به گزارش حلقه وصل: یادداشت مهمان: اعتراض مردم به سریال غربت و جوکر نهایتا امروز به توقیف غربت منجر شد.
مسئولین ساترا هم قبلا مصاحبه کرده بودند و اعلام کرده بودند غربت و جوکر 2 مجوز ساخت و انتشار نداشتند.
با اینکه ساخت سریال و پخش بدون مجوز آن، مقداری عجیب و غیرقابل باور است اما واقعیت دارد و متاسفانه فرامتن چنین اتفاقاتی القاء بی قانونی و شهر هرت بودن سیستم نظارتی را تداعی میکند !
بی تردید چنین آشفته بازاری را به استثنای چند کشور ضعیف و عقب مانده در هیچ کجای دنیا شاهد نیستیم.
البته امروز قوه قضائیه بعد از چند هفته اعتراض مردم، بالاخره تصمیم گرفت اندکی از ژست تساهل و تسامح خود دست بردارد و اعلام کرد که سریال غربت توقیف شده است.
جالب است که این توقیف نه به دلیل خلاف قانون بودن ساخت و انتشار این سریال بود -که علی القاعده وظیفه ضمانت اجرای قانون بر عهده قوه قضائیه است- بلکه به علت محتوای آن است که منجر به اعتراض و تهدید به تجمع مردم شده است! چرا که تاکنون فیلم و سریال های متعددی بدون مجوز در حال تولید و پخش هستند که عملا با سکوت قوه قضائیه همراه بوده است.
یعنی قوه قضائیه مسئولیتی در برابر بی قانونی ندارد و فقط درباره محتوا نظر دارد!
اما بدتر از این ژست روشنفکرانه برخی مسئولین قوه قضائیه، مصاحبه یک مقام مسئول در ساتراست.
او در واکنش به اعتراض به جوکر زنان می گوید: مشکلات جوکر 2 مربوط به زنان نیست چون جوکر زنان شوخی های جنسی ندارد و این مشکل مربوط به جوکر مردان است!
فهم این مسئول به این اندازه است که آشفته بازار امروز را فقط مرتبط به مسائل و شوخی های جنسی می داند.
حال آنکه مدتهاست دلسوزان کشور و مردم متدین اعتراض به ابتذال در فیلمها و سریالها را بی نتیجه می دانند و اگر امروز اعتراضی به ساخت جوکر زنان می شود صرفا به دلیل پایین آوردن جایگاه زن در جامعه و مقابله با تفکر ابزاری شدن زنان است.
گویی نقدها به جوکر زنان مربوط به شوخی های جنسی است که البته آن هم خیلی دور نیست و در سایه همین کج فهمی ها و اهمال ها، به آنجا هم خواهیم رسید.
اساسا مگر قانون منع استفاده از زنان در تبلیغات فقط برای مسائل جنسی است؟ تفکر انقلاب اسلامی می خواهد زن کالا نباشد که برای درآمد یک عده و تلذذ یک عده دیگر به هر اقدام سخیف و دور از شانی تن در دهد.
زن به واسطه طبیعتش بیشتر توجهات را جلب می کند برای همین است که جوکر زنان بیشتر مورد توجه قرار گرفته و بیم آن می رود که در سایه این توجهات، لطمات فراگیرتری را به فرهنگ زنان نجیب ایرانی وارد کند.
باید توجه داشت که این مسیر سرآغاز سیطره فرهنگی است که زن را ابزار کسب سود اقتصادی و مناسب برای مانکن شدن و فعالیت در کاباره ها و عشرتکده ها می داند.
بیم آن می رود در سایه چنین غفلتهایی، نگاه متعالی اسلام به زنان و دختران که منجر به رشد آنها در سالهای پس از پیروزی انقلاب شد به حاشیه رود.
غفلتی که فرهنگی مهاجم را بر ما مسلط می کند تا بخشی از دختران و زنان جوان ما را وادار کند برای جلب توجه دیگران از حجاب و تن و بدن خود هزینه کنند.