به گزارش حلقه وصل، برنامه تلویزیونی دستخط بعدازظهر جمعه ۱۲ مرداد، با حضور عزت‌الله اکبری نماینده مردم تهران و رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس، به روی آنتن شبکه ۵ سیما رفت.
متن کامل گفت و گوی این برنامه به شرح زیر است؛
«مهمان ارجمند این هفته برنامه «دستخط»، از نمایندگان مجلس شورای اسلامی است. از مجلس پنجم حضور دارد و بعد مجلس هشتم و الان نیز در مجلس یازدهم بعنوان رئیسی یکی از کمیسیون های مهم مجلس فعالیت می کند. هم سابقه مدیریت اقتصادی و هم سابقه مدیریت سیاسی دارد.
به عنوان فرماندار، معاون سیاسی امنیتی استانداری مازندران و همچنین کارشناس ارشد وزارت امور خارجه در دفتر اروپایی سازمان ملل در ژنو انجام وظیفه کرده است. رئیس سازمان صنایع و معادن استان تهران در مقطعی بوده است. به نوعی در باب مسائل اقتصادی و سیاسی حرف های زیادی برای گفتن دارد. الان هم در مجلس یازدهم تعاملات ویژه ای با وزارتخانه های اقتصادی دارد. به نظرم حرف های گفتنی و شنیدنی فراوان خواهد داشت.
در خدمت آقای عزت‌الله اکبری رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی که بخش هایی از سوابق ایشان را خدمت شما عرض کردم.
*سلام عرض می کنم و خیلی خوش آمدید.
سلام علیکم. ما هم خدمت شما و همه بینندگان و همکاران عرض سلام داریم.
*جلسات رای اعتماد چطور بود؟ چقدر رضایت داشتید و فکر می کنید کابینه خوب و مستحکمی درآمد؟
کابینه باید با شخص رئیس جمهور کار کند. آقای رئیس جمهور این ترکیب را معرفی کرد، مجلس هم ترجیح داد که با توجه به انبوه کارهای زمین مانده توسط دولت قبلی در حوزه معیشت و سلامت و سایر حوزه ها، به همه وزرا و اکثریت قاطع رای بدهد و اینها کارشان را شروع کنند. در مسیر هم مجلس کمک می کند، هر جایی دولت نیاز به کمک داشته باشد و بخواهد از مجلس، مجلس کمک می کند تا ان‌شاالله دولت هم موفق شود.
*یک جواب تقریبا دیپلماتیک دادید که اگر مجلس می خواست خیلی دقیق عمل کند نتیجه این نمی‌شد؟
یک سری انتظارات، دغدغه‌ها، نظرات کارشناسی وجود دارد، من در حوزه کمیسیون خود بیان می کنم که سختگیری‌هایی می توانستیم انجام دهیم ولی وقتی آقای رئیس جمهور در آخرین صحبتش در مجلس حرف های اطمینان‌بخش زد و اطمینان داد که کارها را بلافاصله شروع می‌کنیم، با این ترکیب می توانیم خوب کار کنیم و طوری نشود که مجلس با دولت اختلافی داشته باشد که کارها روی زمین بماند... خب نمایندگان نیز نمایندگان ملت هستند، عاقل هستند؛ به هر حال تشخیص داند به اکثریت وزرا رای قاطع بدهند، در عمل کارشان را شروع کنند و ان شاالله موفق باشند. هر جایی در ارتباط با مجلس مشکلی داشتند مجلس بتواند کمک کند، حتماً کمک خواهد کرد.
*دو وزارتخانه مهم بعنوان وزارتخانه اصلی در کمیسیون شما مطرح است که یکی وازرت خانه صنعت، معدن و تجارت که آقای فاطمی امین وزیر شدند و دیگری هم وزارت ارتباطات و فناوری است که آقای زارع پور مسئولیت کار را برعهده گرفتند. هر دو رای‌های خوبی آوردند. فکر می کنید با آنها چطور پیش خواهید رفت و اولویت اصلی این دو وزارتخانه باید چه باشد؟
من به آقای فاطمی امین در جلسات کمیسیون عرض کردم که ظرفیت بخش خصوصی را جدی بگیرید. اینطور نباشد که دنبال بودجه باشید و اگر بودجه نبود کار روی زمین بماند، روی سرمایه بخش خصوصی، سرمایه مردم کار کنید. این نکته کلیدی است. اگر دولت و نظام ما چرخش اینچنینی داشته باشد... در استان ها الان نگاه کنید استانداران ما می‌گویند بودجه نرسیده و کار روی زمین است، در صورتی که این غلط است. بعد از ۴۰ سال الان باید یک دگرگونی اساسی بشود، ولذا از سرمایه مردم چه فکری و چه مالی باید استفاده شود.
اگر ما سازوکار را طوری فراهم کنیم که حضور مردم و بخش خصوصی تضمین بشود، هیچ مشکلی نخواهیم داشت. این نکته را خدمت آقای فاطمی امین وزیر محترم، بیان کردم و ایشان هم قول داد که بر همین منوال حرکت کنند و بخش خصوصی را جدی بگیرند، حضور و نظرات این بخش را جدی بگیرند. در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات هم خدمت آقای زارع پور عرض کردیم، منهای بحث های اینترنت، در حوزه هواوفضا هم که حوزه کار کمیسیون ماست، به ایشان عرض کردم خیانت هایی شده و بر اساس گزارش هایی که داده می شود و بازدیدهایی که انجام می دهیم، مثلاً در حوزه پهپادهای کشاورزی، ماهواره ها و ... کشورهای دیگر مثل ترکیه دنبال جوانان ما هستند و انواع لطایف‌الحیل را بکار می‌گیرند، اما در دولت آقای روحانی به این جوانان توجهی نمی‌شد. ما سفارشی به ایشان کردیم که این استعدادها را جمع کنید. برنامه به این جوانان بدهید، مسئولیت بدهید که این جوانان مشکلات را برطرف می کنند.
