا مناسب باشد و مردم بتوانند در این هوا نفس بکشند و زنده بمانند وگرنه این برنامه ها قرار نیست مرده ها را شفا دهد. اما گویا نامزدهای ریاست جمهوری نیازی به هوای تازه و نفس کشیدن در خود نمی بینند و به همین دلیل، فرهنگ را به طاق فراموشی کوبیده اند.