چالش مدیریت از مسائل اصلی و چه بسا اولویت دار کشور است. بی تردید ریشه بسیاری از مشکلات اقتصادی و فرهنگی و غیره در همین حوزه است. واقعیت اینست که ما نتوانستیم به نسبت نیاز کشور و تغییرات محیطی و اقتضای زمانی مدیر تربیت کنیم.
ما از راهپیمایی اربعین، مانور شیعی و بلکه نهضت آزادی‌خواهان جهان را می‌فهمیم. حماسه‌ای چشم‌پرکن که به‌ناچار و از سر انفعال رسانه‌های مستکبر دنیا آن را سانسور می‌کنند. این پیام حماسی، معناست.
در دیدار حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای با مدیران رسانه‌ها چند نکته را مختصر و کوتاه که در ادامه می‌آید.
فساد سیستمی در ایران واقعیت ندارد. البته فساد در ساختار داریم. فساد در قوانین هم داریم. طبیعی هم هست. خطا در قانونگذاری و خطا و تخلف فرد در ساختار قابل کتمان نیست. همین اخبار نشان می‌دهد فساد سیستمی نیست.
شکوه این انتخابات به بلوغ سیاسی یک جامعه است. به احساس مسئولیت جامعه‌ای که بسیار جلوتر از گروه‌ها و جریانات سیاسی است. این دستاورد را نباید دست‌کم گرفت.
اگر رأی‌دادن فایده داشت اینقدر بیکاری نبود یا خودرو چنان نبود و غیره. اما واقعا رأی دادیم چی شد؟
برای اصلاح و رشد و تقویت وضع موجود نیز تنها راه‌حل مشارکت است.
فوتبال ورزش است؛ برد و باخت دارد؛ اما ملت ایران با غیرت و استقامت و تلاش، مکر دشمن در تقابل و ضدایرانی کردن علم و هنر و ورزش و غیره را به خودشان برمی‌گردانند و البته در این مسیر و با این نیت، ببرند یا ببازند پیروزند. فوتبال سیاسی یعنی همین؛ فوتبال به مثابه مبارزه.
ابزار نهایی خناسان برای قهر مردم با صندوق رأی چیست؟
حوادث اخیر فرصت است؛ سبک تحلیل را با رهبری انقلاب تطبیق دهیم.
در شرایطی که دشمن شب و روز تلاش می‌کند با بزرگ‌نمایی نقص‌ها و سیاه‌نمایی، مردم را از آینده کشور ناامید سازد، نقش اصلی نهادهای حاکمیتی، بیان هنرمندانه اقدامات، پیشرفت و البته اعتراف صادقانه و صمیمانه به نقص‌هاست.
ماجرای این امامزاده شنیدنی است، اینجا زیارتگاه هفت دختر از نوادگان موسی‌بن‌جعفر(ع) است.
خون بهترین‌های این مردم را بر زمین ریختند اما از انتقام مهم‌تر فهم درست از انتقام است؛ چه چیز را می‌خواهیم مطالبه کنیم؟
در مرور قصه 9دی دقت کرده‌اید؟ مردم کجا جدا شدند؟ وقتی باطن آن شعارها و ادعاها مشخص شد... این باطن چه بود؟
هک بنزین را چطور تحلیل می کنید؟ چرا بنزین؟ این بار دوم است که سراغ هک جایگاه‌های سوخت رفته‌اند. بنزین چه می کند؟
امروز روشن شده است پشت پرده جریان تهدید و فحاشی چه کسانی بوده‌اند. با این همه وظیفه افراد در شبکه‌های اجتماعی چیست؟ اولا مقهور این صحنه‌سازی رسانه‌ای نشوند و دوم تلاش کنند این مارپیچ سکوت را به نفع انتشار حقایق بشکنند تا دیگران احساس اقلیت نکنند.
این روزها نیز کمپین صادق بوقی راه افتاده است و ضدانقلاب همچنان فکر می‌کند این شادی مردمی نافرمانی مدنی و تقابل با جمهوری اسلامی است.
رهزن‌های رسانه‌ای همچنان در ایران مشغول کارند اما دروغ‌هایشان باور نمی‌شود؛ چرا؟
امید به پیروزی این نیست که صرفا لوازم و مقدمات شکست دشمن فراهم باشد. اگر چنین باشد هرطور حساب کنید، اعداد صهیونیست‌ها بیش از این مردم مظلوم است، اما آنچه امید می‌سازد، قدرت ایمان است.
روزی که آرمیتا به سلامت به خانه برگردد دوست و دشمنش را به روشنایی خورشید خواهد یافت. او خواهد دید جماعتی را که کرکس‌وار بر سر جسم نحیف او نشستند تا دکان بر سرخونش علم کنند.