در حوزه صمت هم اینطور است یعنی به آقای وزیر بیان کردم، چند اولویت تعیین کنید، در قوانین بالادستی تعریف شده، در قانون برنامه تعریف شده، در قانون بودجه کارهایی تعریف شده که مثلاً در حوزه لوازم خانگی، نساجی، صنایع دارویی، صنایع غذایی، خودرو، معادن و ... اولویت بدهید و به مردم بسپارید. وقتی به دست مردم بسپارید باید سازوکار مردم بصورت قوی فراهم شود. منتهی دولت قبلی همه استعدادها را تعطیل کرد چرا که در وین در حال مذاکره بودند.
من اصالتاً وزارت خارجه ای هستم و استخدام این وزارتخانه هستم. این چه منطقی دارد که همه بخش ها تعطیل شوند و درست عکس منافع ملی حرکت شود؟ اگر در داخل قوی باشید، همه ظرفیت ها به میدان بیایند، هر کسی کار خودش را انجام دهد، در پشت میز مذاکره دست پُری دارید. شما الان ارزش پول ملی ما را ببینید! آقای روحانی و دولت ایشان چه به روز پول ملی ما آورده اند! وقتی من در وزارت نفت بودم، یک روز وزیر نفت آمد و بحث ساخت داخل مطرح شد. وزارت نفت صنعت مهمی است. به من گفت سه روز قبل خدمت حضرت آقا بودم و آقا فرمودند ساخت داخل! ما باید چه کار کنیم؟ گفتم پاشنه من کشیده است، شما حمایت کنید، من تحریم را در حوزه صنعت نفت با مخ پائین می آورم. می‌فهمم چه چیزی می گویم. زیر ۴ ماه با همین استعدادهای مملکت و با همین بخش خصوصی کار را جمع کردیم. دو جلد کتاب که همه پروژه ها را در خود دارد یعنی ۱۰ مگاپروژه که ۷۰۰-۶۰۰ قلم کالا است، در آن تعریف شد و بخش خصوصی را به میدان آوردیم و هیئت داوری تشکیل دادیم...
*زمان وزارت اقای رستم قاسمی؟
نه، در زمان همین آقای زنگنه. من آنجا بودم که ایشان دوباره وزیر شد. زیر ۴ ماه نوشتم که ما آماده هستیم؛ باور نمی‌کرد! به آقا هم گفتیم آماده هستیم و ایشان هم جلسه گذاشتند و سه ساعت و نیم وقت گذاشتند، از ۱۰ پروژه به ششمین پروژه رفتیم و سه ساعت و نیم طول کشید. ایشان قدم زد و گفت خدا را شکر آن چه آقا از من خواست به بهترین شکل آماده شد. چرا ما از کانال دولت برویم که آنها براحتی ببندند و بگویند شما تحریم هستید؟ همه می‌دانند تحریم هایی که الان امریکا علیه ما اعمال کره برخلاف همه قوانین بین المللی است؛ تحریم یعنی سیاست های داخلی در سطح بین الملل را تعمیم می دهد و این خلاف است. وزارت خارجه ما در بیان همین منطق و توجیح دنیا و توجیح افکار عمومی در دنیا چه کار کرد؟ این موضع را تقویت می کرد. ما ۶ کشور عضو بریکس اعم از روسیه، چین، هند، برزیل، افریقای جنوبی را ... دنیا مگر فقط آمریکاست؟ الان خروجی سفارتخانه های ما چیست؟ چرا این همه خدم و حشم در خارج از کشور داریم؟ یکی دو نفر در خارج از کشور بنشینند و بگویند فلانی را ملاقات کردیم و گزارش این بود. برای این کار ۳-۲ نفر کافیست. وقتی یک سفارتخانه است حتی تجار مملکت ما ترجیح می دهند آنجا نروند چون زیر سوال می روند. سفارتخانه چه کار می کند که اینها این چنین رفتار می کنند؟ حالا تجار مقیم که هیچ!
ما با آقایان صحبت کردیم که شما دیپلماسی اقتصادی را در متن بیاورید. چهره سفارتخانه ها را اقتصادی کنید، این خیلی به نفع امنیت ملی و منافع ملی ماست. دقیق این مطلب را عرض می کنم. در جبهه داخل استانداران ما چه نقشی در اقتصاد ملی، در تولید ملی ما دارند؟ هیچ نقشی ندارند. چه کسی برای اینها نقش تعریف کرده است؟ خدمت وزیر جدید آقای وحیدی این نکات را عرض کردم که شما استاندارانی را انتخاب کنید که سهمی به اینها داده شود. وقتی سهم کلی را کنار هم می گذارید یک اقتصاد ملی و تولید ملی شود. خب این فضا و انتظاراتی است که از دولت جدید داریم. حرف های فضایی و هپروتی نمی‌زنیم.
* یک چیزی از شما می خواندم که اشاره می کردید ما یک میلیارد دلار آلومینیوم در سال وارد می کنیم.
پودر آلومینیوم وارد می کنیم.
*بله، در صورتی که می شود با یک سرمایه گذاری در سراب نیاز خودمان را برطرف کنیم.
بله، وقتی اوضاع رها شود، شما در خانه ای بعنوان پدر مدیریت نداشته باشید همه چیز بهم می ریزد؛ در جامعه هم همینطور است. به سرمایه گذاران باید تفهیم کنیم که نیاز مردم و کشور چیست، چه چیزی منافع ملی ما را تامین می‌کند. اگر رها باشد فرد واردات را بهترین چیز می داند، درآمدهای بادآورده ای دارد؛ این مسئله هدایت شده نبود. مثلاً وقتی مجلس یازدهم شروع شد یک روز سراغ ایران خودرو دیزل رفتیم، ۷-۶ هزار پرسنل دارد، اما تعطیل بود! صحبت کردیم که چرا وضعیت اینچنین است. گفت با ما قرارداد تضمین خرید نمی‌بندند. چه کسی باید ببندد؟ سازمان همیاری وزارت کشور، شهرداری ها و وزارت راه باید این را ببندند. خب ما سهمی دادیم و جلسات فشرده برگزار کردیم، آقای نیکزاد هم به ما کمک کرد و جلساتی را ایشان تدارک کرد. یکباره تماس گرفتند که مدیران ایران خودرو تشریف بیاورید و آثار کار را ببینید. شهردار تهران آقای حناچی، پیشقدم شد و قرارداد بست. گفت برای شهرداری را تحویل دادیم. رفتیم دیدیم اتوبوس، مینی بوس، ون، آمبولانس، کشنده کامیون و ... همه آنجا است. خیلی خوشحال شدیم. دو روز بعد متوجه آقای معاون اول وقت، در دولت قبلی، اعلام کرد برای واردات اتوبوس دست دوم در ستاد کرونا تصویب کردیم در سقف ۵۰۰ میلیون یورو وارد کنیم.
