
سرویس حاشیه نگاری: روز ششم جشنواره برای اهالی رسانه طعم دفاع مقدسی داشت که آغازگر این جریان هم «سرو زیر آب» محمدعلی باشه آهنگر بود. فیلمی انسانی با ریتمی نسبتا کند که مانند سایر آثار کارگردان نگاه متفاوتی به جنگ و دفاع مقدس دارد. ماجرا در معراج شهدای مرکزی در سالهای پایانی جنگ روایت میشود. ماجرای شهدای گمنام و چشم به راه خانوادههایی که جوانان رشیدشان را به جبهه فرستادهاند و حالا به چند تکه استخوان هم راضی هستند.
جالب اینجاست که کارگردان در نشست خبری از سختیهای ساخت اینگونه آثار گلایه دارد از جمله از ممیزیهای سلیقهای که حتی به انتخاب نام سیاوش، جهانگیر و جهاندار برای شهدا هم اشکال وارد میکند و منجر به ۱۶ بار بازنویسی فیلمنامه میشود!
دومین اثر روز ششم جشنواره در پردیس سینمایی ملت «تنگه ابوقریب» بود. فیلم دفاع مقدسی دیگری که در جشنواره امسال حضور دارد. بهرام توکلی که او را بیشتر با آثار شبه روشنفکرانهای از جمله «آسمان زرد کم عمق» میشناسیم این بار تجربهای متفاوت را بر روی پرده سینما به نمایش میگذارد. این فیلم اما بر خلاف «سرو زیر آب» کاملا در میدان جنگ میگذرد. تا چشم کار میکند تیر است و ترکش و تانک. نماهایی که این روزها کمتر در سینمای دفاع مقدس میبینیم به کمک بهرام توکلی آمدهاند تا مقطعی را روایت کند از روزهای پایانی جنگ که در میان حوادث آن روزها در تاریخ گمشده است. روایت پایمردی گردان عمار لشگر ۲۷ که برای حفظ تنگه ابوقریب جان خود را کف دست قرار دادند و ایستادند. فیلم به این اندازه موفق هست که وقتی در تیتراژ پایانی اسامی شهدای گردان عمار بر پرده جشنواره فیلم فجر نقش میبندد خبرنگاران و منتقدین با غرور تشویقشان کنند.
آخرین فیام به نمایش درآمده در روز ششم جشنواره برای اهالی رسانه «اتاق تاریک» سید روح الله حجازی بود. حجازی سوژه جالب و نسبتا تازهای را برای فیلمش انتخاب کرده بود و سعی داشت با روایتی آرام آن را به سرانجام برساند. نشست خبری فیلم اما مهمتر از خود فیلم بود. کارگردان فیلم در پاسخ به خبرنگار مشرق، رسانههای اصولگرا را متهم به تخریب فیلمها و نقدهای غیر منصفانه کرد که همین موضوع با واکنش برخی خبرنگاران روبرو شد.