
به گزارش حلقه وصل، در دومین برنامه اوج هنر قرار است از یک عمر فعالیت هدایتالله بهبودی در عرصه ادبیات انقلاب و دفاع مقدس تجلیل شود. بهرام محمدی فرد، یکی از همکاران هدایتالله بهبودی در روزنامه جمهوری اسلامی است که در سرویس عکس این روزنامه، فعالیت کرده است. او خاطرات زیادی با هدایتالله بهبودی دارد.
محمدیفرد درباره نحوه آشناییش با هدایتالله بهبودی میگوید: در سرویس عکاسی روزنامه جمهوری اسلامی کار میکردم، در بخش فرهنگی روزنامه آقای سرهنگی آقای علامیان و دو سه نفر دیگر حضور داشتند که آقای بهبودی به آنها اضافه شدند و از آنجا باب آشنایی ما باز شد؛ البته در آن زمان من بیشتر مواقع برای عکاسی در جبهه بودم و تا زمان پایان جنگ کمتر او را میدیدم؛ ولی زمانی که در تهران بودیم و عملیاتی نبود. دائماً ما در اتاق سرویس فرهنگی بودیم و از دانش و فهم او استفاده میکردیم.
وی درباره فعالیت در روزنامه جمهوری اسلامی و صفحه جبهه و جنگ این روزنامه میافزاید: در آن موقع اکثر عکسهای ما از جبهه بود و هفتهای دو سه صفحه عکس چاپ میکردیم و زحمت زیرنویس عکسها را آقای سرهنگی و بهبودی میکشیدند. کمکم از آنجا باهم صمیمی شدیم و این صممیت ادامه یافت. ما تعداد زیادی دوست مشترک داریم که یک عدهای از آنان به یک مرتبه دیگری رسیدند. منتها من خیلی تفاوت در رفتار او ندیدم، به نظرم دو سه نفر از بچههای روزنامه هستند که رفتارشان با چهل سال قبل تفاوتی نکرده است. یکی آقای بهبودی و همچنین آقای سرهنگی و علامیان یعنی الان هم که میبینم انگار همان آدم چهل سال پیش هستند و فقط سن آنان بالاتر رفته است. آقای بهبودی خیلی آدم خوشاخلاق و فروتنی هستند.
این عکاس با سابقه جنگ، درباره پیشینه حرفهای آقای بهبودی و همکاران خود در روزنامه میگوید:در بخش فرهنگی آدمهای شاخصی حضور داشتند؛ افرادی مثل مرحوم سید حسن حسینی، قیصر امین پور، خود آقای بهبودی و سرهنگی جمع بزرگی بودند. اینها به خاطر علاقهای که به جنگ داشتند در بخش فرهنگی روزنامه کار میکردند تا زمانی که کمکم جنگ تمام شد و بزرگتر فکر کردند که آمدند و نشریه کمان را راه انداختند که به نظرم در آن بهترین نشریه جبهه بود، چه از نظر محتوا و چه از نظر گرافیک. متأسفانه حمایتی از آنان نکردند و تنها ماندند و به دلیل هزینههای زیاد و مقداری مسائل حاشیهای نتوانستند ادامه بدهند، گام خوبی بود که برای بعد از جنگ برداشتند منتها چون حمایت نشدند مجبور شدند آنجا را تعطیل کنند و به نظر من اگر الآن آن نشریه وجود داشت، یکی از بهترین نشریههای تاریخ جنگ بود که چاپ میشد.
محمدیفرد در مورد خصوصیات فردی بهبودی نیز معتقد است: بهبودی یک حسن بزرگی که دارند این بود که به کسی «نه» نمیگفتند این هم خوب بود و هم بد، بچه ها خیلی خردهکاری پیش او میبردند و هیچوقت نه نمیگفت. اتفاقاً خودم یک کار بردم برای مقدمه کتاب که او بزرگواری کردند و نوشتند، این باعث میشد آن کار اصلی خودشان را نتوانند انجام بدهند. این هم یک حسن بزرگی بود و هم لطمهای که به او میخورد، یعنی اگر او برای کار کردن فراغبالی داشتند، طبیعتاً میتوانستند آثار بیشتری از خودشان به صورت کتاب به جا بگذارند. خاطرهای که دارم برمیگردد به تعطیلی نشریه کمان. آن زمان که نشریه کمان را تعطیل کردند و من از به یادآوری آن هم ناراحت میشوم، او و آقای سرهنگی برای ادامه کارشان به حوزه رفتند آنجا دوتا کانتینر به اینان داده بودند که برای درآوردن نشریات جنگ از آن استفاده کنند . شما فکر کنید دوتا میز درب و داغان آن جا گذاشته بودند و در حیاط حوزه، آفتاب که میخورد به میزهای فلزی یا هوای سرد زمستان. این نشریههایی که میبینید با آن شرایط به اینجا رساندند؛ ولی اگر فرصت داده میشد به این گونه آدمها، آقای بهبودی و امثال او را زیاد داشتیم که آن زمان این شرایط را داشتند. این فرصت اگر به اینها داده میشد و شرایط خوبی برای آنان فراهم میشد که اینها فارغ از مسائل مالی و دغدغههای زندگی کار کنند، مطمئناً خیلی از شخصیت فعلیشان مطرحتر میشدند و کارهای ماندگارتری را انجام میدادند.
وی می افزاید: یک حسن بزرگی هم که او دارد این هست که هم خودش می نوشت هم آموزش می داد و کلی شاگرد پروراند و بیشتر از همه به آن ها جرائت نوشتن داد و یادگار های خوبی از خودشان تا حالا به جا گذاشتند.
گفتنی است در دومین برنامه اوج هنر، که از ساعت 15 روزسه شنبه 5بهمن در نخلستان اوج برگزار خواهد شد، از هدایت الله بهبودی تجلیل به عمل خواهد آمد.