آرزوهای فعال کشمیری جهان اسلام؛ از ترجمه مستند «روح‌الله» تا سخنرانی رحیم‌پور در کشمیر

سرویس معرفی: كشمير به عنوان «ايران صغير» در شعر اقبال لاهوري و ديگران معرفي شده است و مردم آنجا به ايرانيان علاقه خاصي دارند. دو چيز از ايران به كشمير رسيده است: يكي دين و دوم فرهنگ. از لحاظ رنگ و نسل، كشميري‏ها بالاخص ساكنان و آدمي كشمير، شبيه ايراني‌ها هستند. كل سادات كشمير، بلا استثناء ايراني هستند. لذا از لحاظ دين و فرهنگ، كشمير به ايران صغير معروف شده است.

قلبی حسین رضوی از فعالان فرهنگی کشمیر است و در راه آرمان‌های انقلاب اسلامی در این سرزمین فعالیت زیادی انجام می‌دهد. سخنان کوتاه او درباره رابطه کشمیر و انقلاب اسلامی که در زمان حیات با حلقه وصل انجام داده است را در ادامه می‌خوانید:

«اكثريت مردم كشمير، عاشقانه طرفدار ایران هستند، مگر اينكه اخيراً وهابي‌ها با فعاليت‌هايي كه مي‌كنند تأثير منفي گذاشته باشند. صدور انقلاب اسلامي ايران در دو جا مشهور است: يكي لبنان و ديگري كشمير.

درباره اثرات انقلاب اسلامي ايران بر كشمير، يكي از اقوام ما، پايان‌نامه‌اي در بيش از 250 صفحه در مقطع كارشناسي ارشد مركز جهاني علوم اسلامي قم نوشت. كشمير، اولين جايي است كه شيعه و سني، بلا استثناء، انقلاب اسلامي را پذيرفته است.

علامه طباطبايي و شهيد مطهري بين تحصيل كرده‌‌های کشمیر شناخته شده هستند. ما حتي يك نفري به نام آقاي دكتر سيدصادق داريم كه دو كتاب درباره شهيد مطهري نوشته است. امام(ره) و مقام معظم رهبري را همه مي‌شناسند. در كشمير بعد از امام(ره) و مقام معظم رهبري، سيدحسن‌ نصرالله و احمدي‌نژاد محبوب و مشهورند. 

سفر آقا به کشمیر

آقاي محمد ابراهيمي، استاد دانشگاه كشمير است كه دكترايش درباره دكتر شريعتي است. حزب‌اللهي، انقلابي و ولايي است اما تزش درباره دكتر شريعتي است. خيلي از طرفدارانش در كشمير گمراه شدند. 
در سال 1360 روزي كه مقام معظم رهبري كشمير تشريف آوردند، بيست و چهار ساعت كشمير بودند.

فرودگاه بود كه بدرقه‌شان مي‌كرديم. جواني آمد و از آقا پرسيد: حاج آقا! شما نظرتان درباره آقاي شريعتي چيه؟ گفتند: مگر چي شده؟ براي چي سؤال مي‌كني؟ گفت: من رفته بودم بمبئي. از يك روحاني كه از ايران آمده بود، پرسيدم نظرتان راجع‌ به شريعتي چيست؟ گفت ايشان مرتد است! رافضي است، اسمش را نبريد!

آن جوان گفت: ما ناراحت شديم. كتاب‌هاي خوبي از ايشان خوانده بوديم. آقا كه اين حرف را شنيد، گفت: نه! آن آقايي كه گفته، درست نگفته است. آقا فرمود: «شهيد شريعتي، شهيد اسلام بود. جوان‌ها نبايد همه كتاب‌هاي ايشان را بخوانند. ايشان اشتباهاتي داشتند. ما در حسينيه ارشاد با ايشان تنگاتنگ ارتباط داشتيم. ايشان هم اواخر فهميده بود كه اشتباه كرده است. اما مرگ به او فرصت نداد. كسي حق ندارد كتاب يا سخنراني او را اصلاح كند اما من به جوان‌ها توصيه مي‌كنم كه همه كتاب‌های ايشان را نبايد بخوانند.» 

آنها که رفته‌اند، آنها که باید بروند

از جمله شخصيت‌هايي كه در اوائل انقلاب به كشمير آمدند مي‌توان به مقام معظم رهبری، استاد محمدتقي جعفري، آيت‏الله مهدوي كني، آیت‏الله موحدي كرماني، دكتر احمدي ـ كه عضو شوراي انقلاب فرهنگي هستند ـ و مرحوم فخرالدين حجازي نام برد.

اگر قرار باشد چند شخصيت ايراني به كشمير دعوت شوند به نظرم يكي‌شان آقاي قرائتي است كه به‌روز و قرآنی دارد صحبت مي‌كند. اگر ايشان بيايد از نظر عقيدتي خوب است. آقاي رحيم‌پور ازغدی هم همين طور. به نظرم اين دو نفر در اولويت هستند. مردم آنجا تشنه سخنراني‌هاي آقاي ازغدي هستند. خصوصاً آن سخنراني‌اي كه ايشان درباره وحدت شيعه و سني در زاهدان داشت. واقعاً اگر آن سخنراني با طلا نوشته مي‌شد، كم است. وحدت بين شيعه و سني و نه حمله مستقيم به وهابي‌ها مورد نياز است. با تكفير كردن آنها كار پيش نمي‌رود. 

ترجمه سریع

اگر فيلم «روح‌الله» و دیگر فیلم‏های تاریخی تلویزیون به زبان اردو دوبله شود، خيلي مؤثر است. سخنراني‏های عمومی آقاي رحيم‌پور هم مفيد است. بعضي چيز‌ها بايد زود و سريع به آنجا ترجمه يا منتقل شود. نظرم دربارة سخنراني‌هاي رهبر معظم انقلاب هم همين است كه بعضي از سخنراني‌ها نبايد 24 ساعت بعد ترجمه شود، بلکه باید بلافاصله ترجمه شوند. 

تربیت مبلغ وهابی

نخستين چيزي كه نهضت‏های آزادیخواه کشمیری را به نابودي كشاند، فقدان رهبري صالح است. اصل مشكل ما همين است. علت‌هاي ديگر سياست نابخردانه پاكستان و حُكام آن، زرنگي و برنامه‌ريزي دولت هند عليه نهضت‌هاي آزادي‌بخش و تفرقه نيروهاي مسلمان كشميري را نام برد. متأسفانه بين مسلمان آنجا، هم شيعيان و هم اهل تسنن، تفرقه است. گروه‌گرايي زياد است. شخص‌پرستي زيادست.

ما الآن خطري كه در منطقه داريم از نظر فعاليت‌هاي وهابي و آمريكايي‌هاست. وهابي‌ها در منطقه خيلي فعال شدند، مدارس دارند، مساجد دارند. پول زيادي هم خرج مي‌كنند. دولت هند هم جلويشان را نمي‌گيرد و آزادند. وهابي‌ها از هر خانواده‌اي يك بچه‌ را مي‌گيرند و مبلغي را ماهانه به پدرشان شهريه مي‌دهند. آنها را به ديوبند مي‌فرستند و بعد از مدتي يك مبلغ وهابي از او مي‌سازند. اين خطر جدي براي كشميري‌هاست، مشكلي كه تا به‌حال هيچ علاجي براي آن نشده است.»