تهران: هجمه ضد انقلاب و برخی حرف‌های جریان درون کشور به دنبال ذبح سخن رهبری بوده‌اند

به گزارش حلقه وصل، هفتمین نشست صداقت رسانه ای با موضوع  قواعد و منطق آتش به اختیار با حضور سعید صدراییان، محسن مهدیان و حجت الاسلام فرزاد فروزش، دوشنبه 19 تیر در فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی، برگزار شد.

مهدیان در این نشست، گفت: درباره آتش به اختیار، دچار خطای تشخیصی شدیم و اتفاقاتی چون بنر نمازجمعه و اتفاقات روز قدس، منجر به توضیحات تکمیلی از سوی رهبری شد. هجمه ضد انقلاب بر روی این موضوع و برخی رفتارها و حرف های جریان درون کشور نیز، تیغه قیچی درست کرده بود که می توانست، صحبت رهبری را ذبح کند.

وی افزود: آتش به اختیار، موضوع جدیدی نیست و به دفعات این موضوع با کلام های دیگری همچون افسران جنگ نرم، از سوی رهبری مطرح شده است.این تکرار تذکری بود که با ادبیات جدیدی مطرح شد و این ادبیات جدید، علت دارد.

مهدیان با بیان این که آتش به اختیار یعنی، فعالیت های انقلابی خودجوش و مردمی، تصریح کرد: هرگونه قطع ارتباط با سیستم فرماندهی چه از نظر اختلال و تعطیلی و چه از نظر عدم دسترسی، ضرورت آتش به اختیار را ایجاد می کند. بچه های حزب اللهی باید بصیرت داشته و پیش رو باشند.

وی تاکید کرد: آتش به اختیار بیان دیگری از افسران جنگ نرم است. رهبری در حال حاضر بیشتر به جوانان مومن انقلابی امیدوار هستند و احساس می شود، گروه های سیاسی در هر دو جناح، کارآمدی خود را از دست داده اند.جریان اصولگرایی الان تبدیل به جریانی نق زن و غرزن شده است و براساس صحبت های مقام معظم رهبری، افراد اگر می خواهند کاری بکنند، باید بروند با مردم گفتگو کنند و گفتمان سازی را شکل بدهند. اگر سیستمی خراب است به جای صرفا گلایه کردن، وارد میدان عمل شوند و آتش به اختیار عمل کنند.

حجت الاسلام فروزش نیز در این جلسه گفت: وقتی رهبری از اصطلاحی در یک حوزه برای حوزه دیگری استعاره می کنند برای رساندن مفهومی باید ببینیم چه منطق و مفهومی دارد که در حوزه فرهنگی از این کلمه استفاده می کنند. تا قبل از این هرگز تعبیر آتش به اختیار وجود نداشت. و این اصطلاح یک تعبیر نظامی است برحسب شرایط خاص و  در فضای نظامی هم، همه جا آتش به اختیار وجود ندارد و به صورت عمومی نیست و علاوه براین ضوابط و قواعد خاصی دارد. درحال حاضر نیز باید ضوابط و قواعد این آتش به اختیار در حوزه فرهنگی و بومی و هماهنگ شود. فهم کنیم که در چه مواردی آتش به اختیار معنا پیدا می کند.

وی ادامه داد: آتش به اختیار مکمل فرمان های دیگر رهبری است و به معنای منسوخ شدن دیگر فرمان ها نیست.

صدراییان نیز در هفتمین نشست صداقت رسانه ای با موضوع  قواعد و منطق آتش به اختیار، اظهارداشت: ما در مقابله مساله ای به اسم انفعال و تردید در جریان انقلابی هستیم. این موضوعی است که می تواند، هم ذهنی و هم عینی باشد. وقتی به فضای مجازی و اجتماعی حقیقی مراجعه می کنیم، یک فضای ذهنی و عینی است. جریان ضدانقلاب سعی می کند، یک جا این جریان را برای خودش مصادره کند.مصادره کردن این جریان، منجر به انفعال شدید می شود.جرات و جسارت را از جریان انقلابی برای حضور در عرصه ها می گیرد.

وی ادامه داد: با حس القا در اقلیت ماندن، می خواهند، منفعل کنند و با زدن برخی برچسب ها، هزینه را بالا ببرند. در آتش به اختیار هم آفند و هم پدافند توامان تعریف شده است.

وی با اشاره به بندهایی از وصیت امام گفت: در این بند آتش به اختیار را بسیار به صراحت تر داریم. ایشان می فرمایند: اگر این موارد را دیدید و به دستگاه های مربوطه مراجعه کردید و آنها کوتاهی کردند، خودتان مکلف به جلوگیری هستید. قبل این صحبت چند فرض وجود دارد: اول، درست تشخیص بدهید که همان بصیرت می شود و دوم مراجعه کردن.

صدراییان تاکید کرد: رهبری زمانی که افسران جنگ نرم را مطرح کردند، عده ای تصورشان این بود که منظور رهبری، سربازان جنگ نرم است اما رهبر معظم انقلاب در 8 شهریور 88 می گویند: گفتیم جوان افسر جنگ نرم، نگفتیم سرباز...این را برای این گفتیم که شما جوانان افسر هستید و  نه سرباز و فرمانده.بنابراین آتش به اختیار فرمان به جوانان افسر جنگ نرم است.

وی گفت: الان به جای به دست آوردن فهم درستی از آتش به اختیار می آییم، برنامه ای تعریف می کنیم که در برای آن بودجه ای بگیریم.آتش به اختیار زمانی معنی دارد که از قبل پروتکل شما شکل گرفته باشد.پروتکل آتش به اختیار فرهنگی، بصیرت است.

مهدیان نیز در ادامه این نشست گفت: یکی از آیتم های اصلی بصیرت، دشمن شناسی است. آتش به اختیار زدن، فرمانده مختل نیست، باید دشمن رو بزنیم. انقلابی و غیر انقلابی یک طیف و دشمن نقطه مشخصی است. شاخص دوم، فهم اصلی و فرعی است، افسر آتش به اختیار باید هدف اصلی را بزند و اگر فرعی، عمل کند، آسیب بیشتری دارد.سوم رهبری بحث کار فرهنگی تمیز و گفتمان سازی را مطرح می کند. حلقه اتصال همه این ها، این است که با مردم کار کنیم  و برای مردم مساله را تبیین کنیم.