
به گزارش حلقه وصل، حسین اسرافیلی، شاعر پیشکسوت، با بیان اینکه مرحوم احمد عزیزی با توجه به بیماری که دچارش شد 9 سال با مرگ جنگید، اظهار کرد: ایشان از شاعران خوبی بود که از اوایل پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت خود را آغاز کرد و در همان دوران، همراه با یوسفعلی میرشکاک در روزنامه جمهوری اسلامی، ویژه نامه صحیفه را منتشر می کردند. او از همان اوایل انقلاب اسلامی، خادم فرهنگ و ادبیات بود و برای ادبیات کشورمان تلاش بسیاری کرد.
وی ادامه داد: مرحوم عزیزی شعرهای آیینی خوبی داشت. هر چند این شعرها کم بودند، اما همان اشعار هم از تاثیرگذاری بالایی برخوردار بود. وی در شعر انقلاب اسلامی نیز آثاری خلق کرد. عزیزی در قالب مثنوی جزو تاثیرگذارها بود و حرف تازهای برای گفتن داشت و تعابیر جدیدی را برای زبان وارد حوزه شعر مثنوی کرد. تعبیر «یاس» برای حضرت فاطمه زهرا (س) از ابداعات این شاعر بود که امروزه اغلب شاعران از این تعبیر استفاده میکنند.
اسرافیلی همچنین گفت: در قالب مثنوی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، علی معلم دامغانی و احمد عزیزی تاثیر بسزایی داشتند و مثنوی مرحوم عزیزی زبانزد شاعران و دوستداران ادبیات آیینی بود.
این شاعر کشور با تاکید بر اینکه مرحوم عزیزی در سرودن «شطحیات» و معرفی این قالب ادبی به شاعران جوان نیز سرآمد بود، عنوان کرد: عزیزی فی نفسه شاعر متفکر، مبدع در شعر بود؛ اما با پراختن به حاشیههای شعر، خودش را از این حوزه دور کرد. اگر او به سمت حاشیههای شعر نمیرفت، می توانست بسیار بیش از این بدرخشد و تاثیرگذار باشد. منوچهر آتشی زمانی درباره مرحوم منزوی گفت که او میتوانست شاعر بزرگتری باشد، اما به حاشیههای شعر توجه کرد و در انزوا قرار گرفت. در رابطه با عزیزی نیز همین موضوع صادق است.
احمد عزیزی از پیشگامان شعر آیینی پس از انقلاب که چند سال بود در بستر بیماری به سر میبرد، روز دوشنبه 16 اسفندماه 1395 در سن 58 سالگی درگذشت.
این شاعر در سال 86 بهعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی سی یو بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه بستری شد. طی این مدت رهبر انقلاب در سفر به کرمانشاه با حضور در بیمارستان از این شاعر عیادت کردند.
«کفشهای مکاشفه»، «شرجی آواز»، «خوابنامه و باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رؤیا»، «ناودان الماس»، «ترانه های ایلیایی»، «ملکوت تکلم»، «سیل گل سرخ»، «روستای فطرت» از آثار این شاعر هستند.