به گزارش حلقه وصل، «امیل رحمه» از نمایندگان سابق لبنان، امروز (جمعه)، با «محمد جلال فیروزنیا» سفیر جمهوری اسلامی ایران در بیروت دیدار و گفتوگو کرد.
بنابر گزارش خبرگزاری رسمی لبنان «انانای»، دو طرف در این دیدار که در سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت برگزار شده است، درباره اوضاع کلی منطقه و لبنان به گفتوگو پرداختهاند.
بر این اساس، فیروزنیا در این دیدار گفت: «مذاکره جاری در وین درباره مسئله هستهای در جهت مثبتی پیش میرود».
طبق این گزارش، وی همچنین خواستار روزهای خوب برای کشور لبنان شد و از آمادگی تهران برای مشارکت مثبت در هر فرایندی که به این کشور به برون رفت از وضعیت کنونی کمک کند، اعلام آمادگی کرد.
جمهوری اسلامی ایران با توجه به نقض تعهدات آمریکا در برجام که از نخستین روزهای اجرای این توافق در دوران ریاستجمهوری «باراک اوباما» آغاز شد، در دورههای گذشته مذاکرات وین بر دو ضرورت ارائه «تضمین برای ماندگاری توافق» و «راستیآزمایی رفع تحریمها» به عنوان دو خواسته ایران جهت اجرای کامل برجام تأکید کرده است.
هشتمین دور این گفتوگوها هشتم بهمنماه به پایان رسید و بر اساس تفاهم صورت گرفته بین هیأتهای مذاکره کننده ایران و گروه ۱+۴ (آلمان، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین) و هماهنگکننده اتحادیه اروپا در وین مقرر شد هیأتها برای یک هفته تنفس داشته باشند و برای رایزنی و مشورتهای بیشتر به پایتختهای خود بازگردند.
مذاکرهکنندگان کشورهای غربی در هشت دور گذشته از مذاکرات رفع تحریمها در وین تا کنون راهکاری برای پاسخ دادن به خواستههای مکتوب و مدون ایران ارائه نکردهاند و به جای آن با استفاده از تاکتیکهای مقصرنمایی، تزریق اضطرارهای ساختگی به گفتوگوها و طرح خواستههای فرابرجامی سعی کردهاند توپ تصمیمگیری را به زمین ایران بیندازند.
جمهوری اسلامی ایران تا یک سال بعد از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده میدادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران میکنند فرصت دهد برای تحقق این وعده تلاش کنند. بعد از گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام، تهران اعلام کرد با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعدههایشان عمل نکردهاند در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش خواهد داد. کاهش تعهدات ایران ذیل مفاد توافق هستهای برجام صورت میگرفت.
جمهوری اسلامی ایران، بعد از برداشتن ۵ گام برای کاهش تعهدات، سرانجام ۱۵ دیماه ۱۳۹۸ اعلام کرد دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی (شامل ظرفیت غنی سازی، درصد غنی سازی، میزان مواد غنی شده، و تحقیق و توسعه) مواجه نیست.