وقتی خودروهای دست دوم وارد می شود از نظر ما هیچ شناسنامه ای ندارد. خدمات پس از فروش ندارد، قطعه هم ندارد. حالا چطور راننده بیچاره را در بیابان رها می کنید، بدون خدمات پس از فروش و قطعه! از این طرف زور داشتند به ایران خودرو که شما خدمات را قبول کنید. ایران خودرو گفت اگر بخواهم خدماتی قبول کنم قطعات بنز را شاید بتوانم تامین کنم، برای بقیه را ندارم، شما هم انواع و اقسام تریلی و کشنده و غیره را با هم وارد کردید. از آقای جهانگیری در جلسه ای در اتاق ایران توضیح خواستیم که چرا این کار را کردید؟ پول را از کجا می خواهید تامین کنید؟ گفت پول را از نفت تامین می‌کنیم. گفتم چرا زیرساخت های بخش دیزلی را با این پول درست کنید؟ اضافه هم می آید. بعد چرا اتوبوس ها و خودروهای نو وارد نمی کنید؟ وقتی با یک کمپانی که آن را قبول دارید، با آن مراوده دارید بگوئید دستگاه نو بدهید و بعد از این تعداد هم شما این خط را داخل بیاورید و سالی ۳۰ درصد ساخت داخل کنیم و سه ساله، چهار ساله تمام کنیم. این ساخت داخل شود. بعد بازار ایران و منطقه دست ما باشد. چرا این کار را نمی کنید؟! واردات شیرینی خاصی برای عده ای دارد.
*پاسخ آقای جهانگیری چه بود؟
هیچ پاسخی نداشت! چند روز بعد متوجه شدیم وزیر راه و شهرسازی آقای اسلامی که متاسفانه الان به انرژی اتمی رفت، گفته است سه هزار دستگاه کشنده دست دوم از رئیس جمهور مجوز می‌خواهم که وارد کنم و الان وارد شده و پشت خط است. قبل از این که بگوید وارد کرد و بعد گفت! شما اگر به این راننده خودروی نو بدهید این خدمت جامعه است یا ...؟ می دانید بخش حمل و نقل مستقیم به امنیت ملی ما متصل است. این باید به شرکت های دانش‌بنیان وصل شوند و هر چه می خواهند برای اینها تامین می کنند، هر چه بخواهند می سازند.
*تجربه این را در چند مورد داشتیم.
بله، چرا این کار را نمی کنیم؟ مگر می شود یک کشور در حوزه نانو، بیو، هوافضا، سلول های بنیادی، انرژی هسته ای و غیره قله ها را فتح کند و در خودرو که ۴ چرخ روی زمین است، نتواند؟ این نقص در جای دیگر است.
*نکات ویژه ای را عنوان کردید. در مورد وزارت ارتباطات مطلبی که بارها رهبر انقلاب تاکید کردند شبکه ملی اطلاعات است که خیلی ضروری است. آیا در این زمینه صحبتی در کمیسیون شد؟
بله، طرح ما الان در زمینه شبکه ملی اطلاعات نهایی شده است. این طرح نهایی است و برای صحن دادیم.
*چه زمانی در دستور قرار می گیرد؟
یک بحث هایی در مجلس داریم که دستور کارهایی از قبل رفت. ما خدمت دکتر قالیباف عنوان کردیم و الان کمیته ای تشکیل می شود و نائب رئیس مجلس این کار را می‌کند، یکی از مشکلاتی که در مجلس داریم آئین‌نامه مجلس است و دیگران هم گفتند و من هم عرض کردم که آئین نامه وحی منزل نیست و می‌توانیم به تناسب نیاز کشور تغییر بدهیم.
زمانی که آقای رئیسی، رئیس قوه قضائیه بودند جلسه مشترکی داشتیم و ۳-۲ طرح اولویت دار داشتیم. به ایشان عرض کردیم طرحی داریم که چند بند دارد. بند اول این است که هیچ واحد صنعتی، تولیدی و خدمات وابسته پلمپ نشود. یعنی فردی تخلفی کرده و ان کارخانه چرا باید بسته شود؟ کارمندان و کارگران چه گناهی کرده اند؟ در این عقل هست؟ آقای رئیسی گفتند خیر! گفتم پس خواهش می کنم بسترسازی کنید. خط مجازات در کشور عوض شود. اگر کسی ولو مدیر متخلفی بود به او بگویید مجازات این است که دو کارخانه تاسیس کنید. ظرفیت را ۱۰۰ درصد اضافه کنید، ۱۰۰ شغل ایجاد کنید، ۲۰۰ شغل ایجاد کنید. این مجازات بهتر است یا این مدیر را به زندان بیندازیم و کارخانه تعطیل شود و در پی آن پرسنل، اقتصاد کشور و غیره آسیب ببیند؟
*این را آقای رئیسی قبول کرد؟
بله. واقعاً هم خوب عمل کردند. دو روز بعدش ایشان بخشنامه خیلی خوبی ابلاغ کرد. گفتم شما قضات نیاز به قانون دارید اما فرهنگسازی باید شود. یک جاهایی که دست آنها باز کارخانه را تعطیل نکنند. الان نقص این است که در نوبت است. باید اولویت ها را مشخص کنیم.
*نمی توانستید با فوریت بدهید؟
باید این کار را انجام بدهیم.
*شرایط اقتصادی مهم ترین مسئله است.
