به گزارش حلقه وصل، حوای ده ساله و خواهرانش مثل همیشه به حاشیه رودخانه سرباز می‌روند تا رخت و لباس‌ها و ظروف غذای خانه را بشورند و کمی هم آب بازی کنند، این‌بار نوبت حواست تا لباس‌ها را بشورد، لباس‌ها را به آب می‌زند و با تخلیات کودکانه‌اش مشغول است که ناگهان حس می کند چند نفر پاهایش را گرفته‌اند و می‌کشند. فکر می‌کند، بچه‌ها دارند با او شوخی می‌کنند.
می‌گوید: به آنها گفتم چرا پاهایم را می‌کشید، بگذارید کارم را انجام دهم. بین حرف‌هایم، روی آب را نگاه کردم. یکدفعه تمساح را دیدم که دهان بزرگش را باز کرده و به سمتم حمله‌ور شده بود. قصد داشت گردنم را بگیرد و مرا به درون رودخانه بکشد. اگر می‌گرفت، حتما کشته می‌شدم.
من حواسم جای دیگری بود که یکدفعه با صدای کمک و داد و بیداد به سمت بچه‌ها برگشتم. همه می‌گفتند گاندو حمله کرد، گاندو حمله کرد.
کودکان بلوچی برای برداشت آب و گاهی آب‌بازی به اطراف محل زیست گاندوها در رودخانه سرباز می‌روند و این نزدیکی به محل زیست گاندوها گاهی باعث حمله این حیوان به کودکان بلوچی می‌شود.
ماه گذشته دو حمله از سوی گاندوها به فاصله یک هفته به دو کودک بلوچ قلب مردم ایران را جریحه‌دار کرد.
از میان این دو اتفاق حمله گاندو به حوا دختر بچه 10 ساله اهل روستای کشاری شهرستان سرباز از توابع باهوکلات دردناک‌تر بود، دختربچه در اثر این حمله دست راستش را از دست می‌دهد.
بی آبی علت وقوع حوادثی این‌چنینی!
هرچند علت اصلی وقوع چنین حادثه‌ای مشخص نبوده و افراد و فعالان محیط زیست در این خصوص نظرات متعددی داشتند اما به نظر می‌رسد بیشتر فعالان و متخصصان بر سر یک عامل اتفاق نظر نسبی دارند و ان هم موضوع بی آبی است.
بی آبی مشکل بزرگی در نقاط مختلف سیستان و بلوچستان و به ویژه شهرهای جنوبی و ساحل نشین است در صورتی که می‌توان با استفاده از طرح شیرین سازی آب دریا و انتقال به روستاها مشکلات آب آشامیدنی، کشاورزی و صنعت را مرتفع کرد.
برخی فعالان شبکه های اجتماعی پس از وقوع حادثه حمله تمساح به دختر بچه ۱۰ ساله در منطقه کشاری نوشته اند: چنانچه آب در روستاها وجود داشته باشد جان دختران خردسالی نظیر حوا رئیسی به خطر نمی‌افتد و در خردسالی دستش قطع و آرزوهایش دفن نمی‌شود.
آنان معتقدند: وقتی آب و شبکه آبرسانی شبانه روزی در همه روستاهای جنوب سیستان و بلوچستان وجود داشته باشد سه دختر دانش آموز حدود ۱۰ ساله به نام های منیره خدمتی، مریم خدمتی فرزند واحد و یسرا دلشب فرزند ناصر از روستای کموبازار برای برداشت آب به هوتگ ها و گودال ها مراجعه نمی‌کنند و در نوجوانی به همراه آرزوهای‌شان در گور دفن نمی شوند.
وقتی آب باشد چهار دختر در یک روز در روستای زیردان از توابع بخش مرکزی نیکشهر در گودال که آب بارندگی در آن جمع شده بود غرق نمی شدند و یکی پس از دیگری که برای نجات هم تلاش کردند جان نمی‌دادند.
بی آبی سبب شده تا از طرق مختلف نظیر غرق شدن در هوتگ و برکه و گودال تا جان دختران و پسران توسط تمساح و یا زخمی شدن آنها و قطع عضو، لذا درخواست می شود مسئولان برای پایان دادن به مرگ‌های ناگوار تمامی روستاهای بالای ۲۰ خانوار از شبکه آبرسانی بهره مند کنند.
محیط زیست باید دیه بدهد
اما در میان واکنش‌های مختلفی که از سوی فعالان محیط زیست درخصوص این حادثه منتشر شد امینی فرد نماینده مردم ایرانشهر درباره قطع دست دختر بچه 10 ساله در روستای کشاری به دلیل حمله گاندو گفت: این منطقه زیست‌گاه تمساح پوزه کوتاه به اسم گاندو است. در حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ گاندو در این منطقه حضور دارند. مردم محلی نیز در یک همزیستی مسالمت‌آمیز با این جانور هستند.
