قیام غزه

نگاه به ماجرای غزه از افق جنایات دشمن لازم است، اما نه با روایت دشمن، روایت دشمن حجم تخریب و جنایت را نشان میدهد، هم ناراحت میشوید و هم در دل میگویید، پس نمیشود و نمیتوان مقابل این دشمن ایستاد باید سر خم کرد.

به گزارش حلقه وصل: علی مهدیان در یادداشتی نوشت: نگاه به ماجرای غزه از افق جنایات دشمن لازم است، اما نه با روایت دشمن، روایت دشمن حجم تخریب و جنایت را نشان میدهد، هم ناراحت میشوید و هم در دل میگویید، پس نمیشود و نمیتوان مقابل این دشمن ایستاد باید سر خم کرد. این‌ گونه روضه بخوانید، سر کار رفته اید. این همان مصیبت خوانی سیاهی است که خروجیش انفعال است و بلکه اصلا نفهمیدن روضه است.

بگذارید چند سوال بپرسم، اول اینکه فکر میکنید در مجموع چند نفر در غزه کشته شده اند تا کنون، پنجاه شصت هزار نفر؟ بلکه بیشتر . خوب، چند نفر زنده اند؟ حدود دوملیون نفر. بیایید ببینیم این دو ملیون نفر چه حالی دارند؟ برای اینکه بدانید این دو ملیون نفر چه حالی دارند بپرسید دشمن چرا هنوز آنها را میکشد؟

آنها باید به نتیجه برسند که این مسیرشان غلط بود و هست. تا دیگر درگیر این دشمن نشوند، یعنی چه؟ یعنی حماس را رها کنند. ورودی نیرو به حماس کم شود، به حماس اعتراض کنند، تابع شوند. اما تابع نمیشوند بلکه دائم شعله وجود این جمع مومن در این کوران حادثه بزرگ و قیامت‌گون شدید تر میشود. میدانید این یعنی چه؟

یعنی دو ملیون نفر انسانی که حالا تبدیل به یک آتش فشان ایمانی و جهادی مقابل آمریکا و اسراییل شده اند، آمریکا و اسراییل اینها را میخواهند چه کنند واقعا؟ در اسراییل بمانند و در غزه باشند، یک خطر غیر قابل چشم پوشی اند، به خارج از اسراییل منتقل شوند باز هم همان آتش فشانند، کجا میروند، چه میکنند؟ به این فکر کرده اید؟

(بماند که آن تعداد شهید هم نمرده اند، زنده اند و به جد مشغولند در این دنیا که من وارد آن بحث نمیشوم. بحث بسیار مهم و موثری است البته)

حالا این را بگذارید کنار قیام مردم دنیا ، حول این دو ملیون نفر، از خودتان پرسیده اید با وجود نزدیکی عربستان و امارات و قطر به آمریکا و دل و قلوه دادن اینها به هم چرا جو پلیسی آنها چندین برابر شده که کمترین مخالفتی را دیگر بر نمیتابند، تعامل عربستان در این چند ساله با ماجرای برائت را رصد کنید، امروز کمترین سخن نقادانه را با بگیر و ببند شدید مواجه میکنند، چرا؟ این وضع در ترکیه هم هست، در سوریه هم هست در عراق و پاکستان هم هست، منطقه با ظهور و بروز جنایت اسراییل کانون اعتراض شده، حاکم عربی غیرمردمی میترسد، به شدت میترسد. بعید هم هست دوام بیاورد‌، او باید پول بدهد که امنیت بخرد. سلاح بخرد. او نگران امنیت است. او که با آمریکا و اسراییل درگیر نیست،پس از چه میترسد؟ از مردم. این همان نگرانی است که اروپا هم دارد، این همان نگرانی است که آمریکا هم دارد.

دشمن وارد یک چرخه نابودی شده، جنایت بیشتر باعث شده قدرت دیگری در عالم ظهور کند، ولو همه دو ملیون فلسطینی هم مظلومانه شهید شوند، این قدرت تجلی کرده در منطقه و در دنیا و دیگر قابل بازگشت به وضع قبل هم نیست. این تهدید لاینحل به ابتر شدن ناگهانی و تحقق فقطع دابر القوم الذین ظلموا ختم خواهد شد. این سنت و قاعده غیر قابل تغییر عالم است.

حالا میخواهید روضه بخوانید و گریه کنید، بخوانید و گریه کنید، این‌گریه هم مسوولیت آور است و هم‌حماسه ساز.