حتی من با شورای نگهبان صحبت کردم که اصل هشتاد و پنجی کنیم ولی در مجلس مقاومت هایی است.
*امسال را حضرت آقا سال «تولید، پشتیبانی ها و مانع‌زدایی ها» نامگذاری کردند یعنی دو مولفه اصلی برای تولید را ایشان ابلاغ کردند. برای این ابلاغ باید در همه چیز اولویت این باشد.
بله، شما در برنامه ها، برنامه ریزی ها کمک کنید و ما هم مصمم هستیم. در بحث نظامات جامع که مطرح کردیم و برنامه ما و خود بنده است. وقتی نظام جامع تامین مالی نداشته باشیم، ندانیم وقتی پروژه ای می آید و نیاز به تسهیلات دارد در چند بخش می توانیم سرویس‌دهی کنیم و آن را کمک کنیم. فلش مالیات ما به چه سمتی است؟ آیا تقویت زیرساخت اقتصادی، تولید یا صنعت است؟ یا همینطور مالیاتی می گیریم و هزینه می کنیم؟ باید نظام جامع مالیاتی داشته باشیم. نظام جامع گمرکی و تعرفه داشته باشیم. تعرفه مرتب باید به نفع اقتصاد و تولید ملی بازی کند.
در بورس شاهد بودید یک حرکت شد، همه دعا می کنند پول سرگردان به بورس برود و به هدف بخورد و به جاهایی که مشکل دارد، بخورد و مشکلات را حل کند، مردم پول های خودشان را در بورس ریختند و بعد رئیس جمهور قبلی مملکت حرفی زد و پشت همه را خالی کرد. یکباره بورس سقوط کرد. از نظر ما این اتفاقی و شیرخطی نیست. اینها نشان می دهد اقتصاد ما احتمالاً بازیگرانی در آن سوی آب دارد و از آنجا توسط مقامات داخلی هدایت می شود.
*خب این خیلی پیچیده است. از این لحاظ که شما بعنوان رئیس کمیسیونی که کار اجرایی هم کرده اید، باید کار عملیاتی صورت بگیرد که ما شاهد چنین مسائلی نباشیم. لطمات زیادی در این زمینه خورده‌ایم. درباره ارز ۴۲۰۰ تومانی صحبت کنم که نقل از آقای رزم حسینی است که بیان می کرد این مدت که ارز ۴۲۰۰ تومانی را حساب کردیم چند هزار میلیارد تومان رانت در این بوده است.
بله؛ رانت دارد. همین آقای رزم حسینی که اسم بردید، در ۳-۲ حوزه ورود کرد مثلاً قبل از عید سال گذشته با وزیر جهاد کشاورزی نشست و من هم توصیه کرده بودم، هم به وزیر قبلی ایشان و هم به ایشان توصیه کردم که شما مشغول گوشت و مرغ و تخم مرغ نشوید، شما معاون دارید و این مسائل را به معاونین بسپارید. از این معاونین مسئولیت بخواهید. یک مصوبه ای از دولت بود و گفت ما نشسته ایم گوشت مرغ و تخم مرغ را به جهاد دادیم و دو وزیر با هم نشسته بودند و توافق کردند که این مسائل را به جهاد بسپارند، صورتجلسه کردند، من صبح با ایشان ملاقات داشتم و گفت این چنین شد و من هم تشویق کردم. اتفاقی شب با وزیر جهاد جلسه ای نیم ساعته داشتم. گفتم این کاری که دو وزیر کردید کار خوبی بود. گفت کنسل شد! علت را پرسیدم گفت رئیس جمهور کنسل کرد. گفتم چیزی جایگزین شد؟ پیشنهادی داشتند؟ گفت خیر.
*البته یک نکته ای هم بیان کنیم که جایگاه مجلس محفوظ است و در راس امور است و تلاش هایی که می کند دیده می شود، اما اولویت‌بندی های دستورات یا اولویت‌بندی های طرح ها خیلی می تواند اثرگذار در جامعه باشد. امیدواری برای مردم ایجاد می کند. یک باره طرحی به نام صیانت از فضای مجازی می آید که چکش‌کاری هم نشده است. در مجموع بگوئیم طرح خوبی است ولی چکش کاری نشده است، پیوست رسانه ای برای آن نشده است و این هزینه ای برای مجلس است.
این طرح متعلق به کمیسیون ما بود. رئیس کمیسیون فرهنگی گفت سال گذشته با رئیس مجلس صحبت شده و این کار ماست. من با ایشان صحبت کردم و گفت این حوزه کار ماست. ما یک ظرفی را ایجاد می‌کنیم و شما درباره محتوا و بخشی از محتوا که برای شماست کار میکنید. ایشان هم حرف من را تائید کرد. گفتم می خواهید دکل بزنید یا کار فنی کنید؟ گفت خیر. گفتم این کار ماست و این ظرف را ایجاد می کنیم، بخشی از محتوا برای شماست و اصلاً آنجا ورود نمی کنیم و شرایط این را نداریم. قبول کرد ولی در کمیسیون فرهنگی عجله کردند و بستند و اینقدر هزینه به بار آمد. یکسری از عکس العمل ها درست بود و یکسری از عکس‌العمل ها هیاهو بود.
*بله، درست است. می توان گفت ۷۰-۶۰ درصد این عکس العمل ها هیاهو بود.
بله.
*نباید این بهانه به کسی داده شود.
اگر درست پیش می رفتیم این هزینه را نداشتیم. هر چیزی جای خود دارد. ولیکن من وقتی می گویم حتی بدون یک ریال بودجه دولتی می توانیم کشور را اداره کنیم جدی صحبت می کنیم؛ این شدنی است. حتی سراغ داریم و متاسف هستیم که خبری به ما می رسد که مثلاً در دولت قبلی حتی تاجر امریکایی از نفت می خواهد و به او نمی دهند. تمام پرچمشان بالاست که تحریم هستیم و امریکا دشمن است و تحریم می کند، تاجر امریکایی نفت می خواهد به او نمی‌دهند.
