به گزارش حلقه وصل، یکی از نشانه‌های ضعف آمریکا خروج این کشورها از افغانستان و تصمیم به خروج از عراق است.
آمریکا پس از ۲۰ سال اشغال افغانستان که تبعات منفی زیادی برای افغانستان داشت، سرانجام خاک این کشور را ترک کرد.
در همین حال اصرار آمریکا به بازگشت به برجام علیرغم این که هنوز انعطافی از سوی مقامات این کشور دیده نمی‌شود، نشان دهنده افول قدرتی است که تا پیش از این باعث شده بود بدون هیچ نگرانی از واکنش‌ها و بازتاب‌های بین المللی و تبعاتی که ممکن است دامنگیر واشنگتن شود، خارج شود.
آمریکا در دوران دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین این کشور که این روزها از آینده آمریکا ابراز نگرانی می‌کند، از چندین پیمان بین المللی خارج شد و خروج از برجام یکی از آن پیمان‌ها بود.
اکنون دولت جو بایدن با همه ضعف‌هایی که به خاطر وجود مشکلات عمیق داخلی و خارجی در آمریکا دارد، قصد بازگشت به برجام را در سر می‌پروراند.
همگان می‌دانند که بازگشت به برجام کار پیچیده‌ای نیست.
کافی است آمریکا برجام را امضاء کند، تعهدات خود را اجرا کند و برای باقی ماندن در این پیمان تعهد و تضمین بدهد.
البته شاید طبیعی به نظر برسد که برای یک کشوری که خود را ابرقدرت می‌پندارد دشوار باشد که چنین شروطی را به اسانی بپذیرد، اما اگر می‌خواهد برجام احیاء شود و ایران نیز به تعهدات خود کاملا بازگردد، باید به این شروط تن دهد.
ایران در طول ۸ سالی که برای برجام مذاکره انجام شد و به توافق هسته‌ای رسید، بی کار ننشسته و در این مدت به تولید قدرت برای ایجاد امنیت پرداخت و توانست علاوه بر قدرت افزایی نظامی، تحریم‌های اقتصادی را را تا اندازه زیادی خنثی کند و بتواند قدرت چانه زنی خود را بالا ببرد تا جایی که آمریکایی‌ها نتوانند همچون گذشته در ماجرای مذاکرات هسته‌ای خواسته‌های ناحق خود را به ایران تحمیل کنند.
محور سیاست ایران در مذاکرات وین که قرار است ۸ آذر آغاز شود، لغو تحریم‌ها بر اساس شرایطی است که اعلام کرده است.
این مشکل واشنگتن است که نمی‌تواند تضمین‌های لازم بدهد تا از بار دیگر از برجام خارج نشود.
این که آیا کاخ سفید همه تحریم‌ها علیه ایران را لغو می‌کند یا نه به چند عامل بستگی دارد.
یکی ازعوامل مهمی که در سیاست‌های آمریکا نقش اساسی دارد لابی صهیونیست‌هاست.
صهیونیستها پس از آن که بایدن قصد خود را برای بازگشت به برجام اعلام کرد، ناخرسند شدند، اما اکنون اعلام کردهاند که احیای توافق هسته‌ای با ایران را مشروط می‌پذیرند.
روشن است که رژیم صهیونیستی در جایگاهی نیست که بتواند برای ایران و برجام تکلیف تعیین کند.
علاوه بر آن این رژیم عضوی از کشورهای مذاکره کننده نیست و ایران آن را به رسمیت نمی‌شناسد و حقی برای اظهار نظر ندارد.
اما چون نفوذ زیادی در آمریکا و میان سران و حکام واشنگتن دارد، سعی می‌کند تا تأثیر خود را بر فرایند مذاکرات وین بگذارد.
آنچه مسلم است این است که طرف‌های غربی که به راحتی برجام را نقض کرده و تعهدات خود را اجرا نکردند اکنون که قصد بازگشت به برجام را دارند باید تضمین‌های لازم را بدهند.