تهران: تک تک پلان‌های روایت فتح، تفکرات آوینی است

به گزارش حلقه وصل، مراسم بزرگداشت بیست‌وسومین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی امروز (شنبه 21 فروردین ماه) با حضور عزت‌الله ضرغامی رئیس سابق سازمان صدا سیما و دوستان و همرزمان این شهید بزرگوار برگزار شد.

ضرغامی رئیس سابق صدا و سیما در این مراسم گفت: شهید آوینی چون خیلی به دوره ما نزدیک بوده است جریان‌های مختلف و هنرمندان متفاوت تلاش می‌کنند هرکدام از منظر خود او را توصیف کنند. اگر قرار است برای هنر مردمی این هنرمند متعهد و هنرهای ملی اش الگو قرار بگیرد جا دارد آوینی و تفکرات او به راستی شناخته و معرفی شود.

تک تک پلان‌های روایت فتح؛ تفکرات آوینی است

وی ادامه داد: آوینی بدون روایت فتح  به لحاظ شناخته شدن تفکراتش؛ مفهومی ندارد و روایت فتح نیز بدون آوینی شناخته نخواهد شد چون تک تک پلان‌های این مستند آوینی است که خودنمایی می‌کند. نگاه، قلم و گفتار-متن او به این مستند محتوا بخشیده است.

ضرغامی در ادامه سخنانش افزود: برخی سعی می‌کنند پارادوکس‌هایی را درمورد آوینی و فلسفه و تفکرات او مطرح کنند و شبهه‌هایی در این خصوص ایجاد کنند و برای پاسخگویی به این شبهات و پارادوکس‌های مطرح شده باید شهید را به طور کامل بشناسیم.

رئیس سابق صدا و سیما تصریح کرد: شهید آوینی بخشی از سابقه‌اش به دهه 50 و بخش دیگر سابقه‌اش به دهه 60 برمی‌گردد بیشتر روش نظریه پردازی و مسائل نظری است که مربوط به اوست که این روزها مورد بحث قرار می‌گیرد. سید مرتضی آوینی یک روشنفکر است اما پیش از توضیح بیشتر باید بگویم روشنفکرها دو دسته‌اند یک دسته از متن مردم هستند و دسته دوم بریده از مردم. شهید آوینی از متن مردم بود که به پرتو افکنی مشغول بود و دغدغه‌های مردم و متن آن‌ها را انعکاس می‌داد.

آوینی با انقلاب تحول یافت/ از خاکستر انفعال روشنفکری بیرون آمد

وی ادامه داد: آوینی با انقلاب تحول و تولد جدیدی یافت. ققنوس وار از خاکستر انفعال و رخوتی که دامن روشنفکری را در دهه 50 در کشور گرفته بود، بیرون آمد. لذا خودش هم از آن حرف می‌زند و مظاهر آن را به آتش می‌کشد.

آوینی آثارش را سوزاند تا بگوید به گذشته تعلقی ندارد

ضرغامی در این بخش از سخنانش گفت: برنامه هفت دو نکته را در میان جمع‌بندی‌‌های خود ذکر نکرد یکی اینکه آیا خوب نبود که آوینی نوشته‌های خود را نمی‌سوزاند؟ برخی می‌گویند اگر آوینی نوشته‌های خود را آتش نمی‌زد بهتر بود، شهید آوینی وقتی می‌خواست بگوید به گذشته تعلقی ندارد و می‌خواهد حرف جدیدی بزند این کار را می‌کند در حقیقت این عمل یک اقدام نمادین است. او طی سال‌های ابتدای جوانی‌اش غرب را آزموده است نه اینکه صرفاً یک سری مطالعات سطحی کرده باشد، بلکه او مانند یک دانشجویی که واحد غرب را پاس می‌کنند، فرهنگ و تفکرات این سرزمین را بررسی کرده است. برخی از سیدمرتضی آوینی تنها ظاهر او را می‌بینند، لباس‌هایش را، قاب عینکش را، اما ناخوداگاه همین افراد بهترین مبلغ این شهید می‌شوند، ما باید مثل خود شهید از ظواهر عبور کنیم.

آوینی از ظواهر عبور کرد و از حقیقت دین به هدایت و هویت دست یافت

رئیس سابق صدا و سیما در ادامه صحبت‌هایش افزود: شهید آوینی از ظواهر عبور کرد به حقیقت دین رفت و به هدایت و هویت دست یافت. او نظریه پردازی غرب را مشاهده و هضم کرد، متوجه شد این عرصه هیچ چیزی ندارد و به سراغ دفاع مقدس آمد و از این طریق به هویت دینی و انقلابی رسید. خروجی و حاصل این مسیر برای مرتضی روایت سطح دفاع مقدس شد. دوره او دوره میانداری کسی شد که مفاهیم مکتبی را به درستی گرفته‌ است و قالب‌ها را خوب می‌شناسد و جانش را پای روایت فتح ریخت.

قضاوت‌های آنطرف آبی که می‌خواهند تفکرات آوینی را غیرحرفه‌ای نشان دهند نشانی از حقانیت اوست

وی در ادامه سخنانش تصریح کرد: روایت فتح شناسنامه تصویری دفاع مقدس است. آوینی فهمید روایت تاریخ جنگ به اندازه خود جنگ اهمیت دارد و این اثر یک اثر کاملا ملی است و قضاوت‌های آن سوی آبی که سعی دارند تفکراتش را غیر حرفه‌ای جلوه دهند نشانه حقانیت این شهید و اثر اوست.

ضرغامی اظهار داشت: جای آوینی امروز خالی است اگر هنرمندی بتواند مانند او آمال، گرفتاری‌ها و دغدغه‌های مردم زمان خود را درست به تصویر بکشاند و مرز میان واقع نمایی و سیاه نمایی را رعایت کند سختی کار را پشت‌سر گذاشته و به حماسه‌ای همچون روایت فتح دست می‌یابد. اثری که حقیقت مردم را بازتاب می‌دهد اما درونش افسردگی و انزوا ندارد.

رئیس سابق صدا و سیما در پایان سخنان خود دیدگاهش را نسبت به فیلم «ابد و یک روز» اعلام کرد و گفت: اگر دوربین در این فیلم دارد واقعیات را نشان می‌دهد و فقط برای مردم ساخته شده است، اثر ارزشمندی است، اما اگر این فیلم ساخته شده تا فورا به جشنواره‌های خارجی برود و به جایزه‌های خاص برسد دیگر صداقت را رعایت نکرده است. جشنواره‌های خارجی اگر به خودشان زحمت بدهند و روایت فتح را در دنیا پخش کنند به اصالت یک اثر پی خواهند برد که چگونه صداقت را رعایت کرده است. اما آنها هیچگاه این کار را نمی‌کنند چون این اثر هرچه که هست روایت یک فتح است. این فتح برای آنها شکست محسوب می‌شود.