می گوید چه تجهیزاتی می خواهید برای شما می آورم. من در نفت بوده ام. بعد از مجلس یازدهم که تشکیل شد جناب آقای زنگنه در جلسه ای که دوستان اصرار کردند ما همدیگر را ببینیم، من به ایشان گفتم چرا نفت را نمی‌فروشید؟ گفت نمی توانیم. گفتم می توانید، گفت نمی توانیم. وقتی من پافشاری کردم گفت داریم کارهایی انجام می دهیم. اولین سفر خارجی آقای روحانی در دوره اولش به عمان بود. شاه آن زمان عمان که الان مرحوم شد، به آقای روحانی می گوید اینجا مخازن بزنید و ما هم داریم، نفت را داخل این مخازن بریزید و بروید و نگرانی نداشته باشیم و ما نفت را می فروشیم. بعد از ۲۰-۱۵ روز هیئتی آمدند که معمولاً پیش من می آمدند و من آن زمان نفت بودم. گفتند ما آمدیم و باید چه کار کنیم؟ می خواهیم مخازن را ایجاد کنیم. یکی ایرانی و دیگری خارجی بود. به یکی از مدیران نزدیک آقای زنگنه زنگ زدم، گفتم آقایان آمده اند؛ خب الان چه شد؟
گفت آقای اکبری فراموش کنید! این خیلی مسخره است. گفتم فراموش کنم؟ گفتم رئیس جمهور به آن کشور رفته و به آنها قول داده، آنجا پروتکل امضا کرده است بعد به من می گویید فراموش کنم؟ اشخاصی آمدند و گفتند ما نفت می خواهیم و به ما نمی دهند. حرف های تندی زدند و به من برخورد. من به مسئول بین الملل زنگ زدم و گفتم کجا هستید، گفت دفتر هستم و گفتم می خواهم خدمت شما برسم. ما رفتیم و اینها را با خود بردم. اینها گفتند نفت به ما نمی دهند. یک آقایی را صدا کرد و گفت من بعد فقط این آقا باشد. اسم ایشان را هم فراموش کردم. گفت فقط با ایشان صحبت کنید و با بقیه کار ندارید. آنها به اتاقی رفتند تا مذاکره کنند. در آنجا جلسه پرسیدند نفت برای کجا می‌خواهید؟ گفت نمی توانیم بیان کنیم، چون بحث رقابت و حسادت مطرح است ولی یکی را بیان می کنم، که ما برای ۸ پالایشگاه نفت می‌خواهیم، یکی از اینها را گفت. بعد از یک هفته آمدم و پیگیری کردم. گفت فردای روزی که همان یکی که اسم بردیم دلال ها به آنجا زنگ زدند و گفتند نفت می خواهید چرا به ما نگفتید. چرا از طریق این آقایان اقدام کردید؟ خیلی زمان نیاز است تا این مسائل را عنوان کنیم. اینها قابل لمس است. نفت را براحتی می توانیم بفروشیم. وقتی در جبهه داخل، در حوزه اقتصاد، صنعت، تولید، نفت، پتروشیمی و غیره دست بالا را ببرید قبل از این که آنها حمله کنند، بعد آنجا بنشینید و مذاکره کنید این مذاکره تا قیامت هم نتیجه ندارد.
*برخی مطالب واقعا دردناک است و امیدوارم از این تجربیات استفاده شود و با این نیت های خالصی که وجود دارد و امیدواریم بماند، بتوانیم در این مسیر مشکلات مردم را حل کنیم.
الان همین قرارداد تضمین خرید برای شما ساده است یا خیر؟ شهرداری های ما نیاز به اتوبوس دارند، با خودروسازی ها قرارداد ببندند. قرارداد تضمین خرید برای یک مدیر و یک وزیر و یک شهردار چه هزینه ای دارد؟ هیچی! جز اینکه او تکلیف خودش را می داند. او وقتی بداند برای ۸ سال یا ۱۰ سال قرارداد دارد، خط مجهز را می آورد، تقویت مسیر می کند، به روز می کند، بر اساس سلیقه مصرف کننده کار می کند. فقط مطمئن باشد که ۱۰ سال آینده قرارداد دارد. چرا نباید این قرارداد را ببندیم؟ چرا وزارت راه و شهرسازی برای خودروهای سنگین با این شرکت ها قرارداد نبندد؟ چرا وزارت کشور و سازمان همیاری با اینها قرارداد نمی‌بندد؟ چرا شهرداری ها قرارداد نمی‌بندند؟
نکته دیگر این است که من یک روزی به شهاب خودرو رفته بودم، دیدم یک اتوبوسی خیلی تمیز آنجا بود. گفت ما این را نوسازی کردیم. با تریلر از شهرداری همدان اینجا آوردند. می گفت با یک ششم قیمت این اتوبوس را نو کردیم. این همه اتوبوس های قراضه است، اگر بتوانیم با یک ششم و یک چهارم و یک سوم قیمت نو کنیم چرا نکنیم؟ این چه میزان اشتغال ایجاد می کند؟ چقدر به نفع گردش اقتصاد ماست؟ چقدر به نفع تقویت اقتصاد ماست؟ این غفلت هایی است که انجام شده است. امید ما این است که این دولت مستقر شد کارها را پیگیری کند. بنده قول می دهم هیچ حرفی نمی زنم که ندانم اجرای آن چطور است.
*درباره شبکه ملی اطلاعات هم گفتید، عزم آقای زارع پور در این خصوص وجود دارد؟
ایشان قول داد و در جلسات کمیسیون و غیرکمیسیونی که با ایشان داشتیم، ایشان را با انگیزه و دانا دیدم. هم علم و هم انگیزه دارد و نیاز به کمک دارد. این انگیزه داشتن مهم است. وزیر محترم قبلی رفته بود در میادین دیگری بازی می‌کرد، در میادین تخصصی نبود. در اختلافات سیاسی و اینها کار می کرد. او هم از این اتفاق آسیب دید، ولی آقای زارع پور به نظرم موفق می شود و ما هم ایشان را کمک می کنیم. اراده و علم این را دارد، انگیزه خیلی خوبی دارد و می تواند خیلی خوب موفق شود.