وی با بیان اینکه گاندو در فصل تخم‌ریزی بسیار مهاجم است، ادامه داد: در حال حاضر نیز زمان تخم‌ریزی گاندو است و از همین‌رو این حیوان به این دختر بچه حمله کرده است. ما از همان روز اول پیگیر این ماجرا بودیم. اما متاسفانه شدت ضایعه به حدی بود که باید مریض به یک مرکز جراحی عروق منتقل می‌شد.
این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر نیز امکانات اورژانس هوایی دارد اما متاسفانه وقتی مریض به اورژانس بیمارستان امام علی(ع) رسیده بود زمان زیادی نداشتیم و به دلیل اینکه شب بود امکان پرواز بالگرد نیز وجود نداشت از همین‌رو زمان طلایی برای پیوند دست کودک از بین رفت.
امینی‌فرد با بیان اینکه طبق قانون سازمان محیط‌زیست باید دیه این کودک را بپردازد، تصریح کرد: با توجه به اینکه تمساح به کودک حمله کرده است وظیفه سازمان محیط‌زیست است که دیه کودک را بپردازد. همچنین دانشگاه علوم‌پزشکی ایرانشهر سعی کرده است تا حد امکان مراقبت‌های بیشتری از این کودک شود و تلاش می‌کنیم امکانات توانبخشی نیز در آینده برای این کودک فراهم شود.
نذری به نام حوا!
اما از این اظهار نظرها که بگذریم این اتفاق تلخ، باعث جوشش یک حرکت مردمی شد. دوستداران محیط زیست برای کمک به کودکان بلوچی و فرهنگسازی درباره زیست گاندوها در قالب طرحی که انجمن نذر طبیعت پیشنهاد داد، دست به کار شدند تا مرهمی بر زخم «حوا» دخترک ده ساله بلوچی که دستش را در حمله این حیوان از دست داد، باشند.
آنطور که احمد بحری، مدیر انجمن نذر طبیعت توضیح می‌دهد: این طرح به منظور کاهش تعارضات میان انسان و تمساح پوزه کوتاه مردابی طی یک اقدام داوطلبانه و پویش مردمی صورت می‌گیرد و قرار است در دو مرحله اقدام به تهیه و ارسال 11عدد تانکر 10 هزار لیتری به روستاهای این مناطق کرد.
مدیر انجمن نذر طبیعت می‌گوید: سه هزار و 500 عضو این انجمن دست به دست هم دادند و با کمک 30 میلیونی‌شان بانی آغاز این کار خیر شدند.
وی با تاکید بر اینکه کمک‌های جمع آوری شده از طرف افراد عادی جامعه و دوستداران طبیعت بوده است، اظهار داشت: یک شرکت تولید کننده مخازن آب هم وقتی از نیت‌شان با خبر شد، پای کار آمد و با 50 درصد تخفیف مخزن‌های آب را در اختیار انجمن گذاشت.
حالا این مخزن‌های پنج هزار لیتری به چهار روستای ریکوکش، جغربیت پایین، ککسوچ و شیرگواز رسیده و در محوطه سایت پرورش و پژوهش تمساح در ریکوکش تخلیه شده‌اند.
در هر روستا دو مخزن در دو نقطه نصب شده و هزینه آبگیری آنها تا مدت زمان مشخص بسته به میزان کمک‌های رسیده در این پروژه توسط انجمن نذرطبیعت پرداخت شود.
بحری فرهنگسازی را بال دیگر فعالیت‌های این انجمن برای حفظ جان کودکان بلوچ و حمایت از گاندوها عنوان کرده و می‌گوید: برای اجرای طرح دیگری با عنوان «مهر با گاندو» درنظر داریم 2 هزار نوشت افزار با تصاویر گاندو و دیگر گونه‌های بومی منطقه (خرس سیاه و سنجاب) همراه با یک پیک 8 صفحه‌ای با تصاویر گاندوها در میان کودکان حاشیه رودخانه سرباز اهدا کنیم.
وی با بیان اینکه فراخوان این طرح 20 روز پیش بر روی سایت نذر طبیعت و شبکه‌های اجتماعی مربوط به آن ارسال شده است، ابراز داشت: این اقلام زیر چاپ هستند و هفته آینده در میان دانش آموزان مقطه ابتدایی به این منطقه ارسال می‌شوند.
