تاریخ انتشار:
15:00 - 15 دی 1393
کد خبر: 1304
ترفندهای یک رسانه خبری
خوزستان: درگذشت رهبر منداییان و سوءاستفاده رسانه‌های بیگانه
«گنزبرا جبار چحیلی» معروف به «شیخ جبار طاووسی» رهبر منداییان یا صابئین جهان که در خوزستان ایران زندگی می کرد، بامداد یکشنبه هفتم دی ماه درگذشت. شیخ جبار طاووسی در اهواز به حرفه طلاسازی و میناکاری مشغول به کار روزانه بوده و همچنین مراسم تشییع جنازه اش با توجه به آیین خودش و با حضور پیروانش برگزار شده است.
صابئین یا منداییان اقلیتی قومی-دینی اند که بیشتر در عراق و ایران زندگی می کنند. اینان خود را پیرو یحیای پیامبر یا یحیای تعمیددهنده می دانند.
از آنجا که بسیاری از مناسک پیروان این آیین با آب جاری ارتباط دارد؛ در جهان به نام «بابتیست» های ایران معروفند. بنا به باور دیرینه به آب جاری باعث شده اجتماعات منداییان ایران از هزاران سال پیش در کناره رودهای کرخه و کارون شکل گیرد.
رادیو آمریکا با بیان این خبر دستاویزی برای حمله به ایران پیدا کرده و در گزارشی جعلی از فشار دولت ایران به این گونه آیین ها ذکر کرده و اشاره می کند: «هرچند قرآن چندین بار به صراحت از این آیین و قوم یاد کرده با این همه، پس از انقلاب، فشارها و حملات گسترده تندروان مذهبی در خوزستان علیه پیروان این آیین باعث مهاجرت گسترده آنان از ایران شده بیشترشان به استرالیا مهاجرت کردند.» در صورتی که شیخ جبار طاووسی در اهواز به حرفه طلاسازی و میناکاری مشغول به کار روزانه بوده و همچنین مراسم تشییع جنازه اش با توجه به آیین خودش و با حضور پیروانش برگزار شده است.
عراق با هفتاد هزار شهروند مندایی نخستین اجتماع بزرگ و ایران دومین اجتماع منداییان جهان است. کتاب مقدس منداییان «گنزا ربا» یا «گنج بزرگ» نام دارد که بنا به باور پیروان این آیین کتاب آدم ابوالبشر است. کتاب «دراشه یحیی» یا «منقولات یحیی» دومین کتاب مقدس منداییان به شمار می آید.
در گزارش VOA آمده است: «بنا به تحقیقات، منداییان، صاحب زبان و خط ویژه معروف به «ماندایی»اند که شعبه ای از زبان های سامی و شکلی از زبان آرامی است که در «بابل سفلی» رواج داشته و با زبانی که «تلمود بابلی» را با آن نوشته اند، قرابت نزدیک دارد.»
پژوهشگر آلمانی، نولدکه، نخستین بار دستور این زبان را نوشت و پژوهشگری به نام مارتسوخ درباره این زبان مطالعات گسترده ای انجام داد. امروزه دیگر زبان مندایی، زبان مشترک اجتماعی نیست و جز جملات متداول روزمره، نماز و دعاهای تعمید، فقط خانواده های روحانیون هستند که در میان خود به این زبان صحبت می کنند.
لازم به ذکر است مردان این فرقه دارای محاسنی بلند و لباس های ردا گونه و سفید هستند که در اهواز و بسیاری از مناطق جهان سکونت دارند اما آمار واقعی آنان مشخص نیست ولی گفته می شود آمار آنها در استان خوزستان ۱۰ تا ۲۰ هزار نفر است.
لینک کوتاه خبر:
hvasl.ir/news/1304
حلقه وصل را در پیامرسانها دنبال کنید