از این رو، به نظر می رسد که حداقل به 5 دلیل عمده و محوری، خروش جوانان سوری برای آزادسازی وطن نزدیک است.
یک: تبدیل شدن سوریه به جولانگاه تروریست هاگروه تروریستی تحریرالشام و طیفی از دیگر گروه های تروریستی که در نتیجه تحولات مدت اخیر بر سوریه مسلط شده اند، هر چقدر هم که تلاش کنند تا در ظاهر خود را میانه‌رو و غیرافراطی نشان دهند، قادر به لاپوشانی ذات و حقیقت خود نخواهند بود. در مدت اخیر، اخبار مختلفی از اعدام های خیابانی و تسویه حساب های شخصی تروریست ها در اقصی نقاط سوریه به گوش رسیده است و در عین حال، اعضای گروه تروریستی-تکفیری داعش نیز آزادنه در بسیاری از شهرهای سوریه حضور پیدا می کنند و ایجاد رعب و وحشت می کنند.
این قبیل رفتارهای تروریست ها به قدری آزاردهنده و مشکل‌زا بوده که به تازگی شیوخ شهر حمص سوریه در بیانیه ای تهدید کرده اند که اگر این وضع ادامه یابد خودِ آن ها مسوولیت امور امنیتی را برعهده خواهند گرفت. از این رو، مردم سوریه و به طور خاص جوانان غیور این کشور تحمل نخواهند کرد که کشورشان به جولانگاه تروریسم و افراطی گری تبدیل شود و آرامش و ثبات از آن دور شود.
دو: قدرت گیری تکفیری‌ها در خاک سوریه
بسیاری از رسانه های غربی و معاند با ملت سوریه سعی داشته و دارند تا تحولات مدت اخیر در این کشور را صرفا سوری ارزیابی و تصویرسازی کنند. این در حالی است که اکنون در سوریه شاهد حضور تروریست هایی از اقصی نقاط جهان هستیم. این مساله ای نیست که مردم سوریه با آن کنار بیایند. به بیان ساده تر، در دراز مدت، سوری‌ها حاکمیت تروریست های خارجی و قدرت گیری آن ها در کشورشان را نخواهند پذیرفت.
در این رابطه، نکته قابل تامل این است که صهیونیست ها در بحبوحه بمباران مناطق مختلف سوریه در روزهای اخیر، اداره ثبت احوال این کشور در دمشق را نیز هدف قرار داده اند. گویی آن ها از افشای هویت بسیاری از تروریست هایی که اکنون در سوریه حضور دارند(هویت غیرسوری آن ها) و قرار است به زعم خود در سازوکارهای آتی حکمرانی این کشور حضور داشته باشند و فعالیت کنند، هراس دارند. از این منظر، جوانان سوری به احتمال زیاد با تشکیل هسته های مقاومت، در مقابل اشفغال سرزمینشان به دست تروریست های چندملیتی که مهره‌های گماشته بازیگران خارجی هستند، خواهند ایستاد.
سه: نابودی اقتصاد سوریه
جریان کنونی حاکم بر سوریه، تخصصی در ایجاد ثبات و آبادانی در سوریه و یا هیچ کشور دیگری ندارند. مردم سوریه سال هاست که با مشکلات عدیده اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. بدون تردید حامیان خارجی تروریست ها نیز تا نقطه ای از آن ها حمایت خواهند کرد و در این رابطه بی حد و حصر کنشگری نخواهند داشت. از این رو، وقتی مردم سوریه ببینند که وضعیت اقتصادی ان ها چندین پله بدتر خواهد شد و در عین حال، منابع و ثروت های خدادای این کشور نیز در راستای تامین منافع خودِ مردم این کشور هزینه نمی شوند، علیه سازوکارهای حکمرانی جدید در این کشور دست به خروش و قیام خواهند زد.
دلارهای قطری و ترکیه ای و حتی آمریکایی، تا جایی می توانند بحران اقتصادی در سوریه کنونی را تسکین دهند و خیلی زود ناتوانی تروریست ها و معارضین مسلح حاکم بر سوریه در سروسامان دادن به اقتصاد سوریه آشکار خواهد شد. معادله ای که موجی از ناامنی های تازه را در سوریه ایجاد می کند و ایستادگی در برابر تروریست‌های تکفیری در میان جوانان سوری را تشویق و تحریک می کند.
چهار: مقابله ملت سوریه با دخالت های خارجی
بر کسی پوشیده نیست که سوریه کنونی به محلی برای مداخلات خارجی گسترده تبدیل شده است. از یک سو رژیم اشغالگر قدس بخش های قال توجهی از جنوب سوریه را اشغال کرده و گزارش های رسمی حاکی از این هستند که این رژیم بیش از 90 درصد از استان قنیطره سوریه و البته بخش هایی از استان درعا را اشغال کرده و تا نزدیکی دمشق نیز پیشروی هایی را داشته است.
از سوی دیگر، گزارش های مختلفی از نیات جاه طلبانه ترکیه در خاک سوریه و تلاش این کشور برای ایجاد منطقه حائل در خاک سوریه و حتی ضمیمه کردن بخش هایی از سوریه به خاک ترکیه منتشر می شود. در این رابطه، رجب طیب اردوغان به صراحت در موضع گیری هایی مدعی شده که اگر تحولات جنگ جهانی دوم نبود، مناطقی از خاک سوریه نظیر حلب، حما و حمص، اکنون جزئی از خاک ترکیه بودند.
در وضعیت کنونی به عینه می بینیم که ترکیه به خاک سوریه حملات هوایی انجام می دهد و پهپادهای این کشور نیز در خاک سوریه حضور مداوم دارند. ورای همه این ها، تحولات جاری در سوریه و ناامنی در این کشور با پچراغ سبز صریح دولت آمریکا امکان تحقق یافته است. آمریکایی ها همین حالا بیس از 80 درصد از تولید نفت سوریه را به صورت روزانه سرقت می کنند این در حالی است که خودِ مردم سوریه با فقر و ناتوانی اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. مجموع این مسائل در آینده ای نه چندان دور، موجب تحریک جوان غیور سوری و شکل‌گیری هسته های مقاومت در این کشور خواهد شد. موضوعی که می تواند معادلات کابوس‌واری را برای تروریست های حاکم بر سوریه و حامیان خارجی آن ها نوید دهد.
پنج: ناامنی زندگی و نابودی زیرساخت‌های مادی و هویتی سوریه
در نهایت باید گفت که سوریه در مدت اخیر به نحو گسترده ای شاهد هدف قرار گرفتن زیرساخت های مادی و حیاتی خود نیز بوده است. به طور خاص رژیم اشغالگر قدس بیش از 80 درصد از توان هوایی و البته بخش قالب توجهی از توان نیروی دریایی سوریه را با بمباران های بی امان خود نابود کرده و تروریست های تکفیری نیز به دنبال تسویه حساب های قومیتی و دینی و شخصی در خاک سوریه هستند.
در عین حال، ناامنی در خیابان، مدرسه و دانشگاه در کنار اخبار مختلفی از ترور دانشمندان و چهره‌های برجسته علمی سوریه به گوش می رسد. دستورکاری که پیشتر در بحبوحه اشغال عراق توسط اشغالگران آمریکایی و فعالیت سازمان های جاسوسی سیا و موساد در این کشور هم قابل مشاهده بود. از این رو، خروش مردم سوریه و به طور خاص جوانان سوری جهت ایستادگی در برابر این رویه استعماری و دفاع از وطنشان نیز کاملا محتمل و منطقی است.