«ماریا»؛ آموزش کامل اینکه چگونه از یک فیلم عذاب بکشیم

به گزارش حلقه وصل: محمدمهدی یزدانی، خبرنگار فرهنگی در یادداشتی نوشت: فیلم “ماریا” به عنوان یک اثر سینمایی، از آن دسته آثاری است که به سختی می‌تواند توجه مخاطبان را جلب کند و بیشتر شبیه یک تجربه عذاب‌آور برای تماشاگران است تا یک اثر هنری که ارزش وقت گذاشتن را داشته باشد. در این یادداشت قصد داریم به بررسی دقیق‌تر این فیلم بپردازیم و نقاط قوت و ضعف آن را از دیدگاه‌های مختلف تحلیل کنیم.

نکات مثبت: حضور صابر ابر
اگر بخواهیم به نکات مثبت فیلم اشاره کنیم، باید از حضور صابر ابر یاد کنیم. بازیگر محبوبی که به طور کلی توانایی‌های خود را در آثار مختلف نشان داده است، در این فیلم نیز نسبتاً موفق بوده است. اگرچه در مقایسه با دیگر بازیگران، نقش او بیشتر به نظر می‌رسد که تنها در چارچوب یک حضور فیزیکی است و هیچ عمق خاصی به شخصیت او داده نشده، اما در همان چارچوب محدود، بازی ابر قابل قبول است. او توانسته است تا حدی با ویژگی‌های خاص خود، به شخصیت درون‌گرای داستان جان ببخشد. به هر حال، این تنها نکته مثبت فیلم است که توانسته از نظر فنی تا حدی جلب توجه کند.

نکات منفی: ضعف‌های فنی و هنری فیلم
اما وقتی به دیگر جنبه‌های فیلم می‌پردازیم، به وضوح متوجه ضعف‌های جدی می‌شویم که موجب شده‌اند “ماریا” به تجربه‌ای ناخوشایند برای تماشاگران تبدیل شود. در ادامه، به تفصیل به این نقاط ضعف خواهیم پرداخت:

_فیلم‌برداری ضعیف: یکی از ابتدایی‌ترین مسائل که باعث می‌شود تماشاگر نتواند در فیلم غرق شود، فیلم‌برداری ضعیف است. دوربین‌کاری که باید در خدمت داستان و احساسات فیلم باشد، به جای این که به جذابیت فیلم اضافه کند، بیشتر باعث سردرگمی می‌شود. در بسیاری از مواقع، زاویه‌های عجیب و نورپردازی‌های نامناسب باعث می‌شوند که تماشاگر نتواند به درستی با فضای فیلم ارتباط برقرار کند. این ضعف به اندازه‌ای آشکار است که حتی تماشاگرانی که از سینما تنها به دنبال گذراندن وقت خود هستند، نیز متوجه این ضعف خواهند شد.

_بازیگری متوسط: با اینکه بازیگران از جمله صابر ابر تلاش‌هایی داشته‌اند، اما به طور کلی بازیگری‌ها در فیلم ضعیف و متوسط به نظر می‌رسند. به نظر می‌رسد که کارگردان نتوانسته است به درستی از پتانسیل بازیگران استفاده کند و آن‌ها را به بهترین نحو ممکن هدایت کند. این مسئله به‌ویژه در صحنه‌هایی که شخصیت‌ها باید واکنش‌هایی عاطفی به اتفاقات مختلف نشان دهند، مشهود است. در واقع، بازیگران بدون هیچ انگیزه‌ای واقعی در صحنه‌ها حضور دارند و به نظر می‌رسد که به آنها تنها گفته شده که در فیلم حضور داشته باشند، نه اینکه در آن نقش‌آفرینی کنند. این مسئله باعث می‌شود که فیلم از نظر شخصیت‌پردازی به شدت ضعیف شود.

_روند کند و خسته‌کننده فیلم: یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که باعث می‌شود فیلم از نظر تماشاگران ناکام باشد، روند کند و خسته‌کننده آن است. داستان فیلم آنقدر ساده و بی‌پیرایه است که هیچ نقطه عطفی برای جلب توجه تماشاگر ندارد. این سادگی در ساختار داستان باعث می‌شود که فیلم به تدریج از ریتم بیافتد و در نهایت، چیزی جز کش دادن صحنه‌ها باقی نماند. در بسیاری از مواقع، صحنه‌های اضافه‌ای مانند سیگار کشیدن که هیچ تاثیری در پیشبرد داستان ندارند، تنها به منظور پر کردن زمان فیلم به کار رفته‌اند. این روند خسته‌کننده به حدی است که بسیاری از تماشاگران، حتی پیش از پایان فیلم، سالن سینما را ترک کرده‌اند. این خود نشانه‌ای واضح از عدم جذابیت و کشش کافی فیلم است.

_فیلمنامه ضعیف: فیلمنامه یکی دیگر از مشکلات بزرگ این فیلم است. ضعف در نگارش و عدم توانایی در ایجاد یک داستان جذاب، باعث شده که فیلم نتواند تماشاگر را با خود همراه کند. شخصیت‌ها به درستی معرفی نمی‌شوند، انگیزه‌های آنها روشن نیست و در نهایت هیچ پیوند عاطفی بین تماشاگر و داستان ایجاد نمی‌شود. این فیلمنامه، به جای آنکه به عمق مسائل پرداخته و جرقه‌های تفکر و احساس را در مخاطب بیدار کند، به سطحی‌ترین و ساده‌ترین سطح ممکن محدود می‌شود. این امر موجب می‌شود که تماشاگر نتواند در فیلم غرق شود و بیشتر احساس کند که در حال گذراندن وقت بی‌فایده‌ای است.

_عدم انسجام در داستان: یکی دیگر از مسائل اساسی، عدم انسجام در داستان و روایت است. هرچند فیلم قصد دارد که داستانی عاطفی و در عین حال پیچیده روایت کند، اما به دلیل نداشتن ساختاری محکم و منطقی، داستان از یکدیگر جدا می‌شود و به صورت پراکنده پیش می‌رود. در نتیجه، تماشاگر دچار سردرگمی می‌شود و نمی‌تواند به راحتی پیوستگی‌ای در روند داستان پیدا کند.

نتیجه‌گیری:
در مجموع، اگر به دنبال یک تجربه سینمایی با داستانی جذاب و شخصیت‌هایی قابل درک هستید، فیلم “ماریا” احتمالاً گزینه مناسبی نخواهد بود. تنها نکته مثبت این فیلم، حضور نسبی صابر ابر است که در چارچوب محدود خود موفق به ارائه بازی قابل قبولی شده است. اما در مجموع، ضعف‌های فنی و هنری آن، از جمله فیلم‌برداری ضعیف، بازیگری متوسط، روند خسته‌کننده و فیلمنامه ضعیف، این فیلم را به یک تجربه ناخوشایند تبدیل کرده است. بنابراین، اگر به دنبال پر کردن وقت خود هستید، می‌توانید این فیلم را تماشا کنید، اما اگر قصد دارید از یک فیلم برای لذت بردن و تفکر بهره ببرید، بهتر است از آن پرهیز کنید.