
به گزارش حلقه وصل، استاد شهید مرتضی مطهری، در تفسیر یکی از آیات قرآن کریم «إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا وَنَرَاهُ قَرِیبًا/آنان [کافران] آن را دور مىبینند ولی ما نزدیکش مىبینیم»، توضیح میدهد:
کافران قیامت را دور ولی مؤمنان نزدیک میبینند باید بررسی کرد که منظور از این دوری و نزدیکی چیست.
نکته اول این است که شاید کافران معتقدند که قیامت بعد از میلیونها سال رخ میدهد اما ما معتقد هستیم که زمان آن نزدیکتر است، این پاسخ اشتباه است به این معنی که اصلا کافران به این زمان اعتقادی ندارند و منظور از این دوری و نزدیکی برایشان چنین چیزی نیست و مفهوم دیگری دارد.
زمانی که ما یک چیز به لحاظ احتمالی برایمان خیلی دور و بعید باشد و ما احتمال آن را ندهیم، ممکن است بگوییم که حالا کو تا اتفاق بیافتد؟ این «حالا کو؟» یعنی احتمالش خیلی بعید است.
بنابراین پاسخ صحیح دوری و نزدیکی به قیامت این است که این دوری و نزدیکی به حسب ذهن ما اتفاق میافتد، همانطور که گفتم زمانی احتمال یک چیز برایمان خیلی ضعیف است میگوییم فلان چیز دور است، چرا که از نظر ضریب احتمالات اینطور است، بنابراین ظاهر قضیه دوری زمانی است، در حالیکه خداوند که حق است به اهل حق این دوری و نزدیکی را نشان داده است.
ما در آثار مسلمانان داریم که اهل یقین قیامت را آنچنان نزدیک میبینند که در نهجالبلاغه هم آمده است انگار که الان رخ میدهد، مؤمنان در حال عبادت خدا قیامت و وعدههای آن را خیلی نزدیک میبینند، یعنی بین خود و قیامت فاصلهای نمیبینند بلکه آن را شهود و احساس میکنند.
این بدین معناست که حقیقت را مؤمنان پشت پرده زمان مشاهده میکنند مثل وقتی که یک انسان حقیقتی را از ظهورش کشف و شهود میکند، مثالش برای افراد عادی وقتی است که انسان در عالم رویا چیزی را میبیند یعنی حادثهای که در ده روز یا دو ماه دیگر میخواهد واقع شود انگار این حادثه را قبلا دیده یا قبل از وقوع آن را جای دیگر میبیند.