به گزارش حلقه وصل، «ابراهیم کارخانه‌ای» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
علی‌رغم آنکه کوچک‌ترین تردیدی بر رد کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CFT) وجود ندارد و به تفصیل در این زمینه سخن‌ها گفته شده است در ذیل تنها به ذکر چند نکته اکتفاء می‌گردد:
۱- چنگ زدن دولت به طناب بیگانه برای حل مشکلات اقتصادی نه اینکه منجر به گشایشی در عرصه اقتصادی کشور نخواهد شد بلکه کشور را با شرایطی غیر قابل پیش‌بینی مواجه خواهد ساخت. عواملی که دولت محترم برای حل مشکلات اقتصادی کشور چشم امید به آنها دوخته است هر یک اهداف شیطانی خاصی را علیه جمهوری اسلامی ایران تعقیب می‌کنند: آمریکا به دنبال براندازی نظام اسلامی؛ اروپا به دنبال منافع اقتصادی و همگام با آمریکا توقف قدرت موشکی و منطقه‌ای؛ FATF با دو بازوی کنوانسیون جرایم سازمان‌یافته فراملی (پالرمو) و کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) به عنوان ابزاری در دست قدرت‌های استکباری برای اعمال توطئه علیه نظام اسلامی ایفاء نقش می‌کند. ساده‌انگاری سیاسی است که تصور شود که مشکلات اقتصادی کشور در جمع گرگ‌های بین‌المللی حل خواهد شد!! تصمیم‌سازان اقتصادی می‌بایست راه دیگری را برای حل مشکلات اقتصادی کشور پیدا کنند راهی که رهبر حکیم و هوشمند انقلاب اسلامی، استراتژی آن را مشخص و مولفه‌های آن را در قالب اقتصاد مقاومتی تعیین و بارها اعلام فرموده‌اند.
۲- بدون شک عضویت در کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) فصل جدیدی از توطئه‌های طراحی شده را علیه جمهوری اسلامی ایران رقم خواهد زد. دشمن با ورود به استحکامات اقتصادی کشور نه تنها بر نظارت سیستمی و شفاف‌سازی معاملات و مبادلات بانکی اکتفا نخواهد کرد؛ بلکه به بهانه شفاف‌سازی، راستی‌آزمایی عملی از سیستم مالی و بانکی و نهادهای امنیتی و نظامی و... را مطرح خواهد کردکه حد یقفی بر آنها متصور نیست، کاری که در شفاف‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاد. عواقب خطرناک چنین اقدامی می‌تواند تمامی عرصه‌های اقتصادی، دفاعی، امنیتی، سیاسی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران را در بر گیرد؛ هوشمندی سیاسی ایجاب می‌کند که مصلحت‌اندیشان اقتصادی کشور با ژرف‌نگری سیاسی قبل از ورود به زمین بازی دشمن؛ توطئه‌های طراحی شده را شناسایی و در اقدامی پیشدستانه آن را خنثی نمایند نه اینکه خدای ناکرده معبر جدیدی برای نفوذ دشمن به عمق خاکریزهای اقتصادی کشور گشوده شود. هیچ کشوری در میدان جنگ به عوامل دشمن اجازه نخواهد داد به تأسیسات حیاتی و اقتصادی آن کشور نفوذ کنند!!
۳- مگر در روند تصویب برجام اعلام نگردید که برجام کلید گشایش همه مشکلات کشور است و اگر ملت ایران بخواهد چرخ سانتریفیوژها و اقتصاد کشور با هم بچرخد، تنها نسخه آن مذاکره و توافق با آمریکا و غرب است!! اکنون که پوچ بودن این تصورات بر ملا گردیده است؛ جا دارد از برجام درس عبرت گرفته و کشور مجددا در معرض توطئه‌ای به مراتب خطرناک‌تر از قبل، که این بار کالای مورد معامله دیگر از جنس هسته‌ای نیست قرار نگیرد و سناریو خسارت بار برجام دیگر بار با تهدید به قفل شدن اقتصاد کشور تکرار نشود! یک بار سفره‌های مردم با معامله بر سر سانتریفیوژها کوچک‌تر شد، این بار با معامله بر سر اقتصاد کشور سفره‌های مردم از این هم که هست کوچک‌تر نشود!