*ان شاالله در این مسیر پیش بروید. دورانی است که می‌شود کارهای بزرگی کرد و مردم هم خیلی امیدوارند.
احسنت. ما هم چنین باوری داریم. کمک می کنیم که کار بزرگ انجام شود.
(بخش دوم برنامه)
*متولد ۱۳۳۲ در قائمشهر هستید.
طبق فرموده مادر متولد ۳۶ هستم ولی شناسنامه سال ۳۲ است.
*پدر چه کاره بودند؟
کشاورز بودند. پدر من ابتدا کارمند راه آهن بود و بعد رها کرد.
*چه کشاورزی می کردند؟
برنج‌کاری می کردند.
*مادر هم خانه‌دار بود؟
بله.
*چند خواهر و برادر هستید؟
ما ۷ برادر و دو خواهر هستیم.
*چه سالی ازدواج کردید؟
سال ۵۸
*چطور با حاج خانم آشنا شدید؟
رئیس دبیرستان در شهر ما بودندف اشخاصی را سپرده بودیم که اگر کسی را می شناسید معرفی کنید. اشخاصی را معرفی رکردند و با ایشان منجر به ازدواج شد.
*مهریه چقدر است؟
مهریه ۱۴ تا سکه رایج روز ؛ منظورم طلا نیست.
*خطبه عقد را چه کسی خواند؟
مرحوم آیت الله روحانی، نماینده ولی فقیه استان مازندران خطبه را خواندند.
*چند فرزند دارید؟
۵ فرزند دارم.
*چه می کنند و چه تحصیلی داشته اند؟
آقا سجاد پسر بزرگ من است و ایشان تا مقطع فوق لیسانس می خواند و الان حقوق می خواند، کار آزاد دارد. بچه های من برخلاف من که ته کارمندی هستم آنها خیلی دنبال شغل کارمندی نرفتند. شاید هم سختی های کار من را دیدند.
*حاج خانم هنوز فعالیت اجتماعی دارند؟
ایشان دبیر شدند، بازنشسته شدند. فعالیت اجتماعی ندارند و الان خانه هستند و به ما کمک می کنند.
*شما چقدر به ایشان کمک می کنید؟
ما گاهی ظرف می شوییم و کار دیگری بلد نیستم.
*غذا درست نمی کنید؟
بلد نیستم.
*تفریح آقای اکبری چیست؟
تقریباً تفریحی نداریم. گاهی که فرصتی است بچه ها را سوار می کنم و تا مرقد امام و شاه عبدالعظیم و زیارتی می کنیم. اگر شرایط مساعد باشد مشهد می رویم. قبلاً فرصت بهتر بود و چند باری کربلا رفتیم.
*اهل ورزش نیستید؟
ورزش اصلی و رسمی من ژیمناستیک بود. چون شاگرد ممتاز بودم و در رشته ریاضی درس می خواندم، درس‌خوان بودم، حرفه ای وارد ورزش نمی رفتم. خیلی خوب والیبال بازی می کردم، خیلی خوب بودم ولی حرفه ای کار نکردم چون محور اصلی برای من درس بود.
*اهل سینما، تلویزیون، سریال هستید؟
سینما اصلاً نمی روم. سریال هم وقت نمی کنم تماشا کنم. سریال گاندو را یکی در میان نگاه می کنم.
*سریال گاندو چطور است؟
خیلی خوب است. ما در بخش صنعت، تولید و معدن که بیان کردم استعدادهایی داریم در بخش تولید فیلم و هنر نیز استعدادهای برجسته ای داریم منتهی باید سرمایه گذاری شود.
*اهل فوتبال هستید؟
در نوجوانی فوتبال بازی می کردم.
*قرمز یا آبی؟
من خیلی در قید این نبودم. فوتبال وقتی تیم ملی می‌رود حساس می شوم و مسابقات را تماشا می کنم.
*روی نساجی هم حساسیتی ندارید؟
حالا نساجی برای شهر ما بود و خوب بود. نساجی هم مظلوم واقع شد، چرا که باید کارخانجات آن باشد که اینها را حمایت کند.
*بهترین رفیق شما در مجلس چه کسی است؟
دوستی که پیگیر کارها بخوبی است من آقای دکتر دهنوی را می توانم نام ببرم. ایشان عضو هیئت رئیسه مجلس هستند و عضو کمیسیون صنایع است و بسیار باانگیزه است. دوست جدیدی است ولی دوست بسیار بامرامی است.
*فعالیت قبل از انقلاب داشتید؟ دستگیر شدید؟
بله. من چند بار موقت دستگیر شدم، اما زندان نرفتم.
*نخستین مسئولیت شما بعد از زندان فرمانداری سوادکوه بود؟
نخیر. دادستان انقلاب قائمشهر بودم و بعد فرماندار سوادکوه شدم و اینجا استخدام نشدم. بعد زمانی که فرماندار بودم روزنامه فرم پر کردم تا وزارت خارجه بروم. ۸ ماه بعد من را خواستند و گفتند روز جمعه امتحان دارید. امتحان شبیه کنکور، ۵ ساعته از ما گرفتند و در آنجا ممتاز شدم. وقتی مصاحبه کردند زیر برگه من همانجا نوشتند اعزام به دفتر اروپایی سازمان ملل در ژنو که آن زمان سرقفلی داشت و در بدنه وزارت خارجه و شاید الان هم دارد. زیر برگه مصاحبه من آن زمان این را نوشتند. در ۶ فروردین سال ۶۲ در وزارت خارجه مشغول شدم و در وزارت خارجه هم اذیت می‌شدیم. نمی دانم می‌توانم اسم ببرم یا خیر. من در اداره کل سازمان های بین المللی بودم، مدیر کل آن آقای محمدجعفر محلاتی بود که بعداً دستگیر شد. ایشان اذیت می‌کرد و رفتارهای غیرمعقول و غیرمتعارف داشت. برخوردهای او مشخص بود جهت دهی دارد. آقای جعفر محلاتی، سیروس ناصری، آقای ظریف بود، آقای ظریف را کمتر در تهران دیدم، ایشان بیشتر نیویورک بود ولذا وقتی آقای ظریف درباره سیاست خارجه و ماموریت هایش صحبت می کرد، البته من اعتقاد داشتم دیپلماسی در زمان آقای ظریف نداشتیم.
