شعر آیینی برگرفته از آموزه های دینی است

به گزارش حلقه وصل، محمدعلی مجاهدی که در سوگواره شعر امام حسن مجتبی(ع) که شب گذشته در سالن همایش مرکز فقهی ائمه اطهار برگزار شد سخن می گفت، با اشاره به ویژگی های شعر آیینی، اظهار کرد: اگر شعر آیینی را به یک پازل موضوعی تشبیه کنیم، با اشعار فراوانی روبرو هستیم که عناوین خاصی دارند؛ مانند شعر توحیدی که سه زیر مجموعه شعر نیایشی، شعر ستایش و شعر پرستش دارد و هم چنین شعر اخلاق و معرفت، شعر رهایی که در آن دو مقوله فردی و جمعی مطرح است که در بحث فردی اساس همان است که در روایات بیان شده است که، «علیکم بالجهاد الاکبر» که اشاره به  تهذیب نفس دارد.

وی افزود: بسیاری از معارف دینی ما در شعر فارسی انعکاس پیدا کرده است و از این جهت هم تأثیر گذار است و هم می تواند جنبه تعلیمی داشته باشد و چون این خودسازی ها انسان را از چنگ اهریمن و نفس حیوانی نجات می دهد، عنوان رهایی می یابد.

دبیر شعر آیینی کشور، ظلم ستیزی یک جامعه را در گرو پایبندی به آموزه های دینی دانست و خاطر نشان کرد: در بخش جمعی، اگر یک ملت، یک جامعه مسلمان، به آموزه های دینی و وحیانی عمل کند، پایبند باشد و رفتارش مؤمنانه باشد، این جامعه ظلم ستیز خواهد بود و وجود هیچ بیگانه ای را در ساحت فرهنگ خود برنمی تابد؛ با ابرقدرت ها و خودکامه های جهانی کنار نمی آید، هر جامعه ای که این خط مشی را داشته باشد به مقام حریت و رهایی می رسد.

شعر ولایی و آسیب های موجود

مجاهدی، با اشاره به جایگاه شعر ولایی، تصریح کرد: شعر ولایی؛ آموزه هایی که از ذوات مقدس معصومین در زمینه تربیت، اخلاق و مسائل اجتماعی است را در خود جای داده که همه آن ها راهگشاست و ما می توانیم به عنایت همین آموزه ها، محتوای شعر آئینی را به غنای مطلوب برسانیم.

وی افزود: در شعر ولایی ما با ذوات اهل بیت، انبیای الهی و اولیای خداوندی سر و کار داریم که شامل شعر نبوی، علوی، فاطمی، عاشورا، بقیع، رضوی و شعر مهدوی و اهل بیتی می شود.

این پیشکسوت شعر آئینی، خط قرمز شعر آئینی را بحث ربوبیت الهی دانسته و تأکید کرد: خط قرمز ما در شعر ولایی؛ مقام الوهیت خداوندی است، ما نباید و نمی توانیم  اهل بیت را به مقام ربوبیت و الوهیت برسانیم، چرا که شرک و کفر است و این در حالی است که ذوات مقدس اهل بیت از بندگان زبده و مقرب خداوند هستند که در مقام عبودیت به مرتبه ای از کمال رسیده اند که ما دسترسی به آن مقام را نداریم.

رویش ها و ریزش های شعر آئینی

دبیر شعر آیینی کشور، با اشاره به رویش ها و ریزش های شعر آیینی بعد از انقلاب، اذعان کرد: بعد انقلاب شاهد رویش های چشمگیری در عرصه شعر آیینی بوده ایم و در این زمینه آثاری آفریده شده است که در آثارکهن شعر آیینی جای آن ها خالی بود و در کنار رویش های غیر قابل تردید، ریزش هایی هم داشته ایم که نه تعمداً، بلکه بخاطر نا آگاهی از فرهنگ گران سنگ عاشورا که دارای ابرواژه ها و واژه های کلیدی انسان سازی است، می باشد که ما به جای این که سراغ آن ها برویم به سراغ برخی واژه های ذلت بار و تعابیر ناخوشایند که قطعاً ذوات مقدس اهل بیت ع  از شنیدن و دین این آثار ناخشنود می شوند، رفته ایم.

وی افزود: برداشت های نادرست، لطمه به اساس و کیان و اعتبار شعر آیینی زده و بهانه دست وهابیت و دشمنان می دهد؛ اگر ما دست به قلم می بریم و می خواهیم در طیفی که مورد عنایات حضرات است باشیم، باید حداقل معرفت را نسبت به این عزیزان داشته باشیم؛ زندگی نامه این عزیزان را به دقت خوانده باشیم؛ منابع دست اول ولایی را مرور کرده باشیم؛ نه اینکه بسنده کنیم به گفته ها و شنیده ها و آن ها را تکرار کنیم.

 مجاهدی در پایان خاطر نشان کرد: آگاهی بخشی وظیفه روحانیت آگاه و بصیر در وهله اول و بعد اهل فرهنگ و ادب، اهل قلم و هم چنین اصحاب دانش است و ما باید در این مسیر گام برداریم و هم چنین لازم است در پایان، تشکر ویژه ای از مرکز فقهی ائمه اطهار و آیت الله فاضل لنکرانی داشته باشم که همواره حامی ما در اجرای این برنامه ها بوده اند و میزبانی این سوگواره را پذیرفته اند که پیامدهای بسیار زیاد روحی اخلاقی و دینی را به دنبال داشته است.