۴- در شرایطی که اطلاعات به سرقت رفته از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، منجر به شناسایی و ترور قله‌های صنعت غنی‌سازی کشور گردید؛ آیا به صلاح کشور است این بار با تسلط دشمن بر اطلاعات حساس مالی، بانکی و اقتصادی کشور؛ استحکامات حساس و استراتژیک اقتصادی کشور در تیررس توطئه‌های دشمن قرار گیرد؟! کدام کشور عاقل در جهان در میدان جنگ اقتصادی؛ ریز مشخصات و استحکامات اقتصادی خود را تحت نظارت دشمن قرار می‌دهد و به عوامل دشمن اجازه می‌دهد که بر امکانات لجستیکی او نظارت و دخالت نمایند! بدون شک تا زمانی که ایران اسلامی به اصول و آرمان‌های انقلاب اسلامی و امام خمینی پایبند باشد، دشمن هیچ‌گاه از توطئه علیه نظام اسلامی دست بر نخواهد داست و همواره در تلاش خواهد بود با به‌کارگیری شیوه‌های مختلف بنیان‌های مستحکم نظام اسلامی را هدف قرار دهد. رمز پایداری چهل ساله انقلاب اسلامی در مقابله با توطئه‌های مشترک آمریکا و غرب و هم پیمانان منطقه‌ای آنها؛ همواره وحدت کلمه ملت ایران، هدایت‌ها و هشدارهای مدبرانه رهبری انقلاب، ایستادگی و مقاومت در برابر زیاده‌خواهی دشمن و استحکام بخشی به قدرت داخلی بوده است. اگر جمهوری اسلامی ایران می‌خواست مسیر خود را بر اساس خواست قدرت‌های سلطه‌گر و معاهدات بین‌المللی رقم بزند امروزه اثری از عزت و اقتدار ایران اسلامی در منطقه و جهان مشاهده نمی‌شد.
۵- دامنه توطئه‌های دشمن با محوریت FATF به هیچ وجه قابل مقایسه با توطئه‌های دشمن در عرصه هسته‌ای نیست. این توطئه تمام ارکان اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی کشور را هدف قرار می‌دهد و تا عمق خانه‌های مردم و تار و پود نظام مالی و اقتصادی کشور نفوذ خواهد کرد. اگر جمهوری اسلامی ایران عضویتNPT را در سال ۱۳۷۲ تمدید نمی‌کرد یقینا دشمن نمی‌توانست از NPT به عنوان اهرمی علیه نظام اسلامی استفاده کند. امروز نیز اگر در اقدامی هوشمندانه از تصویب کنوانسیون‌های CFT و پالرمو و پذیرش دیگر شروط استعماری FATF جلوگیری نشود، جمهوری اسلامی ایران با خطراتی به مراتب عمیق‌تر، و گسترده‌تر در تمامی عرصه‌ها مواجه خواهد شد که اثرات آن غیرقابل جبران و پیش‌بینی خواهد بود.
۶- در حالی که رئیسFATF با صراحت اعلام می‌کند که عضویت ایران در کنوانسیون‌های CFT و پالرمو منجر به خروج قطعی نام ایران از لیست کشورهای غیرهمکار (لیست سیاه) نمی‌گردد و دستگاه سیاسی و دیپلماسی کشور نیز زیر بار هیچ‌گونه تضمینی برای رفع تحریم‌ها نمی‌رود و صرفا بر گرفتن بهانه از دست دشمن که پایانی جز براندازی بر آن متصور نیست تکیه می‌کند! عضویت در کنوانسیون‌های مذکور با کدام منطق عقلانی و سیاسی قابل توجیه است! ملتی که در طی سه مرحله نبرد قهرمانانه: در دوران پیروزی انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و حمایت از محور مقاومت، تمامی سیاستهای قدرت‌های سلطه‌گر را در منطقه به چالش و شکست کشانیده است و درس حماسه و مقاومت به دیگر کشورهای منطقه و جهان آموخته است؛ هرگز تن به امضاء معاهده‌ای که استقلال اقتصادی، سیاسی و امنیتی کشور را مورد تهدید قرار می‌دهد نخواهد داد.