در گروه‌های فامیلی و دوستانه چگونه جهاد تبیین کنیم؟

به گزارش حلقه وصل، محسن مهدیان، فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: پرسید در گروه های خانوادگی چطور جهادتبیین کنیم که هم حرمت ها حفظ شود و دلخوری ایجاد نشود و هم متهم نشویم به آدمی که مدام دیگران را نقد می کند و از هر چیز ایراد می گیرد.

احتمالا دغدغه خیلی هاست. حالا چه گروه خانوادگی و چه گروه دوستان و آشنایان.

اولا ۲ اصل را توامان فراموش نکنیم

یکم.جهاد تبیین را دست کم نگیرید. انشالله در فرصتی خواهم نوشت که همه چیز ذهن است و ذهن یعنی علم شما از واقع که همه جان شماست. ... حرف بسیارست.

بر ذهن شما مسلط شوند شما را تسخیر کردند. همه جنگ های گذشته نمی از دریای جنگ ذهنی نیست. پس هرکس هرجا نشسته است آرایش جهاد بگیرد. تک تک شما موثرید؛ ولو با یک کامنت و لایک/  

و اما دوم.

دوست و آشنا و فامیل و نزدیکان ما دشمن ما نیستند. ولو خطای فاحش کنند. به نزاع در شبکه های اجتماعی نگاه نکنید که انقدر ادبیات ها بی رحمانه و تند و زننده و ویرانگر دارد. گفت وگو با دوست و آشنا و خانواده صرفا باید دوستانه و صمیمانه و خالصانه و خاضعانه و دلسوزانه باشد.

با این دو مقدمه یک اصل مهم را توجه کنید:

هدف اصلی از تذکر دادن و روشنگری تنها یک نفر در یک گروه که پست غلط منتشر کرده نیست. بلکه هدف دیگرانی اند که تماشاچی هستند و ممکن است هیچ واکنشی هم نشان ندهند اما اثر بگیرند. پس اگر سکوت کنید نه یک نفر و بلکه یک جمع به خطا می افتد.

اما چه کنیم؟ کجا ورود کنیم و کجا سکوت؟

یکم. توجه کنیم که کسی که روشنگری می کند نباید تنها به عنوان مخالف خوان شناخته شود. خیلی وقت ها تائید کنید. حرف درست را از دیگر اعضای گروه تائید و ارج نهیم. ما عمدتا عادت کردیم که تنها نقد کنیم.

دوم. متن های خوب منتشر کنیم. متن هایی که کمک میکند نظام ذهن دیگران آماده و پخته شود. متن هایی که نظام ارزشی انقلاب اسلامی را به جهت استدلالی و عاطفی در دیگران تقویت می کند.

سوم. نقد بدون تعریض و کنایه داشته باشید. بدون اینکه پاسخ مستقیم به دیگری دهید متن هایی را در پاسخ منتشر کنید که اعضای گروه بتوانند استفاده و مطالعه و خودشان مقایسه کنند.

چهارم. در انتقاد مستقیم، لحن و ادبیات و بیان تان کاملا دلسوزانه و دوستانه باشد. اصلا به احتجاج و خدای ناکرده دلخوری ورود نکنید. توجه داشته باشیم هدف پیروزی من و شما نیست. هدف اقناع و انتقال پیام و روشنگری است.  

پنجم. کار جمعی انجام دهید. برخی مواقع لازم است دیگران را هم با خود خارج از گروه همراه کنیم. لازم نیست همه موارد را ما بگوئیم. پسرخاله و دختردایی و دوست و آشنا و غیره هم باید در این حرکت جبهه ای همراه شوند. شاید یک جا باید مادر بزرگ تذکر دهد.

ششم. حین جهاد تبیین صله رحم  و رفاقت را تقویت کنید. اگر از کسی اشکال گرفتید رابطه تان را با آن فرد تقویت کنید. کمک کنید احساس کند واقعا دوستش دارید.

هفتم. از همه مهمتر به ظرفیت گروه نگاه کنید. برخی موضوعات از ظرفیت گروه خارج است. شاید لازم باشد از برخی مسائل گذشت و عبور کرد. اما خط قرمز داشته باشید. خط قرمز تان را برای خودتان از پیش تعیین کنید.

اصل انقلاب اسلامی. اصل ولایت فقیه. اصل حرمت امام جامعه. اصل حریم امام وشهدا. ..

راهبرد های انقلاب اسلامی مثل اقتصاد مقاومتی و تولید داخل و امیدآفرینی و احساس عزت ملی و ...

اینطور هم نشود که اگر تنها توهین به رهبری بود رگ گردنتان بیرون بزند. دقت کنید کار به اینجا خیلی وقت ها نمی کشد. در جنگ ذهنی، آنقدر اطلاعات غلط کنار هم می چینند که لازم نیست صریحا ضدرهبری باشد، بلکه وقتی به خودتان می آئید احساس می کنید مدیریت رهبری مدبرانه نیست. خیلی از ریزش های انقلاب در همین نقطه است.

برای این بخش به عملیات رسانه ای ضدانقلاب نگاه کنید. هرجا ضدانقلاب عملیات کرد حساس شوید و برای روشنگری در این نقطه اهمیت قائل باشید. این حوزه ای است که یک روز واکسن است یکروز سوریه و یک روز ورزش زنان و یک روز حجاب و غیره.

هشتم و در نهایت اینکه

هم به سن و سال و جایگاه خودتان در جمع های دوستانه و خانوادگی توجه کنید و هم به سن و سال و جایگاه مخاطب. هر ادبیاتی برای پسر خاله ۱۸ ساله تان بکار می برید برای داماد میان سال ۴۰ ساله بکار نبرید. خاصه برای ریش سفید و بزرگترها و غیره.

مهترین دغدغه ما رسانه ای ها شناخت مخاطب است. شما این امتیاز را دارید که مخاطب را در گروه های فامیلی و دوستانه دقیق می شناسید. با هرکس متناسب با علاقه و فهم و سطح و انگیزه و شناخت خودش سخن بگوئید.

انقدر به ذهنم میرسید.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.