به گزارش حلقه وصل، «مسعود اکبری» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
جناب آقای روحانی، رئیس‌جمهور محترم- ۷ اردیبهشت- در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفت:«اگر کسی خودش را در برابر کرونا ببازد این کرونا پُررو می‌شود، مانند این ابرقدرت‌ها؛ شما در برابر ابرقدرت‌ها خود را ببازید او پررو می‌شود اما اگر با نشاط بایستید فرار می‌کند، رفتار کرونا مشابه آنها است».
به اذعان اندیشکده‌ها و تحلیلگران غربی، تحریم‌های آمریکا علیه ایران اکنون به سقف خود رسیده است. به همین دلیل مدتی است که آمریکا برای خالی نبودن عریضه، «تحریم‌های نمادین» را در دستور کار خود قرار داده است. تحریم اعضای شورای نگهبان در اسفند سال گذشته یکی از جدیدترین مصادیق تحریم‌های نمادین است. به همین خاطر بود که آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان در واکنش به این اقدام آمریکا به کنایه گفت:« ما را تحریم کردند، حالا من فکر می‌کنم که این همه پول که در صندوق‌های آمریکایی داریم را چه کنیم، بعد هم ما نمی‌توانیم دیگر برای جشن‌های کریسمس به آمریکا برویم!».
صاحبنظران تاکنون به دفعات با دلایل فنی و کارشناسی تاکید کرده‌اند که «تحریم خارجی»(تحریم‌های آمریکا و شرکایش علیه ایران) حداکثر ۲۰ الی ۳۰ درصد در ایجاد وضع موجود اقتصادی در کشور تأثیرگذار است. این در حالی است که ۷۰ الی ۸۰ درصد مشکلات اقتصادی در کشورمان، ناشی از «تحریم داخلی»(سوءمدیریت) است.
اما نکته قابل تأمل اینجاست که در بخشی از افکارعمومی، این‌گونه جا افتاده است که عامل اصلی ایجاد وضع موجود اقتصادی، «تحریم خارجی» است. علت چیست؟! چرا بخش قابل اعتنائی از مردم تصور می‌کنند که عامل اصلی مشکلات اقتصادی در کشور، ناشی از تحریم است؟!
«ریچارد نفیو» که وی را معمار تحریم‌های ایران لقب داده‌اند، سال گذشته در کتاب خود با عنوان «هنر تحریم ها» نوشت:«تحریم به‌عنوان ابزار استراتژیک در دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده، نه امری صرفا فنی، بلکه بیشتر هنر تصمیم‌گیری و به کار گرفتن خلاقانه ابزارهای مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است».
در حقیقت، این بار روانی تحریم است که ضربه اساسی را می‌زند؛ چرا که بعد اجرایی و فنی تحریم در میدان توان چنین تاثیرگذاری را ندارد. نفیو در این کتاب اذعان می‌کند که آمریکا همزمان با تحریم اقلام مختلف، واردات کالاهای لوکس به ایران را از تحریم مستثنی کرد تا به «احساس اجتماعی تحریم‌شدگی» بیشتر دامن بزند. در بخش دیگری از این کتاب تصریح شده است که در سال‌های گذشته افزایش قیمت مرغ در ایران- که هدف تحریم‌ها نبوده است- به افزایش فشار تحریم‌ها کمک کرد.
ریچارد نفیو که از فرماندهان و طراحان عملیات در جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران است در بخش دیگری از کتاب هنر تحریم‌ها، صراحتا اذعان کرد که آمریکا در سال‌های گذشته، «واردات برخی اقلام به ایران را منع نکرد تا ذخیره ارزی کشورمان با سرعت بیشتر و زودتر تحلیل برود».
همانطور که نفیو نیز صراحتا اذعان کرده است، آنچه که تاثیر ۲۰ الی ۳۰ درصدی «تحریم خارجی» را در افکارعمومی، عامل ۱۰۰ درصدی جا می‌اندازد، «تحریم داخلی» و به عبارتی، سوءمدیریت است. اما متاسفانه دولتمردان، بارها و بارها این مسئله بدیهی را انکار کرده‌اند.
«محمود واعظی» رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور- ۳۰ فروردین- در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:«تحلیل برخی مشکلات اقتصادی کشور، بدون در نظر گرفتن تحریم‌های دو سال اخیر کتمان واقعیت‌های آشکار و از آن بدتر مغالطه نشاندن معلول به جای علت است...تبرئه کامل تحریم‌ها و تحریم‌گران در مشکلات فعلی اقتصادی کشور و نسبت دادن همه مشکلات به دولت، کاری است که حتی دشمنان هم نمی‌کنند».
«اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس‌جمهور نیز- آذر ۹۸- گفت:«هر روز فشار آمریکایی‌ها بر جمهوری اسلامی ایران و فعالان اقتصادی اضافه شده است...آمریکایی‌ها مرتب فشار وارد کرده‌اند و حتی کشورهای دوست ما هم جرات خرید نفت از ما را ندارند...آمریکایی‌ها مهم‌ترین محصولات صادراتی مثل پتروشیمی را شناسایی کرده‌اند و آنها را در لیست تحریم قرار داده‌اند... همچنین کل شرکت‌های حمل‌ونقل دریایی در ارتباط با ایران و همچنین بیمه‌ها که کشتی‌ها را بیمه می‌کنند، تحریم کرده‌اند و کل نظام بانکی کشور را تحریم کرده‌اند و به‌معنای واقعی تمام گلوگاه‌های فعالیت اقتصادی کشور را در طول یکی، دو سال گذشته بسته‌اند».
آقای روحانی در اظهارنظر اخیر خود تاکید کرده است که «اگر کسی خودش را در برابر ابرقدرت‌ها ببازد؛ آنها پررو می‌شوند». با کمال تأسف باید گفت که اظهارات آقایان واعظی و جهانگیری و اظهارات متعدد دولتمردان و از آن مهم‌تر، ریل گذاری دولت روحانی در سیاست خارجی در ۷ سال اخیر، مصداق بارز «خودکوچک بینی در مقابل ابرقدرت‌ها» است.
نظریه اقتصاد مقاومتی، به درستی بر این نکته تاکید دارد که اگر مشکلات و تحریم‌های داخلی حل شود، تحریم‌های خارجی نمی‌توانند برای کشور مشکل جدی ایجاد کنند و ما می‌توانیم مسیر پیشرفت را با وجود تحریم خارجی ادامه دهیم و حتی اگر مشکلات و تحریم‌های داخلی برطرف شوند، با توجه به هزینه سنگینی که تحریم‌های خارجی برای تحریم کنندگان دارد، مسئله تحریم خارجی نیز حل می‌شود؛ چراکه تحریم‌کنندگان را به نتیجه لازم نمی‌رساند.
خودباوری، یقین به وعده الهی، بی‌اعتمادی به دشمن، اعتماد به نیروهای جوان، مومن، متخصص و انقلابی، اهتمام به اجرای اقتصاد مقاومتی و مجاهدت شبانه‌روزی از جمله فاکتورهایی است که دشمن مستکبر و زیاده‌خواه را ناامید می‌کند.
همانطور که جناب آقای روحانی به درستی به پرهیز از خودباختگی و اجتناب از خودکوچک‌بینی در مقابل دشمن تاکید کرده‌اند، دولت محترم باید در فرصت باقیمانده، این رویکرد را در عمل و به خصوص در حوزه سیاست خارجی، به مرحله اجرا برساند.