يک الگوی واقعی برای جبهه فرهنگی انقلاب

سرویس معرفی: شهید سیاح طاهری پس از دوران دفاع مقدس در عرصه‌های مختلف فرهنگی در ترویج فرهنگ غنی دفاع مقدس کوشید و اقدامات مؤثری را در این راه، از جمله ایجاد موزه دفاع مقدس آبادان و برگزاری یادواره‌های شهدا و عملیات‌های جنگ تحمیلی به انجام رسانید. اشتیاق شدید ایشان به خدمت و شهادت در راه خدا سبب گردید، با مورد تهدید قرار گرفتن حرم اهل‌بیت(ع) در سوریه، به صف جهاد بر علیه گروههای تکفیری و ضداسلام در مسئولیت مستشاری بپیوندد و روز چهارشنبه 23 دی ماه پس از سالها صبر و بی‌تابی در پیوستن به همرزمان شهیدش، به شهادت رسید.

براي شناخت بيشتر شهيد سياح طاهری که از اهالي آبادان جنگ‌زده است با محسن مومنی شريف رئيس حوزه هنري به گفت‌وگو نشستيم تا با ابعاد وسيع‌تر آن بزرگوار آشنا شويم.

شما از چه زماني و چگونه با ايشان آشنا شديد؟

آشنايي ما برمي‌گردد به زمان فعاليت‌هاي ايشان با آقاي حبيب احمدزاده. از سال‌ها پيش که اين دوستان در خصوص نيازهاي آبادان و خرمشهر کار مي‌کردند بنده ايشان را ديده بودم. اولين بار هم در خود آبادان که با دو سه نفر براي گراميداشت پنج مهر رفته بوديم با شهيد سعيد سياح‌طاهري آشنا شدم. زماني که بنده مسئول دفتر مقاومت و ادبيات حوزه هنري بودم حدود هشت يا نه سال پيش. ولي فکر مي‌کنم با آقازاده‌هايشان پيش از اينها ‌آشنا بودم.

 طي اين چند سال آشنايي ايشان را چگونه شناختيد؟

يکي از ويژگي‌هاي ايشان اين بود که به کارهاي فرهنگي اعتقاد داشت و آن را در مسائل تأثيرگذار مي‌دانست. با وجود اينکه ايشان خودشان در حوزه‌هاي هنري داراي رتبه و درجه بالايي بود اما در حوزه فرهنگ واقعاً عنوان يک نيروي تدارکاتي و پشتيبان که در خدمت دوستان بود فعاليت مي‌کرد. بيشتر کارهايي کردند که آن کارها نمود پيدا کرد. از ابتدا هم برنامه‌ها و کارهايشان براي بچه‌هاي آبادان و خرمشهر بود. آ‌باداني که روزگاري 21 سينما داشته ولي الان يک دانه هم ندارد. بالاخره چون ايشان خودشان به خوبي مناطق جنوب را مي‌شناختند سعي مي‌کردند کمبودها و کم‌کاري‌هاي ديگران را يک جور با برنامه‌هاي مردمي و خودجوشي که خودشان اجرا مي‌کردند جبران کنند. از جمله آنها برگزاري مراسم پنج مهر بود. روزي که حصر آبادان شکسته شد. بالاخره خيلي از مردم به ياد اين روزها نبودند و توجهي به آن نداشتند اما اينها با تلاش خيلي زياد و با زحمت طاقت‌فرسا زحمت مي‌کشيدند و اين مراسم را برگزار مي‌کردند. هنرمندان مشهور کشور را دعوت مي‌کردند و حتي فراتر از کشور.

يادم است در يکي از مراسم‌ها سه نفر از برجسته‌هاي حوزه رسانه‌اي و فعال بين‌المللي را دعوت کرده بودند. يکي از آنهايي که دعوت کرده بود نماينده مجلس عوام انگليس بود. افراد برجسته‌اي که به غرب انتقاد دارند. خب بالاخره دعوت اين مهمانان کار خيلي راحتي نيست. از آن طرف سعي مي‌کردند براي خود مردم آبادان برنامه‌هاي متنوعي داشته باشند و آنها را با افتخارات کشورشان آشنا کنند. مثلاً در همين سال‌ها بود که اينها موفق شدند دوباره ياد شهيد درياقلي را که فراموش شده بود، دوباره در اذهان مردم زنده کنند و او را به عنوان يک قهرمان در کشور مطرح کنند. خوشبختانه مي‌دانيد که الان معرفي شهيد درياقلي در کتاب‌هاي درسي بچه‌ها راه يافته و ايشان که از همان اوايل ديگر فراموش شده بود دوباره يادش به اذهان عمومي بازگشت.

از جمله کارهاي ديگر ايشان معرفي و راه‌اندازي جشنواره فيلم‌هاي دفاع مقدس براي اکران و نمايش آنها براي دانش‌آموزان مناطق محروم کشور بوده است. يا زماني که زلزله آذربايجان پيش آمد اينها در يک اقدام هوشمندانه به آنجا رفتند و حدود يک ماه در آنجا مستقر شدند. مي‌گويم اقدام هوشمندانه به اين دليل که معمولاً وقتي يک اتفاق يا حادثه‌اي مثل زلزله پيش مي‌آيد آن کساني که خيلي زود فراموش مي‌شوند، بچه‌ها هستند. همه توجه‌ها به بزرگترها است در حالي که بچه‌ها بيشتر از همه آسيب ديدند. اين شهيد بزرگوار محور و در حقيقت پشتيبان‌ اين کار بود.

يک عده‌ به همراه يک سري از هنرمندان رفتند و در اين يک ماهي که آنجا بودند براي بيش از 48000 دانش‌آموز آذربايجاني روستاهاي اطراف زلزله‌زده فيلم پخش کنند و برنامه‌هاي شاد و جذابي برايشان اجرا کنند. خب اين کار خيلي سختي بود. بنده شنيدم همان موقع‌ ايشان براي اينکه بچه‌هاي يک روستاي صعب‌العبور را براي ديدن فيلم بياورد که سه نفر هم بيشتر نبودند خودش رفته بود و آنها را به همراه معلمشان آورده بود. تا اين حد اين شخصيت بزرگوار به کارش اعتقاد داشت. در بقيه کارهايشان هم به همين شکل بودند. اعتقاد داشت که بايد کارهاي باکيفيت و با قيمت ارزان و براي تعداد مخاطب بيشتر طراحي شود. ايشان واقعاً يک الگوي مناسب براي همه دوستان جبهه فرهنگي انقلاب هستند. اولاً خودش را نمي‌ديد که متأسفانه خيلي از ماها اينطوري نيستيم. دوماً در کارش خيلي اخلاص داشت. از طرفي هم چون روزهاي خيلي سخت جنگ را به خوبي درک و حس کرده بود، عرصه فرهنگ و کار فرهنگي را بسيار جدي مي‌ديد و با اعتقاد در آن کار مي‌کرد.