تهران: شهادت «آقا مصطفی» آتش زیر خاکستر انقلاب را شعله‌ور کرد/ نامه منسوب به آیت‌الله پسندیده دروغ است

به گزارش حلقه وصل، نشست رسانه‌ای کنگره نکوداشت منزلت علمی شهید آیت‌الله مصطفی خمینی(ره) عصر امروز (دوشنبه ۲۲ آذر) با حضور آیت‌الله علی‌اکبر رشاد رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و حجت‌الاسلام سیدحمید روحانی رئیس بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر برگزار شد.

* حاج‌آقا مصطفی از مواهب آقازادگی استفاده نکرد

روحانی در ابتدای این نشست اظهار داشت: آیت‌الله سیدمصطفی خمینی (ره) از نظر شخصیت سیاسی به درستی شناخته نشده است و از نظر علمی بی‌مانند بودند.

وی افزود: آیت‌الله مصطفی خمینی (ره) با وجود اینکه آقازاده بودند از مواهب آقازاده بودن استفاده نکردند و در نامه‌هایی که به مادرشان نوشته بود ذکر کردند که به بقال سر کوچه تا اشخاص دیگری بدهکار هستند. حتی در گرمای بالاتر از 40 درجه هم با اتوبوس سفر می‌کرد.

روحانی گفت: آن مردم بزرگوار از نظر علمی نبوغ داشتند و نبوغ ایشان به حدی بود که وقتی از او می‌پرسیدند که کی به اجتهاد رسیدی، پاسخ دادند بعد از اینکه بالغ شدم کمتر تقلید می‌کردم!

وی افزود: من برای بزرگداشت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی این گوهر ناشناخته با آقای رشاد صحبت کرده‌ام و قرار شد که پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی این رسالت را به دوش بکشد و در چهلمین سالگرد ایشان کنگره‌ای برگزار شود تا برای نسل امروز معرفی شود.

* جریان‌های بزرگ زمینه شهادت «آقا مصطفی» را فراهم کردند

رشاد نیز طی سخنانی گفت: ابعاد علمی آیت‌الله سیدمصطفی خمینی (ره) بسیار وسیع است که ایشان در واقع تعبیری به کار بردند که مقصود امام (ره) از شهادت آقا مصطفی و حمله عراق به ایران بود که در طول زمان ما متوجه ابعاد این سخن شدیم.

وی افزود: وقتی خبر شهادت آقا مصطفی را به امام دادند ایشان فرمودند آقا مصطفی آینده‌ اسلام بودند. زمانی هم که عراق به ایران حمله کرد حمله عراق را جزو الطاف خفیه الهی دانستند. بعدها مشخص شد این جمله امام از لسانی صادر شد که به عوالم بالا وصل بود و بعضی‌ها فکر می‌کردند شهادت آن مرد بزرگ شعله‌های انقلاب را خاموش می‌کند و این در حالی است که انقلاب آتش زیر خاکستر بود، جهان را به آتش کشید و همچنان بعد از 30 سال راه خود را ادامه داده است.

رشاد ادامه داد: امام با بصیرتی که داشت جنگ عراق علیه ایران را الطاف خفیه دانستند و بعدها مشخص شد ایران با تجربه‌ای که در نبرد با عراق به دست آورده بود، در امور نظامی کاملاً پیشرفت کرده به گونه‌ای که هیچ کشوری نمی‌تواند با چشم بد به ایران نگاه کند.

وی افزود: آیت‌الله مصطفی خمینی از نظر آثار فقهی و اصولی بسیار قوی بودند و همتراز علمای اول می‌درخشند و در حکمت و عرفان با مفاهیم قرآنی بی‌نظیر بودند و از نظر فقهی و اصولی شخصیت درخشان داشتند و بازوی امام بودند.

رشاد ادامه داد: جریان‌های بزرگی زمینه شهادت آیت‌الله مصطفی خمینی (ره) را ایجاد کردند. آن مرد بزرگ به لحاظ سیاسی شخصیت ممتازی داشتند و متأسفانه کمتر به شخصیت ایشان پرداخته شد در حالی که همه شخصیت‌های تراز اول انقلاب اسلامی آن بزرگوار را قبول داشتند ولی به دلایلی که مشغول به اداره کشور شدند از بررسی ابعاد مغفول مانده زندگی آیت‌الله خمینی کوتاهی کردند. به همین مناسبت چهلمین سالگرد درگذشت ایشان کنگره‌ای برای ایشان برگزار می‌شود.

* نامه منسوب به آیت‌الله پسندیده دروغ است

روحانی در پاسخ به سؤالی در رابطه با آیا آیت‌الله سیدمصطفی خمینی به شهادت رسیده‌اند یا به مرگ طبیعی درگذشتند، گفت: مرگشان طبیعی نبود، یک ماه قبل از شهادت، خود مرحوم برای من روایت کرد: «آقای جزایری مریض شدند و من (آقا مصطفی) به عیادت ایشان رفتم و وقتی مرخص شدم دو تا ایرانی را دیدم که به دنبال من بودند که یکی از آنها به من گفت در ایران علی امینی به قدرت می‌رسد و فضای امنیتی ایجاد می‌کند و شما را خواهد کشت.» ما خیال می‌کردیم می‌خواستند آن بزرگوار را بترسانند.

وی ادامه داد: خانم آقامصطفی خمینی می‌گفت صغری خانم خدمتکار منزل آقا مصطفی خمینی برای ایشان شام آماده کرده بودند و صبح برای او ‌آبجوش آوردند و هر چه صدا کردند دیدند که آقا مصطفی جواب نمی‌دهد و بعد خانمشان را صدا کردند که متوجه شدند دار دنیا را وداع گفته است و در همان زمان دکتر گفت که مرگ ایشان مشکوک به مسمومیت است البته امام اجازه کالبدشکافی را ندادند و بعدها که دکتر را پیدا کردیم انکار کرد که من چنین حرفی نزدم.

وی افزود: خود حضرت امام در پاسخ به خبرنگار لوموند گفتند: من نمی‌دانم که چگونه ایشان دار دنیا را وداع کرده است که به معنای این است خود حضرت امام مشکوک بودند.

وی در پایان گفت: اخیراً نامه‌ای از آیت‌الله پسندیده خطاب به امام(ره) در فضای مجازی منتشر شد که این نامه دروغ و خیانت است. امام به آیت‌الله پسندیده اینقدر علاقه‌مند بود که دست ایشان را می‌بوسیدند، چون آیت‌الله پسندیده هم برادر بزرگ و هم استاد امام بودند و آیت‌الله پسندیده محبت زیادی به امام داشتند و هر زمانی می‌خواستند می‌توانستند، امام را ببینند و احتیاج نداشتند که نامه برای امام بنویسند پس این نامه کاملاً دروغ است.