رقص مرگ در جغرافیای درد؛ قحطی در غزه چگونه جان می‌گیرد؟

به گزارش حلقه وصل: در نوار غزه، فصل‌های رنج یکی‌ پس از دیگری می‌رسند؛ اما نه با تغییر آب‌وهوا، که با شدت گرفتن قحطی‌ای که هر روز لایه‌های جدیدی از یک فاجعه انسانی غیرقابل وصف را به تصویر می‌کشد. بیش از چهار ماه است که محاصره‌ بی‌امان این منطقه تشدید شده و  زندگی در آن فلج شده؛ غذایی نیست، دارویی در کار نیست، و حتی قطره‌ای آب برای زنده ماندن کمیاب شده است.

از دوم مارس گذشته، اسرائیل کلیه گذرگاه‌های نوار غزه را کاملاً بسته و مانع ورود مواد غذایی و پزشکی می‌شود، امری که به قحطی در این منطقه دامن زده است. 

سخنگوی آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) شب گذشته اذعان کرد که تمامی (۱۰۰ درصد) جمعیت نوار غزه از سوءتغذیه رنج می‌برند و اکثریت ساکنان غزه وارد مرحله پنجم، که وخیم‌ترین سطح در شاخص قحطی محسوب می‌شود، شده‌اند.
 
 به گفته این مقام آنروا، ابعاد فاجعه‌بار بحران غذایی به حدی است که از هر ۱۰ کودک در غزه، یک نفر از سوءتغذیه حاد رنج می‌برد.وی با اشاره به موانع جدی بر سر راه ارسال کمک‌های بشردوستانه، تأکید کرد: «ما می‌توانیم روزانه ۷۰۰ کامیون مواد غذایی به غزه وارد کنیم، اما اسرائیل مانع آن می‌شود».

وزارت بهداشت در غزه دیگر تنها می‌تواند آژیر هشدار بکشد
وزارت بهداشت غزه نیز با تشدید فاجعه انسانی و ادامه قحطی فراگیر در نوار غزه،  اعلام کرد که آژیرهای آمبولانس‌ها به‌صورت هم‌زمان در تمامی استان‌ها به صدا درمی‌آیند؛ اقدامی نمادین به‌عنوان هشدار فوری نسبت به پیامدهای خطرناک وخامت وضعیت تغذیه و سلامت در این منطقه محاصره‌شده.

در این بیانیه آمده است: «آژیرهای امروز، صدای گرسنگان و زخمی‌هایی هستند که بدون هیچ امکان نجاتی، به مرگ سپرده شده‌اند».

صحنه‌های دردناک از داستان گرسنگی در غزه 
بدن‌های تحلیل‌رفته در بیمارستان‌ها صف کشیده‌اند؛ کودکانی که از فرط گرسنگی با استخوان‌هایی بیرون زده و چشم‌هایی گودآفتاده بی‌هوش شده‌اند، پیرانی که نفسشان از شدت سوءتغذیه به شماره افتاده، و پدرانی که با دستان خالی نظاره‌گر چشمان خسته‌ و گرسنه فرزندانشان‌اند؛ ناتوان از تهیه لقمه‌ای نان.

واقعیت این است که دیگر نمی‌توان فاجعه‌ غزه را با اعداد روایت کرد، و در تیترهای فوری خلاصه‌اش کرد. این درد، به داستان‌هایی زنده بدل شده؛ داستان‌هایی که راوی آن گرسنگی است.

دیگر استخوان‌های نحیف و چهره‌های زرد کودکان، تنها تصویر نیستند که فریاد گرسنگی‌اند. فریادی که شاید گوش‌های جهانیان را بیدار کند.

در بیمارستان‌هایی که اغلب دیگر از مدار خدمت خارج شده‌اند، تخت‌ها از بدن‌هایی که از گرسنگی تحلیل رفته‌اند، پر شده‌اند. سوءتغذیه شدید، نبود دارو و شرایط بهداشتی فاجعه‌بار، چهره‌ای از وحشی‌گری محاصره و سکوت جهانی را به نمایش گذاشته‌ است.

طبق اعلام دفتر رسانه‌ای دولت غزه، شمار کودکان جان‌باخته بر اثر سوءتغذیه به ۷۰ نفر رسیده و مجموع قربانیان ناشی از کمبود غذا و دارو به ۶۲۰ نفر افزایش یافته است.

صدها نفر با بدن‌هایی نحیف، در آستانه مرگ قرار دارند—نه از بیماری، بلکه از گرسنگی‌ای که توان ایستادگی را از آن‌ها گرفته است.

* کودکی زخمی در یکی از بیمارستان‌های غزه، در حالی‌که از شدت گرسنگی گریه می‌کند؛ تصویری دردناک از تشدید قحطی خلق می‌کند. او از درد شکایت نمی‌کند، شکستگی استخوان‌هایش و خونریزی را فراموش کرده، و فقط یک جمله با چشمانی اشک‌بار می‌گوید: «من گرسنه‌ام».

* داستان روزنامه‌نگار فلسطینی «بشیر أبو الشعر» نیز تنها یکی از  صحنه‌هایی است که تصویر کاملی از خشونت محاصره، تلخی گرسنگی، و از بین رفتن عزت و کرامت در برابر نیاز را ترسیم می‌کند. 

او در صفحه رسمی‌اش در فیسبوک نوشت: «فقط یک کیسه آرد می‌خواهم... دیگر تاب دیدن کودکانم را ندارم که با شکم‌های خالی به خواب می‌روند.»

