
به گزراش حلقه وصل، با توجه به نزدیکی ایام ماه مبارک رمضان، رسانههای برون مرزی هم از زاویه خود به این رویداد میپردازند. پرداختن به مسأله رمضان علی الخصوص در چند سال اخیر با یک شاه بیتی از سمت مخالفان دین و مذهب مردم همراه بوده است و آن هم القای سختی و ناتوانی مردم در روزه تابستان است.
این مسأله اخیرا در شبکه دولتی بی بی سی هم موضوع یکی از برنامهها قرار گرفت. برنامهای که کارشناس دینی آن فردی است با نام یوسفی اشکوری! این فرد که با جرم توهین به مقدسات چند سالی را در زندان سپری کرده و بعد از آن از کشور متواری شده است حالا به کارشناس ثابت شبکههایی مثل بی بی سی تبدیل شده است.
یوسفی اشکوری و دخترش
فارغ از نوع شخصیت کارشناس بی بی سی، مطالبی که در این برنامه مطرح شد مورد تامل جدی است. تمسخر روزه و یا مورد هجمه قرار دادن آن با شبهات عقیدتی مسألهای است که رسانههای بسیاری در بین شبکههای ماهوارهای آن را دنبال میکنند اما خطی که بی بی سی دنبال میکند آنچنان که اشاره شد القای سختی و ناتوانی نسبت به روزه تابستان است. تا جایی که ذهنیت عموم مردم را نسبت به آن کاری بسیار دشوار و خارج از توان جلوه دهد و مردم را به سمت ترک روزه بکشاند.
مسألهای که کارشناس برنامه یعنی یوسفی اشکوری آن را روزه غیر معقول مینامد. وی در جواب مجری برنامه در مورد سختی روزه تابستان مدعی میشود تشنگی و غذا نخوردن در روزه تابستان ضرر بسیاری به بدن میزند و مسألهای خارج از توان است.
شاید ساده ترین پاسخی که ذهن هر انسانی به این ادعا میرسد این است که گذشتگان ما همین تابستان ها را با شرایط مشابه پشت سر گذاشتند بدون اینکه به کوچکترین مشکلی بربخورند و یا اینکه مناطقی از ایران که آب و هوای کویری دارد دمایش بسیار بالا است ولی با این حال مردم آن هر سال به لطف خدا روزههایشان را گرفتهاند و مشکلی هم پیش نیامده است.
اما سخنان یوسفی اشکوری فردی که بی بی سی وی را کارشناس امور مذهبی میخواند به اینجا ختم نمیشود وی در ادامه راه حلی را ارائه میدهد و میگوید: «می شود برای مکان هایی که ساعات روزشان طولانی است ساعت مکه را ملاک قرار داد و یا اینکه یک میانگینی از طول روز در کل سال را در نظر گرفت»!
این در حالی است که راه حل یوسفی اشکوری مربوط به جایی است که مثلا 6 ماه روز و 6 ماه شب است میباشد و در مکان هایی که روزها ولو طولانی ولی دارای غروب و طلوع آفتاب هستند باید روز بطور کامل روزه گرفته شود چنانکه نظر قریب به اتفاق مراجع نیز همینطور است:
آیت الله سید علی سیستانی: واجب است روزه بگیريد ولى اگر روزه گرفتن مشقت زیادی داشته باشد و عادتا قابل تحمل نباشد، جایز است در هنگام شدت گرسنگی و تشنگی تنها به مقدار ضرورت (بنابر احتياط واجب) آب بنوشيد یا غذا بخوريد و بايد بقیه روز را به احتیاط واجب امساک کنيد و بعد از ماه رمضان اين روز را قضا كنيد.
آیت الله وحید خراسانی: باید از اذان صبح ( طلوع فجر صادق ) تا مغرب از مفطرات به قصد قربت امساک و روزه دار در هر مکانی باید بر طبق فجر صادق همان مکان امساک کند و بر طبق مغرب همان مکان افطار نماید و در غیر این صورت روزه اش باطل است.
آیت الله صافی گلپایگانی: نسبت به روزهایی که طولانی است باید روزه گرفته شود. همچنان که نمازها هم باید در اوقات خود انجام شود.
آیت الله نوری همدانی: در مناطقی از زمین که شب و روزشان مجموعا بیست و چهار ساعت است، در روز اعمال روزانه مانند نماز صبح و ظهر و عصر و همچنین روزه گرفتن را انجام میدهند و در شب اعمال شبانه از قبیل نماز مغرب و عشا را به جا میآورند – هر چند در مدتی از سال روزهای آنها بسیار کوتاه و شبهای انها بسیار بلند است و در مدت دیگری از سال به عکس آن میشود.
منبع: جام