*زمان دادگاه انقلاب قائمشهر چند نفر را محاکمه کردید؟
زمان ما زمان محاکمه نبود. در زمان ما محاکمه بعد از انقلاب تمام شده بود. ما در مقطعی بودیم که اصلاً محاکمه نداشتیم به این علت که زمان درگیری های خیابانی منافقین بود. هنوز دست به اسلحه نبرده بودند که با آنها برخورد شود. همان زمان که جوان بودیم وقتی حضرت امام فرمودند منافقین آمریکایی هستند، برای ما خیلی جالب بود، چون شعار مرگ بر امریکا را برای خودشان مصادره کردند.
*از ژنو، خاطره و یا ناگفته ای ندارید؟
احساس در آن زمان این بود که ما خیلی بصورت منظم در عرصه های بین المللی حضور نداریم. آن زمان اوایل انقلاب قدری این طبیعی بود ولی بعدها که محمدجعفر محلاتی دستگیر شد ... او رشد کرد و بعد نماینده دائمی ایران در سازمان ملل شد. بعد، من این زمان وزارت خارجه نبودم. من به این شخصیت اعتراض کردم و گفتم از وزارت خارجه می روم. آن روز که اخبار اعلام شد که جلسه ستاد جنگ در استان داشتیم، من گفتم ایشان خائن هستند و خیانت به کشور می‌کند. وقتی زمان گذشت و صلح شد و مذاکرات ژنو پیش آمد، ایشان نفر اصلی بود، در آنجا دستگاه های نظارتی ما متوجه می شوند ایشان اطلاعاتی که از ما می‌گیرد به امریکا می دهد و امریکا بخشی را به عراق می دهد و بقیه را برای خود نگه می دارد.
*جبهه هم رفته اید؟
بله. من در جبهه مسئول ستاد جنگ بودم و نمی گذاشتند بروم ولی ۶ ماه رفتم.
*اگر بخواهیم نگاهی به انتخابات ها داشته باشیم، انتخابات بعد از رهبری حضرت آقا به آقای هاشمی رای دادید؟
آن زمان همه به ایشان رای دادند.
*دوره دوم هم به آقای هاشمی رای دادید؟
بله. جامعه با ایشان بود. حرف هایی که درباره هاشمی می زنند، از آقای هاشمی ما هیچ رانتی ندیدم و نه مقامی بهره‌مند شدیم، این حرف ها الان جالب نیست چون ایشان مرحوم شدند. من بعداً از طریق آقای شمسایی و رفقا جویا شدم، من را به دفتر آقای هاشمی دعوت کردند و کار کردم.
*در دوره ریاست جمهوری ایشان بود؟
بله. آخر سال ۷۴ بود که من انتخاب شدم و در سال ۷۵ رسماً نماینده مجلس پنجم شدم.
*چه کسی شما را برای مجلس پنجم تشویق کرد؟ با چه کسی مشورت کردید و چطور به مجلس رفتید؟
تشویق نبود، یکسری از نیروهای اصلی شهر بچه های رزمنده و معلمین فعال و سیاسیون از من دعوت کردند و قبول نمی کردم. خیلی اصرار کردند چون من ذاتاً آن زمان کار اجرایی دوست داشتم. حضرت آقا سال ۷۶ بیان کردند که هیچ کسی برای من هاشمی نمی‌شود. دیدم برخی از گروه های بی‌ظرفیت از این امر سوءاستفاده می کنند و در انتخابات مجلس یازدهم خیلی ما را به همین نام تخریب کردند، تخریب روانی و غیراخلاقی بود.
*سال ۷۶ به آقای خاتمی یا آقای ناطق رای دادید؟
من به آقای خاتمی رای ندادم، به آقای ناطق رای دادم. شاخص بودند و مشخص بود.
*برای ایشان کار هم می کردید؟
بله. کار کردم. آن زمان آقای ناطق مثلا ولایی بود و آقای خاتمی اصلاح‌طلب بود.
*فکر می کردید آقای ناطق رای نیاورد؟
ما در کوران کار دیدیم کارهای زمین است و عده ای خاطرجمع شدند، تکیه آقای ناطق به همین مجموعه مدیرانی بود که در کار حضور داشتند، یعنی به جامعه و جوانان باید بیشتر تکیه می کرد که نشد.
*آقای خاتمی را چطور دیدید؟
آقای خاتمی که انتخاب شد در مجلس پنجم نماینده بودم، ما منطقی داریم که هر سلیقه ای از دولت که سرکار است، بالاخرهدو دولت نداریم بلکه یکی است، باید در جهت حمایت از مردم کاری کنیم که دولت تقویت شود و موفق شود. این منطق و تز ماست. همراهی سیاسی و جناحی با خیلی ها ندارم. سعی کردیم ایشان را کمک کنیم و ایشان هم در دوره اول خوب بود، اواسط دوره اول یکسری تندروهای اصلاح‌طلب با ایشان دست به یقه شدند و در دوره دوم کارهای دیگری کردند.
*در مجلس پنجم همه کابینه آقای خاتمی رای آورد.
فکر می کنم اینطور بود
*کسی در اولین کابینه آقای خاتمی نیفتاد.
به یاد ندارم.
*اصل ماجرا، استیضاح آقای مهاجرانی بود.
بله. استیضاح آقای مهاجرانی شروع شده بود. آقای عبدالله نوری که وزیر کشور بود خیلی شلوغ می کرد و به هر حال کارهای ایشان استاندارد نبود. حضوری هم به او گفته بودیم، چون وزیر کشور بود. آقای مهاجرانی هم علی رغم ادعای خود خیلی عاقل نبود. من با ایشان صحبت کردم که این کارها را میکنید به چه علت است؟ وقت خودت و مملکت را تلف نکن، خودت را فدای این جریانات نکن. اصل و محور را کار قرار دهید. این مطالب را که عنوان کردم ۲۰-۱۵ دقیقه زمان برد، این که گفتم خودت را فدای جریانات نکن ایشان گفت من نمی دانستم این کار من فداکاری است. گفتم خب من صحبتی با شما ندارم.
