یا نمی داند که انگلیس با وجود تعهد برجامی، به تصریح آقای ظریف، اجازه افتتاح حتی یک حساب بانکی را در لندن نداد؟!
دستگاه قضایی در چند ماه اخیر، حرکت خوب و امیدارکنندهای در زمینه مبارزه با مفاسد دانهدرشتها و مدیران مقصر و متخلف آغاز کرده است.
در سلامت جمهوری اسلامی ایران، همین بس که در طول این چهل سال، در مقابل امتیاز طلبی و خودکامگی خواص یا اطرافیان آنها کوتاه نیامده است.
می گویند میمونی، قبل از خوردن خرما، هسته را در می آورد و مدتی به اندازه آن نگاه می کرد و بعد، دوباره داخل خرما می گذاشت و سپس قورت می داد.
خدا بر یاری آنها تواناست... همان کسانی که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا میدارند، و زکات میدهند، و امر به معروف و نهی از منکر میکنند، و پایان همه کارها از آن خداست.
اکنون به وضوح، با دو مدل دیپلماسی رو برو هستیم: مدل عقیم برجامی که قبل از هر چیز، پرستیژ و اعتبار دولت ما را در نگاه غربی ها و حتی جهان غیر غرب پایین آورده، به نحوی که تهدید او را چندان جدی نگیرند؛
انگلیس باخت، به شکلی تحقیر آمیز هم باخت. بقیه توجیه ها باد هواست.
سوال عباسی و بسیاری دیگر از رصدگران رسانه ای- سیاسی روشن است: چه کسانی در برخی دستگاه های دولتی، با اتاق عملیات روانی ضد انقلاب در ارتباط هستند و اسرار و اطلاعات محرمانه در اختیار دشمن قرار می دهند؟
اگر برجام را (فارغ از مفید یا خسارتبار بودن) از کارنامه شش ساله دولت برداریم، تقریبا هیچ چیزی ته سبد باقی نمیماند.
اطلاعات محرمانه نفتکش "گریس یک" که نفت ایران را در دریای مدیترانه حمل می کرد، چگونه و توسط کدام جاسوسان با نفوذی لو داده شد؟
خسته کردن طرفی که خود را نیازمند مذاکره نشان می دهد، شگردی قدیمی است: وعده ای شیرین می دهند که وسوسه برانگیز است و گارد بسته طرف مقابل را باز می کند؛ سپس زیر وعده می زنند.
مردم حق دارند بدانند چه کسانی به آنها خیانت کردند؟ و این افراد چه نسبتی با متهمان فساد و زد و بند در پرونده های خسارتبار کرسنت، توتال و استات اویل دارند؟
مشابه همین کارنامه رکود تورمی را می توان در بسیاری دیگر از بخش های تولیدی و اقتصادی رصد کرد. علت چیست؟ این که بسیاری از مدیریت های اجرایی، دچار رکود فکر و برنامه، و فقدان روحیه و نشاط و اراده جوانانه
آیا تحریم های گسترده موسوم به فلج کننده، آیسا و کاتسا و قبیل آن که به شکل زنجیره ای تمدید یا تصویب و اجرا شدند، یادگاری دوره اوباما نیستند؟
ایراد کار کجاست؟ نویسنده خود در متن دولت حضور دارد و با حکم محمود واعظی در دفتر رئیس جمهور فعالیت می کند. او هم مانند محمد شریعتمداری در انتخابات 96 در خدمت روحانی و ستاد او بود.
در آن ارتفاع و آب و هوا، این مصرع را زیاد زمزمه کنید؛ "جام می و خون دل، هر یک به کسی دادند". در عین حال اگر متوجه باشید، این توهین به خود شماست.
همزمان آقای عراقچی، پیغام روحانی برای ماکرون را به فرانسه برد و سپس در کمیسیون مشترک برجام در وین شرکت کرد و این نشست را که حاوی بیانیه ای سر کاری بود، سازنده خواند!
منافقین حتی چند شهر مرزی را هم اشغال کردند و واقعا توهم برشان داشت که دو سه روز دیگر در تهران هستند.