ده فرمان برای یک هیئت از نگاه استاد پناهیان

هیأت چند مأموریت اساسی دارد؛ یکی تذاکر امر، یعنی تعمیق بصیرت در حوزه چگونگی تعامل با ولی. بصیرت جامعه به ما بستگی دارد، این مأموریت اول ماست. مأموریت اولی و اصلی کسی که پرچم امام حسین(ع) را بلند می‌کند این است که در جامعه بصیرت ایجاد کند و معرفت عموم جامعه را نسبت به چگونگی تعامل با ولی بالا ببرد.

ماموریت دوم، حالا که خود این هیأت آمده و نرم‌افراز را فراهم کرده و تئوری را پرداخته و علم را توسعه داده، اولین کسی باشد که امر این امام را اقامه کند.
امام صادق فرمودند: «تزاونوا و تلاقوا»، دور هم جمع شوید. دور هم جمع شدیم چکار کنیم؟ «تذاکروا امرنا و احیاه»، امر ما را یادآوری کنید. یعنی جریان حاکمیت ولیٌ خدا را در جامعه جا بیاندازید، آن را تبدیل به گفتمان و ادبیات عمومی کنید. تبدیل به سکه رایج کنید. «و احیاه»، بعد از اینکه امر ما را یادآوری کردید، حالا احیایش هم بکنید.
صدق زینب(س)
مقام معظم رهبری در صحبت محرّم یک هشدار دادند و گفتند، الگوی شما باید صدق زینب(س) باشد. صدق، یعنی پایداری کردن، پای امر امام در حوزه مبارزه با استکبار و کفر ایستادن؛ یعنی وفای به عهد.
اولین ویژگی یک صادق این است که تمام توجه او اولا به خدای متعال است. تمام امیدش به تفضّل خداست، یعنی اصلا خودش را و کارش را نمی‌بیند. اصلا هیچ توقعی از کاری که انجام می‌دهد، ندارد. اتصال او به خداست. مقام معظم رهبری فرمودند: هیأت‌ها، اول باید رابطه مردم با خدا را درست کنند. تعمیق ایمان و عشق الهی را در دل‌ها بارور کنند. برای برقراری رابطه عمیق عاشقانه بین هیأتی‌هایمان و بالطبع جوانان شهر و استانمان و ملتمان با خدا، برویم برنامه‌ریزی کنیم. اولین ویژگی «یحبّهم و یحبّونه» است. هیأت، مأموریتش ایجاد عشق به خداست. اول عشق به خدا، بعد عشق به اهل‌بیت(ع). اگر در این آدم اتصال و عشق به خدا ایجاد شد، بعد می شود جزء صادقینی که مجاهده و مبارزه می‌کند. از دیارش هم که اخراجش کنند، عین خیالش نیست. جانش را هم می‌دهد، چرا؟ چون «یبتغون فضلا من ربّهم»، دنبال تفضّل و مرحمت خداست.
رضایت امام
دومین چیزی که آدم صادق دارد، چیست؟ انسانی که متصل و عاشق خداست دومین ویژگی که باید داشته باشد کسب مکارم اخلاق و پرورش آن است. هیأت باید کلاس باشد. باید تربیت کننده باشد، هم آموزش هم پرورش. مأموریت امروز ما این است که در این هیأت، یک صادق پرورش بدهیم.
فرد صادق، دنبال جلب رضایت خداست. گاهی مأموریت‌هایی که انجام می‌دهیم می‌گوییم خب! حالا آقا فرموده این کار را بکنید ما در حد وسعمان این عملیات را انجام می‌دهیم. این به درد نمی‌خورد! هر کاری انجام می‌دهیم بعد باید کنترل کنیم که آقا از این راضی بود یا خیر. اصل، جلب رضایت ولی است. مثل کسی که نماز می‌خواند و می‌گوید دستور خداست که نماز می‌خوانم. نه عزیز من! نماز را باید بخوانی بعد ببینی خدا راضی بود؟ قبول کرد یا نکرد؟ زمان جنگ، شهدا لحظه شهادتشان که داشتند جان می‌دادند، می‌گفتند: برو به امام بگو از ما راضی شدی؟! این یک اصل است.
فردی آمد پیش امام رضا(ع) گفت: آقا! به من خیلی نسبت‌ها می‌دهند، ولی به خدا من ولایی هستم و شما را قبول دارم. امام رضا(ع) به آن شیعه فرمود: مهم این است که امام تو از تو راضی باشد، حالا بگذار هر کسی هر چیزی می‌خواهد بگوید.
از انس تا وحدت
پس هیأت‌ها باید این مأموریت‌ها را انجام بدهند:
یک، ایجاد انس و عشق به خدا؛
دو، تربیت انسان؛
سه، افزایش ایمان، ایمان عمیق؛
چهار، تبیین و تشریح معارف دینی به وسیله مصادق متناظر زمان. معارف دینی را با مصادیق زمانی‌اش عنوان کنی؛
پنج، انذار به مردم. ما نترسیم از اینکه مردم را بیدار کنیم. نرویم دخمه درست کنیم فقط برای خودمان و بچه‌حزب‌اللهی‌های خودمان. برویم سراغ مردم.
شش، زنده کردن خون سیدالشهدا(ع)؛
هفت، مطالبه حق اهل‌بیت(ع)؛
هشت، تقویت بصیرت و روح حماسه در مردم. فقط بچه‌حزب‌اللهی‌ها شش آتشه در هیئت باشند کافی نیست، برویم برای مردم برنامه‌ریزی کنیم. مردم فاطمه اطهر را قبول دارند ولی فقط برایش اشک می‌ریزند، با فاطمه اطهر راه نمی‌افتند فریاد بزنند. این رسالت ماست که حماسه زهرای اطهر را بین مردم ببریم.
نه، تعمیق محبت نسبت به اهل‌بیت(ع). محبت‌هایی که ما داریم همان است که خدا داده است، این باید عمیق شود. الان دارند به این ارتباط عاطفی و عاشقانه مردم به اهل‌بیت(ع) حمله می‌کنند.
ده، تحقق وحدت کلمه. یک هیأت باید وسیله اتحاد بین جریان‌ها و گروه‌ها و اقشار مختلف مردم و تحکیم حاکمیت نظام شود.