فاصله فعالیت مساجد با فرهنگسراها و سرای محلات باید کم شود

سرویس حاشیه نگاری: در آستانه برگزاری انتخابات شورای شهر گفتگویی داشتیم با حاج مجتبی شاکری عضو شورای شهر تهران و رئیس کمیسیون فرهنگی این شورا پیرامون مصوبات و اقدامات فرهنگی شواری شهر در سالی که گذشت. این گفتگوی خواندنی را در ادامه خواهید خواند.

جناب شاکری باتوجه به حضور شما در چند دوره شورای شهر تهران و همچنین عهده‌دار بودن مسئولیت رئیس کمیسیون فرهنگی شورا ،اقدامات فرهنگی شورای شهر در دوره قبل چگونه بوده و چقدر به مسئله فرهنگ در جامعه اهمیت داده است؟

من چون هم عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی و هم رئیس کمیسیون فرهنگی هستم با موضوع فرهنگ و نقش آن در شهر بیشتر سروکار دارم. ما نزدیک به ده درصد از بودجه شهرداری را برای هزینه‌شدن هم در بخش کاربردی فرهنگی و هم نرم‌افزاری فرهنگی در آن اخصاص دادیم و تلاش بر این شد که در این دو بخش کار بخوبی پیش برود.

کارهایی که در گسترش فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ و سرای محلات انجام شد به عنوان کالبدی که می‌تواند برنامه‌های فرهنگی را در خودش جا دهد، پیشرفت بسیار قابل توجهی داشت.

برنامه‌هایی که در زیباسازی که به نوعی هویت‌های فرهنگی را هر روزه مقابل مردم قرار می‌دهد و پیام‌های مشخصی را در زوایای مختلف سبک زندگی و در مسائل فرهنگی قرار می‌دهد  هم بخش دیگری از عملیات فرهنگی بود که در این دوره صورت گرفت.

در بخش‌های گردشگری و ظرفیت‌های میراثی که در تهران وجود دارد برنامه‌های خوبی صورت گرفت که  با هزینه‌ خود شهرداری تهران انجام شد و شهروندان می‌توانستند از نقاط گردشگری و تفریحی و میراثی تهران بازدید کنند و یک نوع تهران‌شناسی را بتوانند رقم بزنند.

در عرصه مد و لباس که مورد تاکید مقام معظم رهبری بود جلسات متعددی را همراه با وزارت ارشاد و تولیدکنندگانی که بودند برقرار شد و بنا شد که نمونه‌هایی از حجاب اسلامی تولید شود و کارهایی هم در این زمینه شکل گرفت.

مواردی که فرمودید درست است ولی این اقدامات فرهنگی شما چقدر در تهران تاثیر گذاشته است؟ نکته دیگر اینکه در بحث موضوعات خانواده و مسجد چه اقداماتی داشته‌اید؟ اقداماتی که تاثیر عینی و ملموس در جامعه داشته و صرفا اعلام آمار و ارقام نباشد.

این نکته‌ای که فرمودید خیلی نکته مهمی است ما ممکن است فهرستی از عملکردها را بیان کنیم و بعد نسبت به تغییر وضعیتی که مورد نظرمان است ببینیم که به آن حقیقت مورد نظر نرسیدیم و به آن مطلوب نرسیدیم. مخصوصا در بحث آسیب‌های اجتماعی که به نوعی مقابله با آسیب‌هاست یک موقع است که ما ترویج فرهنگ می‌کنیم و یک وقتی کار مقابله با آسیب‌های اجتماعی می‌کنیم.

در کنار آسیب‌های اجتماعی ما به ریشه آسیب‌ها که می‌رسیم می‌بینیم آنهایی که آسیب‌زا هستند مشکل اشتغال، مشکل مسکن، مشکل خانواده و مسائل داخلی خانواده دارند آنها مطالبی است که ورود شهرداری تهران نه مجاز است و نه جزو ماموریتش است. یعنی ایجاد مسکن به جای دیگری برمی‌گردد. دولت در این زمینه باید سیاست‌های خودش را اعمال کند اگرنه این آسیب‌ که ما ریشه آن را بدست آوردیم که به اشتغال و مسکن و به نبود معیشت کافی در خانواده برمی‌گردد، شهرداری نمی‌تواند اینها را تامین کند و لذا عملی هم که انجام می‌دهد آن عمل در جای خودش بعنوان اینکه احساس مسئولیت کرده است کار خوبی است ولی در کنارش باید بخش های دیگر هم کارخودشان را انجام دهند تا این حرکت تکمیل گردد.

شهرداری تهران حق ورود به خانواده ندارد ولی برنامه‌هایی می‌تواند در سرای محلات و فرهنگسراها بگذارد که مردم با سبک زندگی مناسب آشنا شوند. ما خودمان تلاش کردیم نکته بسیار مهمی که در فاصله بین مسجد و سرای محله‌ها و فرهنگسراها است، اینها کاسته شود یعنی هر چقدر ما به طرف محورشدن مسجد برویم برایمان مفید است. هر چقدر فرهنگسراها و سرای محلات را از مسجد جدا کنیم برای ما ضرر دارد.

در جلسه‌ای با حضور حاج آقا قرائتی قرار شد چهارصد مسجد را در یک دوره پنج ساله بسازیم.  من در یک طرحی خطاب به آقای قالیباف نوشتم که شما بیایید؛ ما در کنار سرای محلات مساجدی در مقیاس‌های  محلی بسازیم، این کار چند خاصیت دارد و سرای محله می‌تواند به نوعی مکمل مسجد شود و می‌توان از امکانات و از برنامه‌‌های آن بر ای برنامه‌های تحت نظر مسجد بهره‌برداری کرد.

الان مسجدهای ما رونق کامل‌شان را ندارند چون ما بسیاری از مسائل و فعالیت‌های فرهنگی را در سرای محله آوردیم یعنی مساجد فقط برای نماز شدند در حالی که مساجد همیشه نقش چند وجهی داشتند. این جداسازی نقش‌ها موجب شده است که مساجد مقداری کم‌رمق شوند.