تاریخ انتشار:
00:39 - 14 شهریور 1395
کد خبر: 18117
برشی از کتاب «ققنوس و آتش»؛
تهران: شهید شکری‌پور و حفظ کرامت دوستان
تابستان‌ها، رضا کار می‌کرد. پول در می‌آورد. همیشه هم دست به جیب بود. کسی نیاز داشت، بهش می‌داد. نمی‌بخشید. می‌گفت: «قرضه اگر داشتی، برگردون» نمی‌خواست کرامتشان از بین برود.
به گزارش حلقه وصل، در خاطره ای درباره شهید رضا شکری‌پور آمده است:
شب‌های دوشنبه و پنج‌شنبه توی سپاه اعلام می‌کرد: «روزه‌گیراش اسمشون را بدن مسئول شب، تا تدارک سحر ببینیم.»
می‌گفت: «این چیه هر کس برای خودش سحری می‌خوره؟»
سحر که می‌شد، همه را جمع می‌کرد دور یه سفره تا دل‌هایشان به هم نزدیک‌تر بشه.
تابستان‌ها، رضا کار می‌کرد. پول در می‌آورد. همیشه هم دست به جیب بود. کسی نیاز داشت، بهش می‌داد. نمی‌بخشید. می‌گفت: «قرضه اگر داشتی، برگردون»
نمی‌خواست کرامتشان از بین برود.
رضا یه دوچرخه تازه خریده بود؛ با پول کارگری. همون روز اول گفت: «بازی کنید، عصری بیاریدش در خونه»
نامردی نکردیم! هفت نفری سوار دوچرخه شدیم. راننده ناشی بازی درآورد. با سر رفتیم توی کانال آب. از دوچرخه هم یه چرخ ماند و یه فرمان کج. رفتم خانه‌شان. آمد جلوی در. دیدسرم باندپیچه. هول کرد: «چی شده؟ بقیه کجان؟»
گفتم: بیمارستان
رضا گفت: «وایسا که اومدم.»
گفتم: رضا دوچرخه ت ...
گفت: «بی‌خیال! فدای سرتون!»
کتاب ققنوس و آتش.ص8 و 29
لینک کوتاه خبر:
hvasl.ir/news/18117
حلقه وصل را در پیامرسانها دنبال کنید