تهران: انسان باید شمشیر به دست، با نفس مبارزه کند/ کمتر از «خفه شو» به نفست نگو

سرویس دریچه: مراسم سوگواری حضرت حسین بن علی بن ابیطالب علیه السلام، در پنجمین روز محرم و همزمان با 27 مهر 94 با حضور صدها تن از محبین اهل‌بیت علیهم السلام در حسینیه آیت‌الله حق‌شناس تهران برگزار شد.

مهار غضب، مهمترین عامل ایجادِ قدرت روحی در انسان است

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان در این مراسم، مهمترین عامل ایجاد قدرت روحی در انسان را مهار غضب دانست و گفت: غضب ترکیبی از خودخواهی، ندیدن خدا، تمرین نکردن مبارزه با نفس و ... است.

وی با بیان اینکه غضب را نباید فرو خورد و نه در جایی نامناسب، بروز داد، افزود: وجود این قوه در انسان بنابر حکمت خداوند، بی هدف نبوده است؛ بنابراین باید در جای خود استفاده شود.

غضب، انسان را از اهل‌بیت(ع) دور می‌کند

استاد حوزه با بیان روایتِ «کسی که هنگام غضب، مالک نفسش نباشد و به خوبی با دیگری، ارتباط و رفاقت نداشته باشد، از ما نیست»، ادامه داد: طبق این روایت غضب انسان را از شیعه گری و اهل بیت دور می کند؛ بنابراین انگیزه ای دیگر برای مهار عصبانیت به دست آمد.

وی با اشاره به روایت «وقتی بنده، غضب می کند که ارزش خود را نمی داند اما کسی که قدر خود را بداند و غضبش را حفظ کند، گویا لقمه لذت بخش و طیبی خورده است»، افزود: انسانی که برای خودش ارزش قایل نیست عصبانی می شود. هر گاه انسان خود را کسی حساب نکند و کرامت نفس نداشته یا ضعیف باشد، عصبانی و مرتکب گناه می شود.

هنگام ظهور امام زمان (عج)، اعصاب‌ها آرام است

حجت الاسلام و المسلمین پناهیان ادامه داد: عبادت، خبر و رویدادهای خوب، روزه و مانند اینها، معده را پر می کند و در مقابل،ف معده خالی اعصاب را ناآرام می کند. تحقیقات نشان داده است عصبانیت موجب افزایش بیماری ها می شود؛ در حالی که هنگام ظهور امام زمان (عج)، کسی بیمار نمی شود زیرا اعصاب ها آرام است.

وی علایق و خودخواهی را پایه نخست بروز غضب خواند و خاطرنشان کرد: روایات می فرمایند «وقتی به یک چیزی علاقه داری زیاد به آن فکر نکن زیرا ضعیفت می کند». متاسفانه سریال ها و رسانه ها انسان را یاد علاقه ها می اندازند و به این صورت، موجب افزایش عصبانیت ها می شود.

انسان باید شمشیر به دست، با نفس مبارزه کند

مسئول مرکز تخصصی تبلیغ دارالحکمه مبارزه و مذمت نفس را لازم و معادل 40 سال عبادت دانست و گفت: انسان باید شمشیر به دست با نفسش مبارزه کند و همانطور که ارتش ها برخوردی سخت و خشن با سربازها و نیروها دارند، او نیز چنین برخوردی با نفسش داشته باشد.

وی افزود: زمانی طلبه های مدرسه علمیه شهید اشرفی اصفهانی از ما خواستند تا فینال جام جهانی را ببینند. ما هم موافقت کردیم و گفتیم وقتی دقیقه 60-70 شد و نفست مدام گفت، بمان تا از نتیجه پایانی اش باخبر شوی، همان لحظه بلند شو و از اتاق تلویزیون، بیرون برو.

کمتر از «خفه شو» به نفست نگو

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با بیان اینکه اگر انسان کمتر از "خفه شو" به نفسش بگوید قدرت روحی اش تضعیف می شود و در روز قیامت شاهد تضرع خود خواهد بود، ادامه داد: مثل نفس مثل شترمرغی است که مدام می خورد اما پرواز نمی کند. باید مقابل پرخوری نفس را گرفت به همین دلیل اسلام روزه گرفتن در اکثر اعیاد را مستحب اعلام کرده است.

وی گفت: دنیا محل سه چیز است: دوست داشته باشی اما نداشته باشی، دوست داشته باشی اما از تو بگیرند و دوست داشته باشی و در حالی که هست، بگویند دست نزن. انسان دارای قدرت و قوت روحی بسیار، در هر یک از این موقعیت ها، نفسش را مهار می کند و می گوید تا کی باید بنده نفس باشم و هر کجا خواست، مرا ببرد؟

تبدیل «مامان، مامان»، به «خدا، خدا»، شاه کلیدِ مبارزه با نفس است

استاد حوزه با اشاره به اینکه در مبارزه با نفس باید همراه با خدا باشی وگرنه افسرده می شوی، افزود: همانطور که انسان در دوران بچگی در هنگام انجام کارها، از مادرش کمک می گیرد و می گوید: «مامان، مامان»؛ به همین ترتیب باید در بزرگسالی و در هنگام مبارزه با نفس، از خدا مدد بگیرد و بگوید: «خدا، خدا». وقتی کوچک بودی با وجود تفاوت سنی 20 ساله و کوتاهی یک متر و 20 سانتیمتری قد نسبت به مادرت، از او کمک می گرفتی؛ حال چگونه است که از خدای با عظمت کمک نمی گیری و او را صدا نمی زنی؟ این گونه خدا را صدا کردن، به انسان در مبارزه با نفس و مهار غضب، کمک می کند.

وی ریشه غضب را علایق خواند و گفت: در روایت معراج است، وقتی نفس مهار نشود، غضبناک می شود. دنیا محل گرفتن ها و از دست دادن هاست؛ بنابراین باید خود را برای مقابله با این از دست دادن ها آماده کرد.

حجت الاسلام و المسلمین با بیان اینکه بچه‌ها بیش از روضه و هیئت رفتن و عبادت مادر و پدر، از مخالفت و مبارزه کردن آنها با نفسشان الگو می‌گیرند، افزود: هروقت فرزند دید، مادرش در جایی که باید خندید، نخندید و در جایی که باید گریست، نگریست، رفتارش را الگو قرار می دهد. و به این شکل، شکوه تربیتی مادر متجلی می شود.