وی نوشت که حاضر است دوربین شخصی‌اش از نوع Canon 80D_تنها منبع درآمدش_ را با چیزی معاوضه کند که بتواند خانواده‌اش را زنده نگه دارد.

*در یک ویدیوی تکان‌دهنده دیگر که اخیراً منتشر شده، یک زن فلسطینی آواره از داخل بیمارستان الشفاء در غزه، صدای استغاثه‌اش را به جهان رساند. او با چهره‌ای خسته و صدایی لرزان، از نبود غذا، وخامت اوضاع انسانی، و ادامه‌ بی‌رحمانه‌ محاصره و آوارگی سخن گفت. این زن، که همراه خانواده‌اش به بیمارستان پناه آورده، روایت می‌کند که پنج روز است هیچ غذایی نخورده‌اند، و کودکانش از شدت گرسنگی بی‌حال شده‌اند. تنها غذا می‌خواهد.

ویدئوهای منتشر شده از روی آوردن ساکنان غزه به خوردن علف‌ و خوراک دام و تلاش برای یافتن تکه‌ای غذا در زباله‌ها، نیز از دیگر جلوه‌های فاجعه‌ انسانی غزه است.

قحطی بی‌سابقه؛ سلاح اسرائیل
صلاح عبدالعاطی رئیس هیأت بین‌المللی حمایت از حقوق ملت فلسطین، می‌گوید غزه وارد مرحله‌ای بی‌سابقه از قحطی شده است. رژیم اشغالگر با استفاده از سلاح گرسنگی و نظامی‌سازی کمک‌های بشردوستانه، زندگی زنان، کودکان، بیماران و سالمندان را به خطر انداخته است.
او تأکید می‌کند که آنچه در غزه رخ می‌دهد، بخشی از یک طرح سازمان‌یافته برای نابودسازی جمعی، تخلیه منطقه از سکنه، و تبدیل آن به سرزمینی غیرقابل زیست است.

بیش از ۶۵۰ هزار کودک زیر پنج سال در معرض سوءتغذیه شدید قرار دارند و ۹۰٪ جمعیت با ناامنی غذایی حاد مواجه‌اند.

مرگ در صف درمان 
بیمارستان‌های غزه در آستانه فروپاشی‌ کاملند. دارو، تجهیزات پزشکی، مکمل‌های غذایی و شیر خشک نایاب شده‌ است. خستگی کادر درمان و نبود سوخت برای ژنراتورها، درمان را به رؤیایی دوردست بدل کرده است.

عبدالعاطی هشدار می‌دهد که ادامه سکوت جهانی، راه را برای جنایات بیشتر و فرار رژیم اشغالگر از مسئولیت‌های قانونی‌اش باز می‌کند.

#غزه_کشته_می‌شود_ازگرسنگی
فعالان فلسطینی و عرب با هشتگ «غزه کشته می‌شود از گرسنگی» در شبکه‌های اجتماعی خواستار نجات مردم غزه شده‌اند. 

یکی نوشت: «مردم ما نابود می‌شوند و زمان در حال تمام شدن است. وقت آن رسیده که با تمام توان برخیزیم و جلوی نسل‌کشی را بگیریم».

دیگری نوشت: «گرسنگی، بدن‌های مردم غزه را یکی‌یکی در خیابان‌ها از پا می‌اندازد. صحنه‌هایی که دل را می‌شکند و روح را تکه تکه می‌کند».

و دیگری افزود: «آن‌ها بی‌صدا می‌میرند، نه برای ارتکاب گناه، بلکه چون جهان تصمیم گرفته صدای ناله‌شان را نشنود. غزه با شکم‌های خالی و دل‌های شکسته، با مرگ دست‌و‌پنجه نرم می‌کند».

آرزوی نان؛ رؤیای شیر
منیر البرش، مدیر کل وزارت بهداشت غزه، در تلگرام نوشت: «در غزه، غذا دیگر حق نیست، بلکه آرزویی‌ست که هر شب بر لب مادران تکرار می‌شود و در چشمان کودکان نقش می‌بندد؛ کودکانی که با شکم‌های خالی، هوا را در آغوش می‌گیرند و نان را چون گنجی گمشده در خواب می‌بینند».

او نوشت که نان به «ارز نایاب» بدل شده و شیر خشک، دیگر فقط غذا نیست، بلکه وعده‌ای برای زندگی‌ست که در دهان کودکی در حال احتضار، به رؤیایی ناممکن تبدیل شده است.

 حتی روزنامه انگلیسی گاردین نوشت: صدها نوزاد در غزه به‌دلیل کمبود شدید شیر خشک در معرض مرگ قرار دارند. پزشکان هشدار داده‌اند که مرگ‌ومیر نوزادان به شاخصی نگران‌کننده از تشدید قحطی و فروپاشی کامل نظام سلامت در این منطقه بدل شده است.

جنبش حماس نیز طی بیانیه‌ای اعلام کرد که شیوع فزاینده بیماری مننژیت (التهاب پرده‌های مغزی) در میان کودکان و ثبت صدها مورد ابتلا در روزهای اخیر، زنگ خطری جدی برای وقوع فاجعه‌ای جدید در میان کودکان غزه است.

 تشدید قحطی، قطع کامل شیر خشک، و گسترش سوءتغذیه، نتیجه مستقیم محاصره و حملات هدفمند ارتش اشغالگر است؛ ارتشی که با تمرکز بر نابودی زیرساخت‌های انسانی، زندگی را به مرز نابودی کشانده است.پ