*در سال ۸۴ به آقای احمدی نژاد رای دادید؟
مرحله اول به آقای هاشمی رای دادم.
*مرحله دوم چطور؟
فکر می کنم به آقای احمدی نژاد رای دادم. الان دقیق به خاطر ندارم.
*به نظر شما ۸ سال آقای احمدی نژاد چطور بود؟
شخصیت آقای احمدی نژاد را قبول داشتم. در سمت هایی که ایشان بود مثلاً شهردار تهران شد و مقالات در روزنامه می‌نوشت شخصیت ایشان را قبول داشتم هر چند شناختی روی ایشان نداشتم. ایشان هم وقتی رئیس جمهور شد، رفقای ایشان از من دعوت کردند و من مدیر سازمان صنایع و معادن استان تهران شدم. آنجا هم خیلی خوب کار کردم و آثار این فعالیت ها هنوز وجود دارد.
*سال ۸۸ چطور؟ در آنجا هم به آقای احمدی نژاد رای دادید؟
بله، در فتنه ۸۸ پنج شبانه روز بیدار بودم. پشت فرمان بودم. ۳-۲ نفر از رفقا همراه من بودند و شب تا صبح بیدار در خیابان های تهران بودم. در واقع در دفاع از ولایت، انقلاب، نظام کار می کردیم. بچه های من نیز همینطور بودند. خیلی خوب در حوزه بسیج کمک می کردند.
*فکر میکنید آقای رئیسی سال ۹۶ با سال ۱۴۰۰ تفاوتی کرد؟
من تفاوتی نمی‌بینم و قدری تجربه ایشان بیشتر شده و الان شروع کار است. شروع کار همین که اولین اولویت را بین مردم خوزستان قرار می دهد، این امید را در مردم ایجاد می کند و وقتی طرف بخواهد کار کند خدا هم کمک می کند.
*در انتخابات مجلس یازدهم برخی با شما بی‌اخلاقی کردند و مسائلی را مطرح کردند؛ شما بیشتر سکوت کردید.
بله. برادری که ۴ سال نماینده بود، با هم بودیم، به ما تاخته بود. مهدی ما تماس گرفت و گفت این کسی که تخریب می کنید پدر من است. آن آقا گفته بود من اکبری را نمی شناسم؛ ما را تالار پشتی صدا می کردند بخاطر پسوندی که داشتیم. من ایشان را در مجلس دیدم.
*چه زمانی بود؟
نماینده شدیم. اوایل مجلس یازدهم بود. من ایشان را در مجلس دیدم و ماسک را برداشتم و گفتم سلام، من عزت‌الله اکبری تالارپشتی هستم. من را شناختید؟ گفت ارادت دارم. گفتم کجا ارادت دارید؟ شما یک فرصت داشتید و این میزان من را تخریب کردید. گفت من ایراد به شما نداشتم بلکه ایراد به این داشتم که تیم را چرا اینطور انتخاب کردند. گفتم در آن من نقشی نداشتم چه کسانی در لیست باشند. گفتم همه را رها کردید و به من چسبیدید؟ گفت اینکه طرف در تراز تهران باشد را حرف داشتیم. گفتم شما نماینده تهران بودید در تراز تهران بودید و الان هستید؟
*عذر خواهی نکردند؟
نخیر. عذرخواهی کجا بود؟!
*مجلس یازدهم را چطور دیدید و نقاط قوت و ضعف چطور بود؟
مجلس یازدهم در کلیت امر یک مجلس انقلابی و باانگیزه است و خوب می شود کار کند منتهی یکسری موانع وجود دارد. بحث اولویت ها که هیئت رئیسه و آقای قالیباف به این می‌پردازند که اولویت های جامعه را در نوبت جلو قرار دهیم و قانون را وضع کنیم و نیاز جامعه را برطرف کنیم.
یا همین بحث طرح صیانت که عنوان کردیم نظر ما این بود که با توجه به استقرار دولت جدید، که آقای رئیسی انتخاب شده بود، اجازه دهیم دولت مستقر شود و لایحه بدهد و بگوید نیاز من این است. ولی به هر حال حق قانونی مجلس است که می تواند طرح بدهد.
*فکر میکنید مجلس یازدهم در مسیر پخته‌تر شدن و بهتر شدن و پیشرفت است؟
بله. مجلس، انقلابی و کارآمد است. الان دولتی که روی کار آمد این کمک می کند.
*برخی می‌گویند الان ماه عسل دولت و مجلس است. ممکن است در ادامه به اختلاف بخورند. پیش‌بینی شما چیست؟
واقعیت این است که ممکن است چنین شود ولی من به اختلافات جدی فکر نمی‌کنم که اتفاق افتد.
*خیلی لطف کردید. ان شاالله موفق باشید. من خداحافظی می کنم و آخر برنامه را به مهمان ارجمند می سپارم که با دست خط خود یادگاری برای ما بنویسند.
«بسم الله الرحمن الرحیم.
حضور بنده در این برنامه مصادف است با هفته دولت و استقرار دولت جناب آقای آیت الله رئیسی.
درود بر شهدای دولت و شهید رجائی و شهید باهنر و آرزوی موفقیت برای دولت انقلابی جناب آقای رئیسی داریم.
تقارن حضور اینجانب در برنامه دست خط با هفته دولت، استقرار دولت انقلابی را به فال نیک می گیریم و از جناب آقای رنجبران و تیم همکار ایشان که زحمت زیادی را متقبل شده اند، سپاسگزاریم.
ان شاالله این برنامه ها برای ملت بزرگ ایران مفید باشد. در پایان درود بر امام راحل و همه شهدا و شهید بزرگوار سردار دل‌ها، حاج قاسم عزیز، می فرستیم و آرزوی تندستی و سلامتی برای مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای و موفقیت ایشان در مصاف با استکبار جهانی را از خدا و آقا امام زمان طلب می‌نماییم».
